Հավատքի ռահվիրաները

Սահակ Պարթևը քաղաքական, եկեղեցական և մշակութային գործի չէ, Հայոց կաթողիկոս՝ 387 թ-ից: Օգնել է Մեսրոպ Մաշտոցին՝ ստեղծելու հայոց գրերը, ևնրա հետ հիմնադրել է թարգմանչաց դպրոցն ու կազմակերպել Թարգմանչաց շարժումը:

Մեր եկեղեցու սրբերի լուսապայծառ շարքում իր յուրահատուկ և բացառիկ տեղն ունի Սահակ Պարթև հայրապետը, ում անունը անբաժանելիորեն կապված է Օշականի Եռամեծար վարդապետի՝ Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի հետ։

Այս երկու հզոր մարդիկ, Վռամշապուհ արքայի նյութական և բարոյական օժանդակության շնորհիվ, կարողացան մեր ժողովրդի պատմության մեջ շրջադարձային քայլ կատարել: Առաջինը Հայոց գրերի գյուտն էր, իսկ երկրորդը Աստվածաշնչի թարգմանությունն էր, որ հաջողությամբ հասցրին ավարտին: Ու այսպես, իրենց աշակերտների, թարգմանիչ վարդապետների միացյալ ճիգերով, կերտեցին մեր Ոսկեդարը։

ԸստՄովսեսԽորենացու,ՄեծնՍահակն եպիսկոպոսությանաթոռին բարձրանալուց հետո իր առաքինի կյանքով տարբերվում էր շատերից: Օր ու գիշեր աղոթում էր և այս վարքով նմանվեց Լուսավորչի տան պարծանքը հադիսացող իր հայրերին՝ մինչև անգամ գերազանցելով նրանց: Նա իր շուրջը հավաքեց տքնաջան աղոթող, գիր ու գրականությամբ զբաղվող թվով 60 անձնուրաց հոգևորականների և նրանց հետ միասին լծվեց եկեղացական կյանքի բարդ աշխատանքին:

Եկեղացական արարողությունները հայերեն լեզվով կատարելով՝ Հայոց Եկեղեցին փրկեց Բյուզանդական եկեղեցուն ձուլվելու վտանգից: Սահակ կաթողիկոսի, Մեսրոպ վարդապետի և նրանց աշակերտների նվիրական ջանքերի շնորհիվ՝ եկեղեցական արարողությունները կատարվում էին բացառապես հայերեն, ինչը հնարավորություն էր տալիս թափանցել մարդկանց հոգու խորքերը, նրանց հասցնել Աստծո խոսքը:

Ու ի վերջո, հայալեզու Աստվածաշունչը և միաժամանակ կրոնական-հայեցի դաստիարակությունը, Հայ Եկեղեցու հովանու ներքո ապրող մեր ժողովրդի մեջ սերմանեցին ազգային, հոգևոր, մշակութային արժեքները գնահատելու կարողություն:

qahana.am