«Ընդդիմադիր գործունեության նպատակը պետք է մնա կապիտուլյանտին իշխանազրկելը»․ Արմեն Աշոտյան

Արմեն Աշոտյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Օրվա ավարտին մի քանի կարևոր դիտարկում անեմ ԱԺ այսօրվա նիստի վերաբերյալ։

1. Ակնհայտ է, որ դավադիր իշխանությունների գերնպատակն է բերել ԱԺ-ն իրենց պատկերացրած «կոնստրուկտիվ» դաշտ, որտեղ չի խոսվի խայտառակ պարտության, զոհերի, կորուստների և իրենց գործած հանցավոր սխալների և դիտավորյալ արարքների մասին։

2. Ակնհայտ է, որ այս օրակարգի մեջ ընդդիմությունը չպետք է մտնի։ Ընդդիմադիր գործունեության բացառիկ նպատակը պետք է մնա կապիտուլյանտին իշխանազրկելը, ինչին հասնել չի ստացվի «կոնստրուկտիվիզմի» թակարդը ընկնելու դեպքում։

3. Ակնհայտ է, որ կա երեք բառ, որոնցից դրանք ընկնում են ցնցումների մեջ. կապիտուլյացիա, կապիտուլյանտ և Նիկոլ։ Եվ երիցս կեցցե Աննա Մկրտչյանը իշխանավորների «կոշտուկները» հմտորեն, պարբերաբար և հուժկու տրորելու համար։ Ոմանք դա, գուցե իրենց նեղ անձնական ընկալումներից և շահերից, կհամարեն շոու, ու կսխալվեն։ Քանզի շոուն ձև է, սկանդալային գործողություններն են, օրինակ, կոյուղաջրեր ցպնելը։ Ըսկ սրիկային «կապիտուլյանտ Նիկոլ» ասելը ձև չէ, այլ դրան տրված միակ ճշգրիտ ևհամապարփակ դիագնոզը, բովանդակությունը, ճշմարտությունը։ Ավաղ, հետընտրական շրջանում ընդդիմադիր դաշտում ոմանք փոխում են իրենց բառամթերքը, և սրա պատճառների մասին մի օր ավելի մանրամասն կանդրադառնամ։

4. Ես նույնպես խորհրդարանում չեմ։ Որովհետև չեմ ուզել առաջադրվել։ Բայց չեմ համարում, որ եթե ես այդտեղ չեմ, ապա խորհրդարանի ընդդիմությունը վատն է։ Վերջիվերջո, ես ու իմ բազմաթիվ գործընկերներ արդեն ապացուցել ենք, որ ունակ եք և կարող Հայաստանում քաղաքական օրակարգը վրա ազդել՝ չունենալով և ոչ մի պաշտոն։ Եվ ոչինչ և ոչ ոք ինձ չի խանգարելու դա անել նաև հիմա և ապագայում։

5. Անշուշտ, ընդդիմության ոչ բոլոր քայլերն են իմ սրտով։ Շատ հարցերի շուրջ ունեմ այլ կարծիք։ Բայց չեմ պատրաստվում իմ քննադատությունը հանրայնացնել, այլ տեղ եմ հասցնում համեստ կարծիքս կոնկրետ գործիչների հետ խոսելով։ Իդեպ, ճիշտ այդպես եմ վարվել «17»-ի գործողությունների ժամանակ, երբ ես, ի տարբերություն շատերի, չունեի խոսափող։ Ուստի հաջողություն եմ մաղթում խորհրդարանական ընդդիմադիր երկու խմբակցություններին։

Եվ վերջում, ինչպես կասեր դասականը. Будем любить искусство в себе, а не себя в искусстве»։