Օրերս ԱԺ-Կառավարություն հարցուպատասխանի ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանը դարձյալ անդրադարձել էր գեներալներին, և որոշների մոտ տպավորություն էր, թե նա «դասալիք» և «վախկոտ» է անվանել միայն Բաքվում գտնվող Արցախի ռազմաքաղաքական և ռազմական էլիտային, քանի որ Փաշինյանը պատասխանում էր ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Լիլիթ Գալստյանի հարցին, երբ միջամտել էր «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գեղամ Մանուկյանը։
ՀՀ ազգային անվտանգության ծառայությունը մայիսի 24-ին հաղորդագրություն էր տարածել, ըստ որի՝ մայիսի 24-ից Հայաստանի Հանրապետության Ազգային անվտանգության ծառայության սահմանապահ զորքերը պաշտոնապես ստանձնում են Հայաստանի Հանրապետության պետական սահմանի Տավուշի մարզի Բերքաբեր բնակավայրի 1,9 կմ, Ոսկեպար և Բաղանիս բնակավայրերի 4,9 կմ հատվածների պահպանությունը։
ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Անդրանիկ Քոչարյանն ամեն պատեհ առիթի դժգոհում էր, որ ընդդիմադիր որոշ պատգամավորներ և լրատվամիջոցներ չեն խոսում առաջնագծում, երկրորդ գծում կատարվող ինժեներական, շինարարական աշխատանքների մասին: Այսինքն, ընդդիմադիր պատգամավորները պետք է իր նման առիթը բաց չթողնեին և մանրամասնեին, թե ամրացված շրջաններում ինժեներական և շինարարական ինչ լուծումներ են կիրառվել, կիրառվում, որպեսզի Նիկոլ Փաշինյանը, Սուրեն Պապիկյանը և Անդրանիկ Քոչարյանն իրենց լավ զգան:
Փաստորեն, ճիշտ են հայաստանյան և ոչ հայաստանյան բոլոր այն մասնագետները, վերլուծաբանները, որոնք Նիկոլ Փաշինյանի և նրա թիմակիցների կողմից Արցախը և Հայաստանը այսպիսի աղետի, կործանման հասցնելու պատճառները ոչ միայն տեսնում են թշնամու հետ տանդեմ կազմելու և դավաճանական ծրագրեր առաջ մղելու մեջ, այլև, որ տարրական գիտելիքների, կրթության պակաս ունեն:
Հունիսի 27-ին 44-օրյա պատերազմի հանգամանքներն ուսումնասիրող ԱԺ քննիչ հանձնաժողովում հարցուպատասխանի ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել էր, որ ինքն իրեն ամեն ինչում մեղավոր է զգում, բայց երբ փորձում է ձևակերպել սեփական մեղադրական եզրակացությունը՝ փակուղու առաջ է կանգնում:
Կառավարության վերջին նիստում հրատապ կարգով չզեկուցվող հարցերի թվում ափալ-թափալ քննարկված ու Ազգային ժողով (ԱԺ) ուղարկված, այսպես կոչված, «գործուն զղջալու» օրենքն այսօր Խորհրդարանում ներկայացնում էր Քրեական օրենսգրքի համապատասխանը հոդվածը ծանր ու առանձնապես ծանր հանցագործություն կատարած անձանց վրա տարածելու օրինագծի դե յուրե հեղինակ արդարադատության նախարարը, սակայն 168.am-ն արդեն գրել է https://168.am/2023/06/26/1892553.html , որ այս օրինագծի ջատագովներն իրականում Քննչական կոմիտեի (ՔԿ) նախագահ Արգիշտի Քյարամյանն ու փոխվարչապետ Մհեր Գրիգորյանն են:
Արդյո՞ք այս հայտարարությունը կարող ենք համարել պետական գաղտնիքի հանրայնացում՝ մեր հարցադրմանն ի պատասխան՝ Րաֆֆի Ասլանյանը նկատեց. «Իհարկե, ցանկացած տեսանկյունից դա կարելի է տեղավորել «Պետական գաղտնիքի մասին օրենք»-ով առկա կարգավորումների մեջ, բայց մենք արդեն սովորել ենք այդ գաղտնիքի ընդլայնմանը, և մեր պետության մեջ, կարծեք, պետական գաղտնիք չի էլ մնացել»:
Ճիշտ է՝ Նիկոլ Փաշինյանը ժամանակ առ ժամանակ սրբագրում է հատկապես իր պատերազմական ֆեյսբուքյան գրառումները և հայտարարությունները, բայց ինքն իրեն ամբողջովին չի կարող, չէ՞, սրբագրել, ուստի հանդիպում ենք ոչ պատահական համընկնումների՝ պատերազմի պատճառների և այլնի մասին՝ 44-օրյա պատերազմի և այս՝ վերջին օրերին Ադրբեջանի սկսած պատերազմական գործողությունների ֆոնին:
