Ինչու ճապոնացիներն չեն տառապում ճարպակալումից. սննդագետ
Ճապոնացիները գործնականում չեն տառապում ավելորդ քաշից. իսկ մոտ հեռանկարում դա նրանց չի էլ սպառնում նրանց կենսակերպի եւ սնվելու առանձնահատկությունների շնորհիվ, որոնց մասին ՌԻԱ Նովոստիին պատմել է Ճապոնիայի առողջության պետական ինստիտուտի սննդագետ-հետազոտող Հիդեմի Տակիմոտոն:
Ճաշի ժամանակ եւ երեկոյան ժամերին, երբ ավարտվում է ճապոնացիների երկարատեւ ու լարված աշխատանքային օրը, Տոկիոյի եւ մյուս քաղաքների առանձին ռեստորաններում եւ սրճարաններում հարկ է լինում հերթ կանգնել՝ ազատ սեղաններ չկան: Ճապոնացիները շատ են ուտում եւ, կարծես, անխտիր ամեն ինչ՝ ամենեւին չմտահոգվելով իրենց կազմվածքի մասին:
Հեռուստատեսությամբ եւ ռադիոյով ամեն օր հեռարձակվում են ծրագրեր, որոնց գլխավոր թեման դառնում է կերակուրը, իսկ Ճապոնիայում եւ մյուս երկրներում զբոսաշրջիկների համար ուղեցույցները հիմնականում նվիրված են ոչ թե այն բանին, թե ինչ դիտել, այլ նրան, թե որտեղ եւ ինչ կարելի է ուտել: Այդուամենայնիվ, անցնելով ճապոնական քաղաքների փողոցներով, հազիվ թե կարելի է տեսնել ինչ-որ մեկին, որը տառապում է ավելորդ քաշից:
«Թեեւ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից անմիջապես հետո թերասնման ժամանակվանից ի վեր արագորեն ավելացել է սննդամթերքների սպառումը, ճապոնացիների տարբերակիչ առանձնահատկությունը դարձել է այն, որ նրանց շրջանում չի ավելացել է ճարպի օգտագործումը»,- նշում է Հիդեմի Տակիմոտոն, որն զբաղվում է Ճապոնիայի բնակիչների սնվելու վերաբերյալ տվյալների հետազոտությամբ եւ ճարպակալման խնդիրներով:
«Հնարավոր է պատճառներից մեկն էլ այն է, որ քաղաքային բնակիչների շրջանում քիչ են նրանք, ովքեր օգտվում են ավտոմեքենաներից, եւ նրանց ֆիզիկական բեռնվածությունը մեծ է»,- պնդում է գիտնականը:
Տակիմոտոյի խոսքով՝ ճապոնացիները նախքան Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը միս գրեթե չէին ուտում, բայց պատերազմից հետո սկսել են ուտել, եւ այժմ շատ են օգտագործում ձկնեղեն եւ մսից պատրաստված կերակուրներ:
«Էլ ավելի քիչ են սկսել աղ օգտագործել, իսկ արյան բարձր ճնշումից տառապողների թիվը կրճատվել է: Ուստի, եթե ճապոնացիների մահացության պատճառը մեծ մասամբ ուղեղային-վասկուլյար հիվանդություններն էին, ապա դրանք աստիճանաբար պակասում են»,- նշում է նա:
Եվ իրոք, եթե դիտարկենք Ճապոնիայի առողջապահության, աշխատանքի եւ բարեկեցության նախարարության պաշտոնական տվյալներիը, ապա ուղեղային-վասկուլյար հիվանդությունները մինչեւ 1980 թվականը երկրում մահացության գլխավոր պատճառն էին: Սակայն այդ ժամանակվանից առաջին տեղում հայտնվեցին ուռուցքային հիվանդությունները, եւ դրանցից մահացությունը մշտապես ավելանում է:
Այնուամենայնիվ, ինչ վերաբերում է ճարպակալմանը, ապա առայժմ տագնապալի միտումներ չեն նկատվում, թեեւ սնվելու հարցում ճապոնացիների սովորությունները փոխվում են:
«Կարծում եմ՝սննդի մեջ մեծ փոփոխությունները կապված են այն բանի հետ, որ ճապոնացիներն սկսել են ավելի շատ պատրաստի սնունդ օգտագործել: Բարեբախտաբար, չեն շատանում ավելորդ քաշից տառապող երեխաները, ուստի չեմ կարծում, որ Ճապոնիայում ճարպակալումից տառապողները շուտով կշատանան»,- ասում է Հիդեմի Տակիմոտոն:
