«Սա իմ խղճի թելադրանքն էր։ Մի անգամ երազիս Ազնավուրին տեսա՝ մահվանից հետո, նա ինձ մի քանի խորհուրդ տվեց՝ սովորիր, սովորիր, սովորիր, դա իր կարգախոսն էր, որը, ի դեպ, Էդիթ Պիաֆից էր սովորել, մի խոսքով՝ լավ խորհուրդներ տվեց, ու խիղճս տանջում էր՝ պետք է անեի նման համերգ»։
