«Բոլորը մեկ առ մեկ մոտեցել ու խոնարհվել են Կոմիտաս ունեցող ազգի առջև». Մարիաննա Գևորգյան
«Տաղարան» հնագույն երաժշտության անսամբլի երաժիշտ և միջազգային մրցանակների դափնեկիր Մարիաննա Գևորգյանը շարունակում է հայկական քանոնը ներկայացնել աշխարհի տարբեր երկրներում՝ քանոնի միջոցով աշխարհին պատմելով Հայաստանի ու հայկական հնագույն մշակույթի մասին։
Վերջերս նա քանոնը ներկայացրել է Հունաստանում՝ հույն հանդիսատեսին, և հայրենիք վերադարձել «Համաշխարհային Խորհրդանիշ 2025» մրցանակով։
«Տարեսկզբին մրցանակաբաշխության կազմակերպիչների կողմից առաջարկ ստացա` մասնակցելու համաշխարհային գագաթնաժողովի շրջանակներում իրականացվող մրցանակաբաշխությանը՝ որպես առաջատար ու ակտիվ գործող երաժշտարվեստի ներկայացուցիչ: Կազմակերպիչները, այնուհետև ժյուրին շատ մանրակրկիտ ուսումնասիրել էին իմ ողջ ստեղծագործական կյանքը, ինչպես նշել էին փաստաթղթում, որպես միջազգային ճանաչում ունեցող վիրտուոզ քանոնահար, ով աշխարհին ճանաչելի է դարձնում հայկական հարուստ երաժշտական ժառանգությունը:
Այս մրցանակաբաշխությանը ներառված են եղել տարբեր ոլորտներից իրենց գործի կարկառուն ներկայացուցիչները՝ աշխարհի տարբեր երկրներից: Բացի մասնագիտական նվաճումներից և ծավալած ակտիվ գործունեությունից, կազմկոմիտեն առաջնային է համարել ու հիմք ընդունել մարդկային գործոնը ու տվյալ ներկայացուցչի բարի կամքի դրսևորումը ստեղծագործական գործունեության ընթացքում:
Այս մրցանակաբաշխությունը կազմակերպվում է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի, ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի և ՄԱԿ-ի կողմից»,- 168.am-ի հետ զրույցում մանրամասնելով Աթենքում տեղի ունեցած մրցանակաբաշխությունը՝ ասաց Մարիաննա Գևորգյանը։
Ինչ վերաբերում է Հունաստանում տեղի ունեցած համերգին, քանոնահարուհին ասաց, որ Հունաստանում ՀՀ դեսպանության նախաձեռնությամբ և ՀՀ ԿԳՄՍՆ-ի աջակցությամբ Աթենքի կոնսերվատորիայում տեղի ունեցավ Կամերային երաժշտության ազգային կենտրոնի հնագույն երաժշտության «Տաղարան» անսամբլի համերգը:
«Համերգին ներկա էին ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարը, Հունաստանի Հանրապետության մշակույթի նախարար Ստիլիանի Մենդոնին, Հունաստանում ՀՀ դեսպան Տիգրան Մկրտչյանը, Կամերային երաժշտության ազգային կենտրոն ՊՈԱԿ-ի տնօրեն Գարեգին Սարգսյանը, հոգևոր դասի ներկայացուցիչներ և այլք: Ծրագիրը կազմել էր մաեստրո Սեդրակ Երկանյանը, ընդգրկված է եղել հայկական և բարոկկո երաժշտություն: Շատ գեղեցիկ համերգային երեկո էր»,- հավելեց Մարիաննան։
Քանոնահարուհին երկար տարիներ աշխատում է «Տաղարան» հնագույն երաժշտության անսամբլում։ Այստեղ ստեղծագործական առօրյան բավականին ակտիվ ու խիստ է։ Մարիանան մենահամերգներ շատ է ունեցել և ապագայում էլ դեռ շատ կունենա։
«Մաեստրո Սեդրակ Երկանյանի ղեկավարությամբ շատ լուրջ ու մնայուն ֆոնդ ենք ստեղծել այսքան տարիների ընթացքում ու յուրաքանչյուր համերգի՝ ակադեմիական բեմից, ակադեմիական հնչողությամբ կրթում ենք հանդիսատես:
Տարբեր երկրներից եղել են առաջարկներ՝ համերգներով հանդես գալու իրենց երկրներում, բայց, ցավոք, դրանք ո՛չ հաճախ ու ո՛չ միշտ են համապատասխանում իմ գրաֆիկին, սակայն հնարավորության դեպքում փորձում եմ քանոնը ներկայացնել տարբեր երկրներում։
Օրինակ, Տոլիբհոն Շահիդիի «Կոնչերտո Գրոսսոն» հայաստանյան պրեմիերայից հետո պետք է այն արտերկրում, տվյալ երկրի նվագախմբով ներկայացվեր ու ձայնագրվեր, քանի որ գրաֆիկս խիտ էր, չկարողացա հարմարեցնել, և այն հետաձգվեց»,- շեշտեց մեր զրուցակիցը։
Մարիաննան մշտապես փորձում է թե՛ հայ, թե՛ արտերկրի իր հանդիսատեսին ներկայացնել նոր ստեղծագործություններ, օրինակ` Սահակ Ձորափորեցի 7-րդ դարի «Որ նշանավ ամենահաղթ»-ը , որը նրա խնդրանքով քանոնի և երգեհոնի համար մշակել է կոմպոզիտոր Երվանդ Երկանյանը և միշտ հնչեցրել է այն։
«Նույն ստեղծագործությունն այս անգամ մաեստրո Սեդրակ Երկանյանի առաջարկով այս անգամ հնչեց «Տաղարանի» լարային կազմով, երգեհոնով (Հարություն Թագվորյան) ու քանոնի մենանվագով. հանդիսատեսի արձագանքն աննկարագրելի էր։ Վերջերս ինձ համար շատ ցանկալի բարոկկո համերգի շրջանակում ներկայացրեցի Թոմազո Ալբինոնիի «Ադաջիոն» և Իսահակ Ալբենիսի «Լեգենդ»-ը՝ իմ փոխադրմամբ ու մշակմամբ: Հանդիսատեսի հուզմունքը, բուռն արձագանքը ստիպեցին համերգը կրկնել արդեն ընդլայնված ծրագրով:
Երգեհոնահար Հարություն Թագվորյանի առաջարկով իրականացրեցինք՝ այս անգամ արդեն ծրագրում ներառելով մեր հոգևոր տաղերը, գանձերը: Որպես հատուկ հյուր՝ ներկայացա ազգությամբ ռուս դաշնակահար Հրանտ Հայրապետյանի մենահամերգին, ում հետ հանդես էի եկել 15 տարի առաջ: Քննարկեցինք, թե համատեղ ինչ ծրագրով հանդես գանք և, իհարկե, որպես բիս՝ իմ առաջարկով պետք է հնչեր Կոմիտասի «Կռունկը»: Դահլիճի մեծամասնությունը ռուս ու օտար հանդիսատես էր, և բոլորը մեկ առ մեկ մոտեցել ու խոնարհվել են Կոմիտաս ունեցող ազգի առջև…»,- ընդգծեց Մարիաննան։
