Հրեա գրողը՝ խելացի մարդկանց մասին
Հրեա գրող-երգիծաբան, իր հեղինակային աշխատանքների կատարող Միխայիլ Ժվանեցկու աշխատանքներն ու ելույթներն առանձնանում են Օդեսային բնորոշ հումորով, որտեղ ծաղրի են ենթարկվում մարդկային թերություններն ու հասարակության արատները։
«Խելքն էրուդիցիա չէ, յուրաքանչյուր զրույցի մեջ մտնելու կարողությունը չէ, հակառակը, կամ, ինչպես մի վարչապետ ասաց, բնավ: Խելքը չի նշանակում՝ գիտնականների հետ խոսակցություն պահելու հմտություն: Եթե դու խելացի ես, դու կհասկանաս, որ ոչինչ չես հասկանում: Խելքը հաճախ լուռ է խոսում: Խելքը զգում է զրուցակցի համար անհարմար պահերը և շրջանցում է դրանք: Խելքը կանխատեսում է պատասխանը և կլռի, եթե չի ցանկանում դա լսել: Եվ ընդհանրապես, խելքն ինչ-որ բան կառաջարկի:
Հիմարությունը չի առաջարկում, հիմարությունը չի հարցնում, հիմարությունը բացատրում է: Դե, խելացիների հետ ավելի լավ է: նրա հետ դու ազատ ես և ծույլ: Հիմարի հետ դու միշտ զբաղված ես: Դու քրտնաջան չարչարվում ես: Նա քեզ հակառակվում է և հակառակվում է, քանի որ նա վստահ է:
Եվ այդ անիմաստ հակառակումներից դու կորցնում ես ուժը, համբերությունը և խելամտությունը, որոնցով այդպես հպարտանում էիր: Հիմարի հետ դու ոչնչում չես կարող համաձայնել: Եվ զգում ես, թե ինչքան վատ բնավորություն ունես, ուստի ժամանակ անցկացրու խելացի մարդկանց հետ: Հանգստացիր նրանց հետ, աղաչում եմ»,- Միխայիլ Ժվանեցկի:
