Անպարտելի «Արսենալը» ու Կրոյֆի «Բարսելոնան»․ Չեմպիոնների լիգայի ամենամեծ անհաջողակները
Չեմպիոնների լիգայում հաղթելը համարվում է ակումբի ուժի ամենաբարձր ցուցանիշը Եվրոպայում: Այս ցանկում այնպիսի թիմեր են, որոնք իրենց ժամանակներում համարվում էին ամենաուժեղը, բայց չհաղթեցին Չեմպիոնների լիգան:
Չեմպիոնների լիգայի ընթացիկ խաղարկությունում կա բացահայտ ֆավորիտ: Սա «Մանչեսթեր Սիթին» է: Բայց ակումբում Խոսեպ Գվարդիոլայի հայտնվելուց ի վեր այս թիմը, որը շատերի կողմից վաղուց ճանաչվել է աշխարհի ուժեղագույններից մեկը, չի կարողացել հաղթահարել Չեմպիոնների լիգայի քառորդ եզրափակիչը: Եթե այս անգամ «Մանչեսթեր Սիթին» չհաղթի Չեմպիոնների լիգան, ապա ինչ-որ իմաստով կմիանա ուժեղագույնների ու նույնիսկ լեգենդարների շարքին:
«Արսենալ» – 2003/04
«Զինագործների» այս թիմը, անշուշտ, համարվում է ամենահայտնիներից մեկը: Այն Պրեմիեր լիգայի պատմության մեջ մտավ որպես անպարտելի թիմ և Անգլիայում չզիջեց ոչ մեկին: Կարելի է պատկերացնել, թե որքան ուժեղ էր Թիերի Անրիի գլխավորած թիմի հիասթափությունը, երբ նրանք Չեմպիոնների լիգայում պարտվեցին «Չելսիին»։ Այս մրցակցին նույն մրցաշրջանում երեք անգամ հաղթեց «Արսենալին»: Քառորդ եզրափակչում «Արսենալը» 5:2 հաշվով հաղթեց «Սելտային», իսկ քառորդ եզրափակչի առաջին խաղում ոչ-ոքի խաղաց «Չելսիի» հետ ՝ 1:1: Նա առաջատար էր տանը, բայց հետո դրսում պարտվեց՝ 1:2:
«Չելսի» – 2004/05
Բայց «Չելսին» ևս հայտնվեց նման իրավիճակում: Ժոզե Մոուրինիոյի ժամանումը «Չելսի» ռումբի ազդեցություն ունեցավ: Հենց այդ ժամանակ էր նա ձեռք բերում իր աղմկոտ համբավը, նա պարզապես նվաճել էր Չեմպիոնների լիգան համեստ «Պորտուի» հետ, բայց չկարողացավ կրկնել հաջողությունը «Չելսիի» կազմում, չնայած Անգլիայի առաջնության ռեկորդային արդյունքներին: «Կապույտների» 95 միավորն այն ժամանակ ռեկորդային էր, և տեղ կար նաև այլ նվաճումների համար՝ բաց թողած գոլերի ամենափոքր քանակը (15), առավելագույն հաղթանակների քանակը (29), արտագնա հաղթանակների առավելագույն քանակը (15), առանց բաց թողած գոլերի հանդիպումների մեծ մասը (25):
Եվ Եվրոպայում ամեն ինչ խոստումնալից սկսվեց. խմբում հաղթելը հեշտությամբ ընդունվեց: Եվ այդ ժամանակ լոնդոնյան թիմին չխնայեց վիճակահանությունը: 1/8 եզրափակչում «Բարսելոնան» էր՝ Ռոնալդինյոյի գլխավորթյամբ, բայց նրանք անցան կատալոնացիներին, ապա անցան «Բավարիայի» արգելքը ՝ ընդհանուր 6:5 հաշվով: Եվ ամեն ինչ ավարտվեց «Լիվերպուլում» և Լուիս Գարսիայի «ուրվական գոլով», որը դեռ հիշում է Մոուրինյոն։:
«Ատլետիկո» – 2013/14 և 2015/16
Դիեգո Սիմեոնեն հեղափոխություն կատարեց «Ատլետիկոյում», երբ նա ստանձնեց մարզչի պաշտոնը 2011 թվականի դեկտեմբերին: Նա վերցրեց այն թիմը, որը Լա Լիգայում զբաղեցրեց յոթերորդ տեղը և դուրս մնաց Եվրոպա լիգայի խմբային փուլից և այն վերածեց Չեմպիոնների լիգայի գավաթը նվաճելու հավակնորդի: 2014 թվականին «Ատլետիկոն» դարձավ Լա Լիգայի չեմպիոն և դուրս եկավ Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ, որտեղ վայրկյաններ էին մնացել «Ռեալի» նկատմամբ տարած հաղթանակից: Բայց վերջում նրանք վրիպեցին, իսկ հետո լրացուցիչ ժամանակում պարտվեցին (1:4): Մի քանի տարի անց եզրափակչում կրկին հանդիպեցին «Ատլետիկոն» և «Ռեալը»: Եվ այս անգամ Սիմեոնեի սաները նույնպես պարտվեցին՝ 11 մետրանոց հարվածաշարում:
«Վալենսիա» – 1999/01
Հազարամյակի սկզբին «Վալենսիան» Եվրոպայի ամենավառ թիմերից մեկն էր: Հեկտոր Կուպերի սաները փայլուն կերպով դուրս եկան եզրափակիչ ՝ նոկաուտի ենթարկելով աստղային «Լացիոյին» ու «Բարսելոնային»: Բայց թիմը Փարիզում 0:3 հաշվով պարտություն կրեց «Ռեալից»: Երկրորդ փորձը նույնպես պայծառ էր՝ նրանք գեղեցիկ կերպով հաղթեցին «Արսենալին» և «Լիդսին», բայց «Բավարիան» պարզվեց, որ անառիկ ամրոց է: Ավելին, «Վալենսիան» այս խաղում նույնիսկ առաջ անցավ, բայց չկարողացավ պահպանել առավելությունը:
«Ինտեր» – 1998/99
1990-ականների երկրորդ կեսին Սերիա Ա-ն գերիշխող առաջնությունն էր, միայն հիանալի կազմ ունեցող «Յուվենթուսը» կարող էր մի քանի անգամ նվաճել Չեմպիոնների լիգան, բայց թիմն ուներ իր ուրույն դրամաները: Եվ այս մրցաշրջանում աչքի ընկավ «Ինտերը» ՝ Ռոնալդոյի գլխավորությամբ: Այս մրցաշրջանի սկզբում նա ընդհանուր առմամբ խփեց 34 գոլ, իսկ նրա թիմը Սերիա Ա-ում գրավեց երկրորդ տեղը և նվաճեց ՈՒԵՖԱ-ի գավաթը: Այն ժամանակ տրամաբանական էր գնալ ավելի առաջ, հատկապես հաշվի առնելով շքեղ կազմը: Բայց ինչ-որ բան այն չէր: Եվ «Ինտերը» ձախողվեց բոլոր ճակատներում, մեկ մրցաշրջանում փոխեց չորս մարզիչ և Իտալիայի առաջնությունում զբաղեցրեց ութերորդ տեղը: Նայելով այդ կազմին,ոչ մի կերպ հնարավոր չի լինում հավատալ, որ նման մի բան կարող է լինել:
Դորտմունդի «Բորուսիա» – 2012/13
Յուրգեն Կլոպը փառք վերադարձրեց դորտմունդյան թիմին, իսկ նրա օրոք «Բորուսիան» կրկին դարձավ եվրոպական ասպարեզի նշանավոր դեմքերից մեկը: Չեզոք ֆուտբոլասերները հիանում էին Դորտմունդի խաղի եղանակով: Եվ դա արդյունք տվեց: «Բորուսիան» բարձրանում էր ըստ սեզոնի՝ դառնալով ֆավորիտներից մեկը: Նա խմբում փայլուն խաղաց «Այաքսի», «Մանչեսթեր Սիթիի» ու «Ռեալի» հետ: Փլեյ-օֆֆում «Շախտյորն» ու «Մալագան» մրցակիցներ դարձան: Եվ հետո կրկին հանդիպում տեղի ունեցավ Մադրիդի «Ռեալի» հետ: Դորտմունդում «Բորուսիան» հաղթեց 4:1 հաշվով, իսկ Մադրիդում 0:2 հաշվով կրած պարտությունը ոչինչ չէր նշանակում: Եվ տեղի ունեցավ գերմանական եզրափակիչը, որում «Բորուսիային» հանդիպեց «Բավարիային», որը երեք տարվա ընթացքում կորցրեց երկու եզրափակիչ: Փորձառու ու զայրացած «Բավարիան» ավելի ուժեղ գտնվեց՝ հաղթելով 2:1 հաշվով:
«Բարսելոնա» – 1993/96
Եվրոպական գավաթի խաղարկության դարաշրջանն ավարտվեց այս մրցաշարում «Բարսելոնայի» հաղթանակով: Բայց դրան փոխարինած Չեմպիոնների լիգան դարձավ Յոհան Կրոյֆի թիմի ամենադժվար փորձությունը: «Երազանքի թիմը», որն ամեն ինչ հավաքեց տասնամյակի սկզբին, մի քանի տարի սայթաքեց Չեմպիոնների լիգայում:
Չնայած Կրոյֆը «Բարսելոնայի» հետ նվաճել է 11 գավաթ: Այս ռեկորդը հետագայում գերազանցեց միայն Գվարդիոլան: Չեմպիոնների լիգայում կատալոնացիներին նոկաուտի ենթարկեցին ԲԿՄԱ-ն, այնուհետև`«Միլանին», ապա` ՊՍԺ-ն, իսկ Կրոյֆի վերջին մրցաշրջանում «Բարսելոնան» նույնիսկ չանցավ որակավորումը:
«Յուվենթուս» – 2014/19
«Յուվենթուսում» անցկացրած հինգ տարիների ընթացքում Մասիմիլիանո Ալեգրին թիմը վերածել է հաղթող մեքենայի: Յուրաքանչյուր մրցաշրջանում չեմպիոնության և գավաթի տիտղոսը թուրինցիների գրպանում էր: Բայց հիմնական նպատակը մնաց անհասանելի: Երկու անգամ Ալեգրիի գլխավորությամբ «Յուվենթուսը» դուրս եկավ Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ: Եվ երկու անգամ էլ ամեն ինչ ավարտվեց «Բարսելոնայի» (2015) և «Ռեալի» (2017) դեմ պարտություններով:
Բոլորը կխոսեն «Յուվենթուսի» հեգեմոնիայի մասին ՝ նայելով պատմության բարձունքներից, բայց միայն իտալական ասպարեզում հեգեմոնիայի մասին:
Սիրարփի Աղաբաբյան
