Այսօր Հայաստանի հանդեպ Արևմուտքի, ցավոք սրտի, նաև Ֆրանսիայի վարած քաղաքականությունը ես դիտարկում եմ Ռուսաստանի դեմ վարած քաղաքականության ծիրում։ Քաղաքական կեղտոտ խաղեր են, երբ մի կողմից՝ քրեականացնում ես Հայոց ցեղասպանության ժխտումը, մյուս կողմից՝ սեղմում ես ցեղասպանի ձեռքը։ Բայց եթե այդ մասին հարցնես Մակրոնին, նա էլի կասի՝ մենք քրեականացրել ենք, Հայաստանում հիմա մոռացության են տալիս Հայոց ցեղասպանության հարցը, մենք ի՞նչ անենք, դա ձեր ներքին գործն է։
Կա՞ մեկը, ով այսօր իշխանական շրջապատում համարձակվում է հակառակվել առաջնորդին։ Չնայած նա ընդդիմությանը լռեցնելու մտադրություն կամ միջոց չունի, այնուամենայնիվ, Փաշինյանը բացարձակ գերակայում է իր շրջապատի և իր շարքայինների վրա։ Եվ վայ նրան, ով թեկուզ մի փոքր մտքի անկախություն կամ եռանդի պակաս է ցուցաբերում (այդ թվում՝ Հովիկ Աղազարյանի դեպքը): Պալատականների ժամանակն է. ոչ հոսանքների…։
