«Վարդգես Պետրոսյանի այս ստեղծագործությունն ինքս եմ ընտրել, ուսանողներին այն սկզբում մի քիչ հնացած թվաց, բայց ուսանողներին ասացի, որ սա իրենց ծնողների երիտասարդությունն է, ռոմանտիկան, նրանց քաղաքի մասին է։ Ուրիշ աուրա էր, ուրիշ փոխհարաբերություններ էին, ամեն ինչ մի քիչ այլ տեսակի էր, այսօրվա նման ոչնչացված չէր։
