«Մեր շարքերում եղած արցախցի երիտասարդները դեռ չեն հատել տարիքային այն շեմը, որպեսզի ՀՀ-ում բարձր պաշտոն զբաղեցնեն, այդ պատճառով իշխանությունը մեզ մրցակից չի տեսնում»։
«Ադրբեջանը մեզ ամենավատ վերաբերմունքն է ցուցաբերել, պատերազմ, բլոկադա, ռմբակոծություն, հավատ չկա։ Նույնիսկ ռուս խաղաղապահների ներկայությամբ ադրբեջանցիները այգեգործի, ջրագծի վրա աշխատող հայի են սպանել։ Առանց կոնկրետ երաշխիքների՝ արցախահայության վերադարձը մի քիչ դժվար եմ պատկերացնում»։
168.am-ը Արցախի Հանրապետության «Արդարություն» կուսակցության համահիմնադիր և համանախագահ Հակոբ Հակոբյանից հետաքրքրվեց, արդյո՞ք քննիչ հանձնաժողովի նիստին մասնակցելուց հետո հանդիպել են Սամվել Շահրամանյանի հետ, որևէ տեղեկություն գիտե՞ն նրա՝ Հայաստանում հետագա հնարավոր գործունեության վերաբերյալ։
Այն, ինչ կատարվել է Արցախում և այսօր կատարվում է Հայաստանում, կանխամտածված պայմանավորվածություններ էին, որոնք ձեռք են բերվել առաջինը՝ Պրահայում՝ եռակողմ հանդիպման ժամանակ, և երկրորդը՝ Բրյուսելում։
Արցախից բռնի տեղահանված ավելի քան 100 հազար արցախահայերից շատ քիչ տոկոսն է կարողացել լուծել բնակարանի խնդիրները, մեծ մասը շարունակում է մնալ հյուրանոցներում, ծանոթ-բարեկամի տանը, գյուղերում՝ ժամանակավոր կացարաններում։ Շատերի առօրյա հոգսերը լուծում են կազմակերպություններն ու անհատները։
Հայաստանում ապաստանած Արցախի մեր 100.000-ից ավելի քաղաքացիների համար Հայաստանի կառավարությունը գործարկեց աջակցման ծրագրեր, և ողջ Կառավարությունը լծվեց այդ ծրագրերը PR-ելու գործին՝ ստեղծելով տպավորություն, որ հոգում է բռնի տեղահանված բոլոր քաղաքացիների կարիքները։
«Հստակ որևէ բան չեմ կարող ասել, որովհետև չգիտենք, թե վաղը-մյուս օրն ինչ է սպասվելու, եթե վերադարձ լինի Արցախ, չգիտեմ՝ ինչ պայմաններում է լինելու, վերադառնան ու ադրբեջանական անձնագրեր ստանա՞ն, թե՞ ինչպես, չեմ կարող ասել»,- եզրափակեց մեր զրուցակիցը։
Այսօր լրագրողները Գորիս այցելած Առողջապահության նախարար Անահիտ Ավանեսյանից հետաքրքրվեցին Արցախից Հայաստան այրվածքներով տեղափոխված բուժառուների, ինչպես նաև մի բուժառուի մասին, ով ուղղաթիռով տեղափոխվել է Երևան՝ սակայն հարազատները նրան որևէ հիվանդանոցում չեն գտնում։