«Հայ ազգի համար Շուշիի ազատագրումն օրհասական էր, ադրբեջանցիներն իրենց հրետանին դրել էին Շուշիիում ու գնդակոծում էին Ստեփանակերտն ու հարակից գյուղերը։ Օրինակ, Քարին Տակի վրա բազմիցս անիվներ են գլորել, քարեր նետել, ինչն էլ հանգեցրել է հայտնի հերոսական ճակատամարտին՝ 1992 թվականի հունվարի 26-ին, երբ տեղի ունեցավ գյուղի ազատագրումը»,- 168.am-ի հետ զրույցում նշեց Արծվիկ Սարգսյանը։
«Ես վստահ եմ, որ այդ սահմանազատման արդյունքում թշնամու կողմից Ներքին Հանդի, Իշխանասարի, Տեղ համայնքի ու այլ հատվածների օկուպացրած տարածքները չեն վերադարձվելու, վախենամ, որ մի բան էլ դեռ նվիրեն նրանց»,- 168.am-ի հետ զրույցում ասաց Արգամ Հովսեփյանը։
«Մեզ այլևս մատաղ անելու երեխա չի մնացել, մենք պիտի խելք հավաքենք, դիվանագիտությունն առաջ տանենք, նորմալ մարդկանցով ու դաշնակիցներով շրջապատենք Հայաստանն ու առաջ գնանք։ Եթե այս կառավարությունը չի կարողանում կամ չի ուզում որևէ բան անել, թող ասի՝ մեզ մոտ չստացվեց, ժողովուրդ, ու հեռանա»,- եզրափակեց Անահիտ Մարտիրոսյանը։
«Դե, մի գենոֆոնդ պրծավ գնաց, մեզանից խլեցին տարան, վիրավոր թողեցին, դարդ ու ցավ թողեցին, դե սա էլ մի ուրիշ տեսակի աղետ կանեն։ «Խաղաղության խաչմերուկը» այդ նույն կինոյի երկրորդ սերիան է լինելու։
