Բաժիններ՝

Անառակ որդու վերադարձը Ռեմբրանդտի և մեր աչքերով

Ծերունու դիմաց ծնկի եկած որդին դեմքը թաքցրել էր հոր կրծքի տակ: Ամոթով համակված և ապաշխարհության հույսով՝ նա նորովի է վերապրում մարդկային ջերմության ու հայրական սիրո զորությունը. հայրը քնքշորեն գրկում է որդուն: Այս ամենը պատկերված է Ռեմբրանդտի «Անառակ որդու վերադարձը» կտավում։

Եթե ուշադիր նայենք նկարին, կնկատենք, որ հոր ձեռքերից մեկը կնոջ ձեռք է, մյուսը՝ տղամարդու: Նկարիչը ցանկացել է ցույց տալ, որ հայրը մոր նման փայփայում է որդուն և հոր նման պաշտպանում նրան ու ներում:

Ապաշխարությունը դեպի Աստված, հայրենի տուն դառնալու մեր որոշումն է և կյանքը փոխելու ձգտումը։ Արդյունքում՝ ստրուկի անպատիվ կյանքի կարգավիճակից անցնում ենք որդեգրության կարգավիճակին։

Նկարում ծնկի եկած որդու կոշիկների մաշվածությունից հասկանում ենք, թե ետդարձի ճանապարհն ինչքան քարքարոտ և դժվար է եղել:

Շատերը կարծում են, թե առակի բացասական հերոսն ավագ որդին է, բայց պետք չէ աչք փակել այն հանգամանքի վրա, որ տղան մինչև վերջ հավատարիմ էր եղել հորը և չէր անտեսել նրա խոսքը: Այլ հարց է, որ նա չկարողացավ ներել կրտսեր եղբորը: Հոր սերն ու ներողամտությունը շտկեցին իրավիճակը՝ ցույց տալով, որ զղջումի ու հավատարմության արդյունքում գործում է սերը։ Ուստի առակի գլխավոր հերոսը հայրն է, իսկ որդին՝ հայրական սերն ու մեծահոգությունը պատկերելու միջոց:

Հայրը մեզ բացահայտում է սիրո, ավագ որդին՝ հավատարմության, իսկ կրտսեր որդին՝ զղջման խորհուրդը. արդյունքում տեսնում ենք մարդկային կյանքի անմարդկային արարքներից ազատագրվելու ճանապարհը. գիտակցում, զղջում, ապաշխարություն և հավատարմություն:

Այս ճանապարհին հետևելով՝ գուցե պարզենք, որ մեր կոշիկները դեռ երկար պետք է մաշվեն: Բայց կարևորն այն սխրանքն է, որի արդյունքում հայրական սերը կբաշխվի յուրաքանչյուր տուն դարձող ապաշխարողին։
Աիդա Գևորգյան

qahana.am

Բաժիններ՝

Տեսանյութեր

Լրահոս

Լուրերի օրացույց

Մայիս 2017
Երկ Երե Չոր Հնգ Ուրբ Շաբ Կիրակի
« Ապրիլ   Հունիս »
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031