Մեր շարժիչ ուժն ավելի շատ վախն էր։ Երբ կրակի, հրետակոծության տակ չէիր, դրա մասին չէիր մտածում, սակայն, երբ կարիքդ կար ու քեզ կանչում էին, այդ ժամանակ անկախ քեզանից ինչ-որ գերբնական ուժ ես ձեռք բերում, որ պետք է գնաս-հասնես, հանես, մի բան անես։
