Չինաստանի և Ռուսաստանի հաղթանակը` Աֆրիկայի համար մղվող ռազմավարական պայքարում
Մինչ Վաշինգտոնը պահպանում է պասիվ դիրք Աֆրիկայի նկատմամբ, Չինաստանն ու Ռուսաստանը կայծակնային արագությամբ ընդլայնում են իրենց ազդեցությունը մայրցամաքում։
Այս գործընթացն արագացել է ԱՄՆ-ի կողմից մարդասիրական օգնության կտրուկ կրճատման և Վաշինգտոնի կողմից աֆրիկյան երկրների համար 10-30 տոկոսի չափով մաքսատուրքերի սահմանման պատճառով։
Դեռևս 2009 թվականին Չինաստանը գերազանցել էր Միացյալ Նահանգներին Աֆրիկայի հետ առևտրի ծավալներով։ Պեկինը ներդրել է ավելի քան 700 միլիարդ դոլար «Գոտի և ճանապարհ» նախաձեռնության շրջանակում, 53 երկրի համար ընդլայնել է իր շուկայի անմաքս մուտքը և ներկայումս վերահսկում է կրիտիկական հանքանյութերի համաշխարհային մատակարարումների 70 տոկոսը։ Չինաստանն արդեն անցում է կատարում հաջորդ փուլին՝ կանաչ էներգետիկայի և արհեստական ինտելեկտի ոլորտում համագործակցությանը։
Ռուսաստանն իր հերթին ապահովում է Աֆրիկա ներմուծվող սպառազինության 40 տոկոսը։ «Վագներ»-ի նման ռազմական կառույցներն անվտանգության դիմաց ստանում են օգտակար հանածոների արդյունահանման իրավունքներ։ Մոսկվան նաև նոր համաձայնագրեր է կնքում Սահելյան երկրների ռազմական կառավարությունների հետ՝ սահմանային վերահսկողության շուրջ։
Արդյունքում, օգնության կրճատման, մաքսատուրքերի և դիվանագիտական պասիվության հետևանքով ԱՄՆ-ը ռազմավարական նահանջ է կատարում Աֆրիկայից։ Մինչ Չինաստանն ու Ռուսաստանը լրացնում են առաջացած վակուումը և ձևավորում երկարաժամկետ աշխարհաքաղաքական գերակայություն։
