– Ես Առնոն եմ, 10 տարեկան, Ստեփանակերտ եմ եկել, որպեսզի մասնակցեմ մաթեմատիկայի ու լողի պարապմունքների։ Մարտակերտից եմ եկել, մեկ ամիս ու մեկ շաբաթ կմնամ ու կվերադառնամ։ Եկել եմ Ստեփանակերտում մնամ, որովհետև տրանսպորտ չկա, պատճառն այս շրջափակումն է, վառելիք չկա, եթե ավտոբուս է լինում, մարդիկ շատ են լինում, նեղվածք է լինում, չեն կարողանում գնալ…
– Բարև ձեզ, ես Նարե Համբարձումյանն եմ, 10 տարեկան եմ, ապրում եմ Ստեփանակերտում։ Իմ տունը Ստեփանակերտի կենտրոնից շատ հեռու է, ոտքով եմ պարի գալիս, գնում… Ես շատ կուզենայի հաճախել ճամբար կամ գյուղ գնալ։ Անցյալ տարի ես գնացել էի ճամբար… ուղղակի հիմա չկա, երևի տրանսպորտի պատճառով չկա… տրանսպորտն էլ բլոկադայի պատճառով չկա, բենզին չկա…
