«Չեմ ասի, թե ինչ պայմաններում է պատերազմը դադարեցվել․ դա որոշակի գաղտնիություն է պարունակում». Իմքայլական պատգամավորը՝ ապրիլյան պատերազմի մասին

168.am-ի զրուցակիցն է ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Կարեն Գրիգորյանը:

– Պարոն Գրիգորյան, «Իմ քայլը» հայտարարեց, որ արտահերթ ընտրություններ չեն լինելու, պատճառաբանելով, որ նախ՝ ընդդիմությունը նման ցանկություն չունի, և հանրության շրջանում պահանջ չկա: Արդյո՞ք միայն այս երկու պատճառներով է իշխանությունը հետքայլ կատարել, քանի որ հանրության համար այս պատճառաբանությունները  համոզիչ չեն, իրականում ո՞րն է պատճառը:

– Իսկ ուրիշ ի՞նչ պատճառ պետք է լինի:

– Դուք պետք է ասեք:

– Ինձ մի ընդհատեք, ուրիշ ի՞նչ պատճառ պետք է լիներ: Այսինքն՝ մենք ընտրություն ո՞ւմ համար պետք է անենք, ընտրություններ միանշանակ պետք է անենք մեր հանրության համար: Մենք հանրությունից հարցում ենք անում, զրույցում ենք, հանդիպումներ ենք կատարում և տեսնում, որ հանրային պահանջ չկա: Կա հանրային պահանջ, որ թավիշը վերանա, մյուս կողմից էլ՝ մենք ընդդիմությանը հարցնում ենք՝ ուզո՞ւմ եք գնանք արտահերթ ընտրությունների, ընդդիմությունը պատասխանում է՝ ոչ:

Ի դեպ, աշխարհում Հայաստանը երևի միակ պետությունն է, որտեղ ընդդիմությունը չի ուզում, որպեսզի գնանք արտահերթ ընտրությունների:

– Ներկայիս իշխանությունը մի՞շտ է հաշվի առել ընդդիմության կարծիքը:

– Ընդդիմության յուրաքանչյուր քննադատություն մենք ընդունում ենք ի գիտություն, հաշվի ենք նստում դրա հետ, եղել են իրողություններ, և մենք դրա հետ հաշվի ենք նստել, ու դրա բերումով էլ վարչապետն առաջարկ է արել: Մենք ուզել ենք զրուցել ընդդիմության ու հանրության հետ, ինչը արել ենք և այդ բերումով եկել ենք այս եզրահանգմանը:

– Օրինակ, պատգամավորներից մեկը երեկ նշեց, որ  արտահերթ ընտրություններ չանցկացնելու հետ կապված սոցհարցում չկա, և նման միտք արտահայտեց, որ գուցե յուրաքանչյուրն իր թաղում է բնակիչների կարծիքը հարցրել, իրականում սոցհարցում արե՞լ եք:

– Չգիտեմ՝ ում մասին եք խոսում, ու, բնականաբար, չեմ մեկնաբանի: Բայց մեկ բան կարող եմ ասել․ մենք իսկապես հանդիպել ենք մեր թաղերից դուրս ընտրողների հետ, և այո՛, հարցումներ կան, բացի այդ էլ, հանրության կողմից պետք է պահանջ ձևավորվի, որ մենք գնանք ընտրությունների: Այդ պահանջը հանրության կողմից ձևավորված չէ:

– Իշխանությունը հայտարարում է, որ միայն վեցամսյա ճանապարհային քարտեզում ներառված կետերն իրականություն դարձնելուց հետո կխոսի արտահերթ ընտրություններից, այդ ժամանակ ի՞նչ պետք է փոխվի, որից հետո իշխանությունը կգնա ընտրությունների: Եթե այդ ժամանակ էլ ընդդիմությունը հայտարարի, որ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ չի ցանկանում գնալ ընտությունների, իշխանությունն ի՞նչ պետք է անի:

– Տեսեք, մենք հիմա ստանձնել ենք 15 կետանոց առաջնային քայլեր, այդ առաջնահերթ քայլերը մենք կիրականացնենք, դրանից հետո արդեն բաց կլինենք քննարկման համար: Մենք մեր առջև դրել ենք կոնկրետ խնդիրներ և դրանք պետք է լուծենք, մեր օրակարգում այդ խնդիրներն են, այլ բան չի քննարկվում:

– Այդ ճանապարհային քարտեզում ներառված կետերից որո՞նք են մինչև այսօր կատարվել:

– 15 կետանոց քայլերը մենք պետք է բացենք և դրանց մասին հատիկ առ հատիկ խոսենք ու տեսնենք, թե որը չի կատարվել: Այստեղ կարևորները, որոնք ես պետք է առանձնացնեմ, գերիների ամբոջությամբ վերադարձն է։ Մենք այստեղ որոշակի խնդիրներ ունենք, պետք է ավելի արդյունավետ աշխատանքներ տարվի, որը, ըստ իս, կատարվում է: Դրանից զատ, նաև որոշակի կայունության ավելացումն է: Այս երկու մասով էլ կարող եմ ասել, որ արդեն արդյունքներ արձանագրում ենք:

– Իսկ մյուս գերինե՞րը, որոնք այսօր Ադրբեջանում են:

– Գիտեք, որ գերիների մասով դա տևական պրոցես է, հարցը միայն մեր քաղաքականության հետ պայմանավորված չէ, կան այլ կողմեր, որոնց հետ մենք աշխատում ենք, և որոնց հետ բանակցություններ են տեղի ունենում: Տրամաբանական է, որ պատերազմից հետո չէր կարող ստացվել այնպես, որ միանգամից բոլոր գերիները հետ վերադառնային: Իհարկե, այս ամենը շատ ցավով եմ ասում, որովհետև մեր խնդիրն է՝ նրանց օր առաջ հետ բերել:

– Ինչո՞ւ երկրում հաստատված ռազմական դրությունը չի հանվում:

– Տեսեք՝ մեզ մի կողմից մեղադրում են ու ասում՝ տեսեք, Սյունիքում այսպիսի գործողություններ կան, էս է լինում, էն է լինում, սահմանների ճշգրտում, որոշակի լարվածություն կա: Բայց մյուս կողմից էլ՝ ասում են, ինչո՞ւ ռազմական դրությունը չեք հանում, այստեղ հակասություն կա, չէ՞, հիմա ո՞րն են ուզում՝ էն մյո՞ւսը, թե՞ այն մյուսը:

– Նոյեմբերի 9-ի եռակողմ փաստաթղթում Սյունիքի մասին որևէ կետ չկա, որևէ կետ չկա այն մասին, որ հայկական կողմն իր շահեկան դիրքերը պետք է զիջի թշնամուն։ Ըստ Ձեզ, ինչո՞ւ է այսօր նման բան տեղի ունենում, սա տրամաբանակա՞ն է:

– Այստեղ խնդիրն այն չէ, որ մենք Սյունիքից տարածքներ ենք տալիս, խնդիրն այն է, թե մենք ո՛ր դիրքեր ենք վերադառնում։ Կառավարությունն այս մասով գրեթե ամեն ինչ ասել է, ավելացնելու բան չկա, այսինքն՝ խոսվել է, չէ՞, որ Խորհրդային Միության ժամանակ ՀՀ տարածքներն ինչ կառուցվածքով ու եզրագծով է եղել, այդ տրամաբանությամբ էլ շարժվում են առաջ:

– Եթե նման տրամաբանությամբ եք առաջ շարժվում, այդ դեպքում ինչո՞ւ հայկական կողմը հարց չի բարձրացնում՝ Շահումյանի, Գետաշենի հետ կապված, դրանք Խորհրդային Միության ժամանակ Հայաստանինն են եղել:

– Դուք հիմա հարցեր եք բարձրացնում, որի թեև մտահոգվողներից մեկը ես կարող եմ լինել կամ ցանկացած քաղաքացի, բայց ըստ էության դա արտաքին դիվանագիտությանը վերաբերող հարցեր են, և այդ հարցերը միայն արտաքին դիվանագիտությունը կիրառելիս պետք է հնչեցվեն:

– Հայաստանը 30 տարի բանակ ունեցե՞լ է, թե՞ ոչ:

– 30 տարվա ընթացքում մենք ունեցել ենք բանակ, որը կեղեքվել, թալանվել, հարստահարվել է, որում եղել են բազմաթիվ երևույթներ, որոնք հայրենանպաստ չեն եղել: Այ սա ենք ունեցել 30 տարվա ընթացքում: Երբ որոշ ուժեր մեզ մեղադրում են հայրենիքը ծախելու մեջ, կառաջարկեի, որպեսզի իրենք վերանայեին իրենց աշխատանքը և հետհայացք գցեին, տեսնեին՝ արդյո՞ք բանակը զինել են, թե՞ չեն զինել, կամ զինելուց ո՞նց են զինել, ի՞նչ են արել: Արդյո՞ք բանակում կոռուպցիոն երևույթներ եղել են, թե՞ ոչ, արդյո՞ք իրենց երեխաները ծառայել են, թե՞ ոչ:

– 2016 թվականի ապրիլյան պատերազմում հայկական կողմի տարած հաղթանակն ո՞ւմ շնորհիվ էր, բանակի շնորհիվ չէ՞ր, եթե 30 տարի թալանել են, նորմալ չեն զինել, ինչպե՞ս հաղթանակ տարան:

– Իսկ Դուք տիրապետո՞ւմ եք ապրիլյան պատերազմի ընթացքում տեղի ունեցած բանակցություններին:

– Եթե Դուք տիրապետում եք, խնդրում եմ, մանրամասնեք:

– Պատգամավորը գաղտնիությանը երկրորդ կարգի, այսպես ասած, դոպուսկ ունի, ինքը շատ ինֆորմացիայի է տիրապետում, բայց դա գաղտնի ինֆորմացիա է, որը չի կարող հանրության սեփականությունը դառնալ: Հիմա ի՞նչ է ստացվում, որ մի կողմից անձինք չեն իմանում՝ ինչ է տեղի ունեցել, մյուս կողմից էլ՝ դա դարձնում են, որ մենք հաջողություններ ենք ունեցել: Եթե հաջողություններ ենք ունեցել, թող Արցախի հարցը փակվեր:

– Ի՞նչ պայմանավորվածությունների մասին է խոսքը, ո՞ւմ միջև են եղել այդ պայմանավորվածությունները:

– Ես չեմ ասի, թե ինչ պայմաններում է պատերազմը դադարեցվել, որովհետև դա որոշակի գաղտնիություն է պարունակում: Հարցն այլ կերպ մի ձևակերպեք:

– Իսկ այս իշխանությանն ինչո՞ւ չհաջողվեց պատերազմում հաղթանակ տանել:

– Բազում խնդիրներ կարելի է մատնանշել, բայց գոնե ինձ համար գլխավոր խնդիրն այն է, որ հայկական կողմը չի պատերազմել մեկ պետության դեմ, այսինքն՝ մեզ վրա մեկ պետւթյուն չի հարձակվել;

– Դիվանագիտական ճանապարհով հնարավոր չէ՞ր կանխել պատերազմը:

– Մենք ստացել ենք այնպիսի ժառանգություն, որի արդյունքում մեզ չհաջողվեց այդ փլատակների տակից դուրս գալ:

– Նախկին իշխանությունները՝ ՀՀԿ-ի գլխավորությամբ, հակառակն է ասում՝ թողել են Ձեզ Սանկտ Պետերբուրգի և Վիեննայի պայմանավորվածությունները, որը հայկական կողմի համար հաղթաթուղթ էր բանակցային սեղանի շուրջ, նաև հիշեցնում են՝ Ալիևը նախկինում հայտարարում էր, որ միջազգային հանրությունն իրեն փակ դռների հետևում ստիպում է ճանաչել Արցախի անկախությունը, սա վա՞տ ժառանգություն է:

– Եթե դրանք ձեռքբերում էր, ինչո՞ւ 2018  թվականին հարցը չլուծվեց, ինչո՞ւ չլուծվեց:

– Նախկին իշխանությունները բանակցում էին:

– Այսինքն՝ 20 տարուց ավելի բանակցում էին, մի քիչ ծիծաղելի է, 20 տարուց ավելի բանակցել ու չեն հասել արդյունքի, հիմա, երբ մենք վերջին 2,5  տարում իշխանություն ենք ստանձնել, այդ ընթացքո՞ւմ պետք է հասնեինք արդյունքի:

Մանրամասները՝ 168.am-ի տեսանյութում