«Էլեկտրոնային դեղատոմսերի կիրառումը մեկ նպատակ ունի՝ նիկոլի ձեռքը մարդկանց ավելի կառավարելի դարձնելու ևս մեկ գործիք տալ». Հովհաննես Ավետիսյան
Պետական կառավարման մասնագետ, տնտեսագետ Հովհաննես Ավետիսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «Էլեկտրոնային դեղատոմսերի մասին
Մի քանի ռեպորտաժ նայեցի, որոնք ներկայացնում էին մարդկանց հասցված դժվարություններն ու նրանց արդարացի դժգոհությունները: Որպես հանրային կառավարման մասնագետ նաև որպես արևմտյան համակարգի բուժառու, շատ կարճ ներկայացնեմ, թե ինչ պետք էր անել, որ սա սահուն լիներ՝ առանց մարդկանց վնասելու:
Նախ ասեմ, թե ինչպես է հիմա ԵՄ տարածքում սա աշխատում: Ինքս ունեմ հորմոնալ դեղի օգտագործման կարիք՝ ցմահ: Բժիշկս Բելգիայում է: Նամակ եմ գրում իրեն, որ դեղս վերջանում է, օնլայն դեղատոմսը դուրս է գրում, բառկոդը էլ-փոստով ուղարկում ինձ, սա ուղարկում եմ այնտեղ բնակվող ընկերոջ առնում է դեղատնից ու ինձ ուղարկում (իմ ներկայությունը պարտադիր չէ): Կամ այնպես եմ հաշվարկում, որ գնալուց ես առնեմ մի քանի տարվա:
Հայաստանում ինչ էր պետք անել, որ սա աշխատեր: Նախ ասեմ, որ Արմեդ համակարգը վատը չէ (համեմատում եմ իմ մոտ առկա բելգիական համակարգի հետ), որոշ գործառույթներ դեռ չկան, բայց դրանց պահանջարկը դեռ չկա էլ: Էլեկտրոնային դեղատոմսի գործառույթը Արմեդի կառավարիչները ստեղծել են մի քանի տարի առաջ (տարիներ առաջ ԵՄ-ի պատվերով սա գնահատել էի՝ համակարգը կար, ամենը տեղում էր, ուղղակի հիմնականում օրենսդրական բացի պատճառով դեռ չէր աշխատում):
Կիրառման բաց թողնված մասը:
Մարդկանց նեղություն չտալու համար, սկզբի կես տարին իրական ժողովրդավար կառավարությունը կդներ պահանջ այդ 500 և ավել դեղերը գնել միայն անձնագրով:
Այսինքն առանց դեղատոմսի, բայց անձնագրով: Պահանջ կդրվեր, որ դեղատները բոլոր գնումները մուտք անեին համակարգ (Արմեդ): Կես տարվա մեջ Արմեդում կերևար, թե քաղաքացիները ինչ դեղեր են գնում և ովքեր են նրանք և ովքեր են խռոնիկ հիվանդները (որ անընդհատ ինչ-որ կոնկրետ դեղերից կախվածության մեջ են): Հաջորդիվ փուլային եղանակով յուրաքանչյուր խմբի բուժառուի կտեղեկացվեր (հեռախոսին հաղորդագրություն ուղարկելով, ինչի հնարավորությունը Արմեդը կարող է տալ), որ նշված ամսաթվից սկսած նա իր հորմոնալ դեղը (օրինակի համար Էլ-տիրոքսինը) ունենալու համար գոնե մեկ անգամ պետք է այցելի պոլիկլինիկա և տեսնի բժշկին, ինչից հետո նա կբացի երկարաժամկետ դեղատոմս (սա սկզբի համար, միայն մշտապես նույն դեղը օգտագործողների համար): Այնուհետ հետզհետ կդրվեր պահանջ օրինակ վեց ամիսը մեկ տեսնել բժշկին՝ էլ-տիրոքսինի դեպքում այդպես է, որ, եթե կարիք լինի դեղաչափը (դոզան) փոխվի:
Այս պայմաններում, երբ շատ հարցեր թերի մտածված են և կիսատ պռատ, ես կասկած ունեմ, որ նման եղանակով այս համակարգի կիրառումը միայն մեկ նպատակ ունի: Դա է՝ նիկոլի ձեռքը մարդկանց ավելի կառավարելի դարձնելու ևս մեկ գործիք տալ. մասնավորապես, մարդկանց շարունակաբար զբաղեցնել կենցաղային և գոյաբանական խնդիրներով, որ ընդվզելու ժամանակ և էներգիա այլևս չունենան:
Այլապես ես չեմ հասկանում, թե ինչու մարդու օգտին ծառայող գործիքը դառնում է չարիք ու պատիժ»:
