«Ես չեմ զբաղվում քաղաքականությամբ, բայց որպես իրավաբան` գոհ եմ այսօրվա ՍԴ և կազմից, և իրենց գործունեությունից». Արա Ղազարյան

Սաթիկ Սեյրանյանն իր հեղինակային «Պրեսսինգ» հաղորդաշարի ընթացքում իր հյուրին` փաստաբան, միջազգային իրավունքի մասնագետ Արա Ղազարյանին  հարցրեց սահմանադրական հանրաքվեի ճակատագրի մասին, որը, եթե արտակարգ դրությունը չհայտարարվեր, տեղի էր ունենալու ապրիլի 5-ին:

– Տարբեր գործիչներ բոլոր մեղքերը բարդում են Հրայր Թովմասյանի վրա: Ներդրումներ չեն լինում, որովհետև ՍԴ նախագահը Հրայր Թովմասյանն է, զբոսաշրջիկները քիչ են գալիս, Հրայր Թովմասյանն է մեղավոր, թեթև արդյունաբերությունը քիչ է աշխատում, գյուղատնտեսությունը նվազ արտադրանք է տալիս, էլի նա է մեղավոր: Նախ՝ ի՞նչ է լինելու: Բացի դրանից, Հրայր Թովմասյանին փոխելով` իշխանությունն ի՞նչ նպատակ է հետապնդում:

– Բոլոր գնահատականները, որ Դուք հնչեցրիք, քաղաքական գնահատականներ են, իսկ հանրաքվեն իրավական գործընթաց է: Այսինքն` նման գնահատականներով հանրաքվե հնարավոր չէ, որովհետև դա արդեն հակասության մեջ է մտնում իրավական պրոցեսի հետ: Հանրաքվեի իրավական պրոցեսը չի սկսվում հանրաքվեի օրով ու ավարտվում: Այն սկսվում է քարոզարշավի օրով և վերջանում է ընտրական օրվանից շատ օրեր հետո: Քաղաքական գնահատականները հակասում են իրավական սկզբունքներին, մասնավորապես` դատավորների անփոփոխելիության, իրավական որոշակիության սկզբունքին: Այսինքն` անկախ նրանից` Հրայր Թովմասյանը ցանկալի՞ է, թե՞ չէ, եթե նա ընտրվել է հստակ կարգավորված նորմատիվ բնույթի պրոցեսով, ուրեմն այդպես էլ պետք է մնա, որովհետև մենք ավելին կկորցնենք, եթե այդ պրոցեսի վրայով անցնենք՝ քաղաքական նկատառումներից ելնելով: Քանի դեռ դատավորը հանցագործություն չի կատարել կամ կոպիտ կարգապահական խախտում թույլ չի տվել, որ ընդհուպ բարձրացվի լիազորությունների դադարեցման հարց, չկա այլ մեխանիզմ` դատավորին փոխելու: Եվ եթե հանրահավաք է արվում դատարանին փոխելու նպատակով, դա արդեն ոչ թե իրավական, այլ քաղաքական գործընթաց է, ինչը նույնպես անընդունելի է, որովհետև հակասում է իշխանությունների տարանջատման սկզբունքին: Չի կարելի ասել, որ դատավորը պետք է հեռանա, զուտ որովհետև նա նախկին է:

– Նպատակը ո՞րն է: Ինչո՞վ է խանգարում Սահմանադրական դատարանը և, մասնավորապես, Հրայր Թովմասյանը դատաիրավական համակարգի առողջացմանը:

– Ես չգիտեմ` կոնկրետ ինչո՞վ է խանգարում: Ես՝ որպես իրավաբան, կարդում եմ ՍԴ որոշումները, այդ որոշումներով ես կարողանում եմ կալանքից մարդ ազատել, դնում եմ դատավորի դիմաց, ասում եմ` եկեք նորից կալանքի ստուգում կատարենք, բայց այս անգամ՝ արդեն ՍԴ գծած չափանիշերով: Ես ինքս` որպես իրավաբան, դժգոհելու տեղ չունեմ Սահմանադրական դատարանից: Եթե քաղաքական գործիչները դժգոհելու տեղ ունեն, դա իրենց գործն է: Ես չեմ զբաղվում քաղաքականությամբ, բայց որպես իրավաբան` գոհ եմ այսօրվա ՍԴ և կազմից, և իրենց գործունեությունից:

– Միջազգային կառույցները Հրայր Թովմասյանի հետ տեղի ունեցողը կարո՞ղ են որակել՝ որպես քաղաքական հետապնդում:

– Եթե լայն կոնտեքստում նայեն, հնչեցված քաղաքական գնահատականների կոնտեքստում, ապա՝ այո, կարող են հանգել, որ նա թիրախավորվել է գործադիր իշխանության կողմից: Եթե նեղ կոնտեքստով նայեն` ոչ: Բայց իրենք լայն կոնտեքստով կնայեն, որովհետև չափազանց շատ են եղել այդ հայտարարությունները, ոչ թե էպիզոդիկ բնույթի, իսկ դա կգրավի իրավական գործընթացների համար պատասխանատու անձանց ուշադրությունը: Հայաստանի հարցը կարող է հայտնվել ԵԽԽՎ-ում, և այնտեղ քննարկման առարկա դառնա գործադիրի կողմից դատական իշխանության նկատմամբ ճնշումների հարցը:

Մանրամասները` 168.am-ի տեսանյութում