Մանկական նյարդաբանը՝ երեխաների մոտ թրոմբոզի ախտանիշների մասին
Ուղեղի երակային թրոմբոզը (CVT) երակային սինուսում կամ ուղեղային երակում արյան թրոմբի առաջացումն է, որին հաջորդում է անոթի խցանումը: Այն սովորաբար տեղի է ունենում մեծահասակների մոտ, սակայն հիվանդանում են նաև երեխաները: Երեխաների մոտ հիվանդության ախտանիշների, դրա պատճառների և բուժման մասին խոսել է նյարդաբան Իրինա Ռասսկազչիկովան:
Ուղեղի երակային թրոմբոզը ինսուլտի մի տեսակ է, որի ժամանակ ուղեղի երակային համակարգում արյան հոսքի մասնակի կամ ամբողջական արգելափակում է տեղի ունենում: Ինչպես նշել է Ռասսկազչիկովան, ուղեղի երակային և մկանային թրոմբոզը ավելի քիչ տարածված է, քան ինսուլտի այլ տեսակների մեծ մասը, սակայն այն կարող է ավելի դժվար լինել ախտորոշելը:
«Ախտանիշները ներառում են ինտենսիվ առաջադեմ գլխացավ՝ փսխումով կամ առանց փսխման, օպտիկական սկավառակի այտուցվածություն, մտավոր վիճակի փոփոխություն, տեսողության մշուշում: Հաճախ կա նյարդաբանական դեֆիցիտ՝ հեմիպարեզ, հեմիանեստեզիա, խոսքի խանգարում և ցնցումներ: Ծնողները պետք է ուշադրություն դարձնեն, եթե երեխան ունի երկարատև, մշտական, անսովոր գլխացավ»,- shantnews-ի փոխանցմամբ՝ ասել է բժիշկը։
Նա նաև հավելել է, որ երակային թրոմբոզի հաճախականությունը, ըստ վիճակագրության, 200 հազար մարդուն մեկ դեպք է։ Միևնույն ժամանակ, քաղցկեղով հիվանդ երեխաների մոտ, ըստ որոշ տեղեկությունների, սինուսային թրոմբոզի հավանականությունը կարող է հասնել 15-30%:
«Բացի այդ, վերջին շրջանում փորձագետները խոսում են հայտնաբերված դեպքերի բազմակի աճի մասին։ Դա պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ թրոմբոզը կարող է առաջանալ այն մարդկանց մոտ, ովքեր ունեցել են կորոնավիրուսային վարակ, ինչպես հիվանդության սուր ընթացքի ժամանակ, այնպես էլ ապաքինվելուց երեքից վեց ամիս կամ ավելի հետո», – ասել է Ռասսկազչիկովան:
Նրա խոսքով՝ ամենից հաճախ հիվանդությունը հանդիպում է մինչև մեկ տարեկան երեխաների, ինչպես նաև դեռահասների մոտ։ Այնուամենայնիվ, այն կարող է առաջանալ նաև այլ տարիքային խմբերում:
Խոսելով թրոմբոզի առաջացման գործոնների մասին՝ բժիշկն ասել է, որ դրանցից երկուսի համադրումը զգալիորեն մեծացնում է դրանց առաջացման վտանգը։ Այդ գործոնները, մասնավորապես, ներառում են՝ ջրազրկում, գերտաքացում, հիպոթերմիա, վարակներ, սեպսիս, ուղեղի վնասվածքներ, պինդ ուռուցքներ, օնկոհեմատոլոգիական հիվանդություններ, նեֆրոտիկ համախտանիշ:
«Մեծ դեր են խաղում տեղային վարակները՝ միջին ականջի բորբոքում, մաստոիդիտ, մենինգիտ, սրտաբանական հիվանդություններ, ցանկացած վիրահատություն գլխի և պարանոցի հատվածում: Ուղեղի երակային թրոմբոզի առաջացման մեկ այլ գործոն կարող է լինել բուժումը քիմիաթերապիայի դեղամիջոցներով կամ ստերոիդներով: Կանխարգելման համար անհրաժեշտ է բացառել մարմնի վրա բացասական ազդեցությունները, ինչպիսիք են ջրազրկումը, գերտաքացումը, հիպոթերմիան: Նոր կորոնավիրուսային վարակի դեպքում ավելի դժվար է խոսել կանխարգելման մասին: Այստեղ հարկ է նշել, որ անհրաժեշտ է վերահսկել երեխայի վիճակը և ժամանակին կապ հաստատել բժիշկների հետ, քանի որ վաղ ախտորոշումը ենթադրում է բուժման վաղ սկիզբ, և դա հանգեցնում է բարենպաստ կանխատեսման և վերականգնման»,- ավելացրել է Ռասսկազչիկովան:
