«Ինձ չէր հետաքրքրում, թե ինչպես կարձագանքեին օտարազգիները, ես ուզում էի հաղթանակս նվիրել հայ ժողովրդին»
Եվրոպայի ծանրամարտի առաջնության հաղթողները լավ գիտեն, որ Ֆյորդեում բարձրացրած իրենց կիլոգրամները չեն կարող լուրջ համարվել Օլիմպիական խաղերի ժամանակ:
Թե՛ Նազիկ Ավդալյանը, թե՛ Հռիփսիմե Խուրշուդյանը վստահ են, որ մինչև Օլիմպիական խաղերը պետք է քրտնաջան աշխատեն, որ կարողանան մեդալների համար պայքարել:
Լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ Հռիփսիմե Խուրշուդյանը նշեց, թե այն կիլոգրամները, որոնք գրանցվել են Եվրոպայի առաջնության ժամանակ, չեն կարող բարձր տեղեր ապահովել Օլիմպիական խաղերի ժամանակ. «Օլիմպիական խաղերի ժամանակ այդ արդյունքը կարող է մեզ համար միայն 8-10-րդ տեղերն ապահովել: Մենք ինքներս էլ գիտենք, որ քիչ քաշ ենք բարձրացրել»:
Տարիներ անց Ֆյորդեում Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն հռչակված Նազիկ Ավդալյանը ևս համամիտ է գործընկերուհու կարծիքին. «Պետք է ավելի մեծ քաշ փորձենք Օլիմպիական խաղերի մեդալի համար: Իհարկե, հեշտ չի լինելու, սակայն մենք կարող ենք մարզումների միջոցով արդյունքի հասնել»:
Խոսելով իրենց հաղթանակը Հայաստանի և Արցախի սահմանները պաշտպանող հայ զինվորներին նվիրելու մասին` Նազիկը նշեց, որ այն թեև իսկապես պահի ազդեցության արդյունք է եղել, սակայն այլ կերպ չէր կարող լինել. «Շատ էի մտածում տեղի ունեցող իրադարձությունների մասին: Այսօր ուզում եմ ասել, որ մեր զինվորականների շնորհիվ մենք կարողանում ենք հանգիստ մարզվել ու հաջողությունների հասնել: Մենք նրանց իսկապես պարտական ենք: Ինձ չէր հետաքրքրում, թե ինչպես կարձագանքեին օտարազգիները, ես ուզում էի հաղթանակս նվիրել հայ ժողովրդին»:
Հռիփսիմեն իր հերթին լավ գիտի, թե որոնք են իր առջև դրված խնդիրները, և դրանք ներկայացրեց լրագրողներին: Մարզուհու պնդմամբ` ինքը պետք է կարողանա որոշակիորեն ավելացնել Նորվեգիայում բարձրացված քաշը, սակայն գերնպատակը իր` Օլիմպիական խաղերի ժամանակ արձանագրված արդյունքը բարելավելն է:
«Արդյունքների բարելավման համար կարևոր է, որ ավելացնեմ անձնական քաշս: Ինձ համար իսկապես քաշ ավելացնելը խնդիր է: Ամուսինս դեմ չէ դրան, ամբողջ հայ ազգն է ավելի բարձր արդյունք ուզում, իսկ դրա համար պետք է կարողանամ քաշս ավելացնել, ինչը ոչ մի կերպ չի ստացվում ինձ մոտ: Ասեմ, որ անգամ բժշկի մոտ հետազոտության եմ գնացել, հատուկ սննդակարգ ենք մշակել, բայց քաշ ավելացնել չի ստացվում ու չի ստացվում: Ուզում եմ դիմել հանրությանը. գո՞ւցե դուք կարող եք օգնել ինձ: Կարո՞ղ եք հուշել, թե ինչպես պետք է ավելացնեմ անձնական քաշս»,- ասաց Եվրոպայի չեմպիոնը` հավելելով, որ իր հիմնական մրցակիցներին հաջողվում է ավելի լավ արդյունքի հասնել հենց անձնական բարձր քաշի շնորհիվ:
Նազիկին մտահոգում էր այլ խնդիր. այսօր նա այլևս նախկին ծանրորդը չէ, ով մրցույթների մասնակցում էր միմիայն հաղթանակի համար և մտածում էր միայն մրցաշարերի ժամանակ իր ելույթի մասին. «Այժմ դժվար է, թե ֆիզիկական, թե հոգեբանական առումներով: Պետք չէ մոռանալ, որ ես էլ, Հռիփսիմեն էլ արդեն մայր ենք, փորձում ենք դաստիարակել մեր զավակներին: Նորից ցուցաբերել նախկին արդյունքը, իրոք, դժվար է ինձ համար: Ես չէի պատկերացնում, որ այս աստիճան դժվար կլինի հեռու լինել ընտանիքից: Ես մինչև ավտովթարն ու մեջքի հետ ունեցած ծանր խնդիրները ցույց եմ տվել արդյունք, որն առայժմ չի էլ գերազանցվել, բայց ես դրան հասել էի ավելի քան 4 տարվա քրտնաջան աշխատանքի արդյունքում: Երեք տարի սպորտից հեռու էի, և ընդամենը 1.5 տարի է, ինչ վերսկսել եմ մարզվել: Չեմ կարող կրկնել այդ արդյունքն այսքան կարճ ժամանակամիջոցում: Կուզեի, որ հասկանայիք խնդիրը»:
+75 քաշային կարգում հանդես եկող Հռիփսիմեն ևս խոսեց այն դժվարությունների մասին, որոնք ի հայտ են եկել մայրանալուց հետո. «Եթե իմ ամուսնու մայրը չօգներ ինձ երեխային դաստիարակելու հարցում, ապա դժվար թե կարողանայի սպորտում մնալ: Իսկապես բարդ է երեխա դաստիարակելը: Կարելի է ասել, որ մեր երեխաները մեզ ուժ են տալիս, սակայն նաև կոտրում են մեզ. կարոտն է պատճառը»:
Ավդալյանը, ում ամուսինը Եվրոպայի ծանրամարտի առաջնության օրերին առաջնագծում էր մի քանի ընկերների հետ, պնդում է, որ եթե անգամ իմանար ամուսնու` առաջնագիծ գնալու մասին, չէր ցանկանա կանգնեցնել նրան. «Դա մեր պարտքն է: Իհարկե, նա ինձ հետ փորձում էր հաճախակի շփվել, ասում էր, թե ուղղակի ընկերների հետ գնացել են, սակայն առաջնագծում չեն: Միայն մրցելույթիցս հետո են ինձ ասել, որ ինքը այդ օրերին առաջնագծում է եղել: Ես հարգում եմ նրա որոշումը: Այլ կերպ չէի էլ կարող պատկերացնել»:
Խոսելով ապագա անելիքների մասին` մարզուհիները նշեցին, որ այս պահին Հայաստանի ծանրամարտի հավաքականը 7 տեղ ունի Օլիմպիական խաղերում, որոնցից 2-ը տրվելու են կանանց: Չնայած դեռ շատ վաղ է պնդելը, թե ովքեր կմասնակցեն Օլիմպիական խաղերին, թե՛ Նազիկ Ավդալյանը, թե՛ Հռիփսիմե Խուրշուդյանը հիմնական թեկանծուներն են:
«Ամեն ինչ կորոշվի մեկնելուց առաջ` վերջին շաբաթվա ընթացքում: Տա Աստված, որ խուսափենք ամեն տեսակ վնասվածքներից և կարողանանք պատշաճ կերպով ներկայացնել մեր երկիրը: Կարելի է ասել, որ այս պահին մեր առաջնային խնդիրը հնարավորինս լավ պատրաստվելն է, ուրիշ ոչինչ: Թե արդյոք մենք կմտածենք մարզական կարիերայի ավարտի մասին Ռիոյի Օլիմպիական խաղերից հետո՝ դեռ շատ վաղ է ասելը: Այդ մասին չենք մտածում: Ամեն ինչ անում ենք Օլիմպիական խաղերին լավագույնս հանդես գալու համար, ուրիչ ոչինչ»,- «Արմենպրես»-ին ասաց Հռիփսիմե Խուրշուդյանը:
Ամփոփելով Նորվեգիայի Ֆյորդե քաղաքում ունեցած իրենցելույթները` Եվրոպայի ծանրամարտի առաջնության հաղթողները նշեցին, որ իրական մրցակցության բացակայությունը մյուս կողմից կարող է նաև դրական անդրադառնալ, քանի որ իրենք կարող են անմիջապես սկսել մարզումները, հավելյալ օրեր պետք չեն վերականգնվելու համար: Ըստ Նազիկի` հաճախ մարզիկները մոտենում են քաշերի, որոնք ոչ մարզումների, ոչ մրցումների ժամանակ չեն ենթարկել իրենց. «Երբ հաջողվում է վեր հանել այդ քաշը, մի քանի օր անհրաժեշտ է լինում լիարժեք վերականգվելու համար, այնպես որ Ֆյորդեում մենք հավելյալ ուժեր ու ճիգեր չենք ծախսել և կարող ենք ավելի վաղ սկսել մարզումները»:
Հռիփսիմեն էլ ի գիտություն հայ հանրությանը՝ հայտարարեց, որ գուցե շատերին կթվա, թե իրենք կարող են զանազան ծանրություններ բարձրացնել, սակայն ծանրություն բարձրացնելն ավելի շատ տեխնիկա, քան ֆիզիկական ուժ է պահանջում. «Իհարկե, ֆիզիկականը կարևոր է, բայց ծանրություն բարձրացնելու տեխնիկան է որոշիչը: Հաճախ ֆիզիկապես լավ պատրաստված մարզիկ չեն կարողանում ծանրություն բարձրացնել: Ասեմ, որ մենք ծանրաձողից բացի այլ ծանրություններ չենք բարձրացնում, քանի որ դրանք տեխնիկապես բարձրացնելը խնդիր է, հավասարակշռության հարցեր կան: Այնպես որ, թող չթվա, թ ե մենք մշտապես ծանրությունների հետ գործ ունենք: Մեր միակ ծանրությունը ծանրաձողն է»:
