Այս խաղը շարունակում է ուրախացնել երեխային. նրա մոտ հեշտորեն պահպանվում է հավասարակշռությունը աշխարհի մասին գիտելիքների ստացման, վերահսկման և անակնկալի միջև: Իսկ մեզ՝ մեծահասակներին այնքան է դուր գալիս մանկական ծիծաղը, որ մենք ինքներս էլ ուրախ ենք խաղալ. կո՛ւ-կո՛ւ:
«Ինքներս մեզ պետք է դաստիարակենք այնպես, որպեսզի մեր սիրտը միայն սեր կարողանա սփռել շուրջը` հեռու վանելով ատելությունը, նախանձը, չարությունը, բոլոր բացասական երևույթները»,- ասում է Վարդան սարկավագը: Իսկական սերը վեհացնում, ինքնակատարելագործման է տանում մարդուն. սիրող, բարուն, գեղեցիկին ձգտող մարդը սկսում է ապրել այդ արժեքներով, և, իհարկե, մաքրվում իր կյանքի ընթացքում: «Իսկ այն, ինչում մենք կթերանանք, միանշանակ, կլրացվի Աստծո կողմից, եթե Նա իրապես սիրող սիրտ տեսնի մեր մեջ»:
