«Խաղաղություն՝ ինչի՞ դիմաց՝ Փայլասարի՞, Արագածի՞. մեր բոլոր սարերը տանք, ասենք՝ խաղաղ ապրում ենք». Սամվել Թադևոսյան
Արցախյան երեք պատերազմների վավերագիր, ռեժիսոր, սցենարիստ Սամվել Թադևոսյանին մտահոգում է այն, որ մարդիկ գիտակցորեն լուռումունջ են դարձել:
«Ես անսահմանորեն սիրում եմ իմ հայ ժողովրդին, և իմ ամբողջ գործունեությունը, վերջին հաշվով, եղել է՝ ծառայել իմ պետությանը, իմ մշակույթին։ Ես խորը ցավ զգացի, որ Գավառում ճանապարհը փակել էին ձկան պատճառով: Գիտե՞ք՝ դա դառնում է որկորի խնդիր, բայց մի քանի տասնյակ կիլոմետր այն կողմ հողերը Վարդենիսում, որ տալիս էին, ես այդպիսի կիրք չտեսա: Ես միշտ ասում եմ՝ զատենք մտահոգվածներին, որոնք, վերջին հաշվով, կոչված են կրելու այս երկրի բախտը և զոհվելու այս երկրի ապագայի համար. այդ տեսակին մոռացեք, նրանք հավերժորեն գամված են իրենց բարոյական պարտավորությանը: Բայց հենց հանկարծ երկու օրով արգելեցին ձուկ բռնելը, արդեն որկորի և գրպանի հարց էր, տեսեք՝ ինչ բունտի հասանք: Սա, դժբախտաբար, գալիս է ապացուցելու, որ բարոյալքման դրոշակը բավականին բարձր է ծածանվում մեր այսօրվա իրականության մեջ»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց նա:
Ռեժիսորը հիշեց, որ 1988թ. կար գաղափար, զարթոնք և գեներացիա. «Ես լավ հիշում եմ, որ շեփորահար Աշոտի շեփորը ազդում էր բոլորի վրա. մենք հուզական ազգ ենք: Այդ ամենը բերել էր մեզ համախմբման: Դա այն ժողովուրդն էր, որի տատիկները սովի, ցրտի տարիներին գուլպա էին գործում՝ ուղարկում Արցախ: Բայց ահա տեսեք՝ այդ խաղաղություն կոչվող վտանգավոր արատը. մեզ խաբուսիկ հաբ են ուղարկել, որ խաղաղություն է, և վերջ»:
Նրա դիտարկմամբ՝ հետզհետե բարոյալքվող միջավայրը ծնել է այս վիճակի ժողովուրդ և այս ժողովրդի միահեծան առաջնորդ, որի արդյունքը եղավ ողբերգական.
«Հռետորական արվեստում այսպիսի հետաքրքիր բան կա՝ կարևորը այդ պահին մասսաներին շշպռելն է: Անկախ նրանից՝ որքանով է քո ճշմարտությունը խելքին մոտ կամ ճիշտ հակառակը, կարևորը, որ ժողովրդին դարձնես քո կարևոր գործիքը, իսկ հետո, թե ինչ անակնկալներ ես իրենց բերելու՝ թաքցնելով քո բուն նպատակը, կարևոր չէ, ժամանակի հարց է: Հիմա տեսեք՝ ասֆալտով, գրանտներով, տարբեր ձևերով ժողովրդին ասում են, որ լավ է լինելու: Միշտ մեղավոր փնտրելը մեղքից խուսափելու ձև է, ասում է՝ դավաճաններ կան, բայց չի բացահայտում՝ դավաճանն ով է, անունը գտել են՝ նախկիններ, նախկինները այս արեցին, այն արեցին: Ես բացահայտ և պատասխանատու ասում եմ՝ այդ նախկինները 12.000 քառակուսի կիլոմետր հայրենիք էին թողել այս իշխանությանը, և թե հիմա ինչ է մնացել, մենք չգիտենք: Հիմա նոր ստորագրությունների մասին են խոսում, և խաղաղություն ինչի՞ դիմաց՝ Փայլասարի՞: Արագածն էլ է սար, մեր բոլոր սարերը տանք, ասենք՝ խաղաղ ապրում ենք: Հասկանո՞ւմ եք՝ ուզում են մեզ բերել կենդանական, կախյալ, ստոր մի վիճակի, որ մենք երկարատև խաղաղություն ենք կնքում, բայց ստիպված ենք մի հատ սար տալ՝ երեք գերի ստանալ: Քավ լիցի, ես ուզում եմ, որ մեր բոլոր գերիները մեր կողքին լինեն, բայց մենք կարո՞ղ ենք Հայաստանն ամբողջապես տալ Ադրբեջանին՝ 13 գերու դիմաց. չե՛նք կարող»:
Նա ընդգծեց՝ նախ պետք է հանրության միտքը փոխվի. «Ես ասացի արդեն, որ միջավայրը բերեց էս մարդուն, ես անունն էլ չեմ ուզում տալ, և նրա լկտի խմբին, որովհետև աներևակայելի բաներ են անում: Հայաստանում սովի մատնված արցախցիներ կան, իսկ սրանք մտածում են՝ էլ ինչպե՞ս բարձրացնեն իրենց պարգևավճարները: Գիտե՞ք՝ լկտիության մեջ անգամ պետք է տրամաբանություն լինի: Եթե մարդու վարքը պատճառաբանված չէ, մարդը խելագար է կամ օտարերկրյա գործակալ, որ հետևողականորեն անում է հակապետական, հակաազգային, հակահայ գործունեություն»:
Այսօր ԱԺ-ում միջադեպ տեղի ունեցավ այն բանից հետո, երբ Գեղամ Մանուկյանն ասաց, որ Արցախն ուրացողը դավաճան է, ԱԺ փոխնախագահի հրահանգով ուժայինները նրան հեռացրին նիստերի դահլիճից: Միջադեպի վերաբերյալ Սամվել Թադևոսյանը հետևյալն ասաց.
«Այսպիսի մի երգ կա՝ թիփի, բորան, կարկուտ, կայծակ, ո՞վ է մեղավոր՝ Դաշնակցությունը: Այս 30 տարի է՝ կպել են այն Դաշնակցությանը, որը Արցախում ապստամբություն բարձրացրեց, ապա՝ հեղափոխական պայքար, ապա՝ զինյալ պայքար: Դա այն Դաշնակցությունն է, որ հրահանգեց՝ դեպի երկիր, և եկան հայրենիք՝ զենքով, զրահով, պոտենցիալով, մտքի մեծ պաշարով և գումարներով: Հիմա ինչո՞ւ են հալածում Դաշնակցությանը, որովհետև ազգային դիմագիծ ունի, որովհետև հարց է տալիս՝ էս երկիրը ինչո՞ւ եք վաճառում, հանուն ինչի՞: Շարվեշարան դաշնակցականները գնացին զոհվեցին: Ես պատերազմի մասնակից եմ, ես վավերագրել և 30 ֆիլմ եմ նկարել միայն «Խոնարհ հերոսներ» խորագրով, որոնց մեծ մասը նվիրված է դաշնակցականներին: Ես գիտեմ, թե կամավորականների մեջ ինչ հերոսներ կան, երկրապահի տղաներն ինչ հերոսություններ ունեն: Այսօր երեք անգամ մարդն ասում է՝ ով այսինչ բանը ասի՝ սրիկա է, ոչինչ չեն ասում, բայց որ Գեղամ Մանուկյանն ասում է՝ հայրենիքը ուրացողը դավաճան է, դա ամենապարզ աֆորիզմն է, և տեսեք՝ ուժ են կիրառում: Ինչի՞ համար, որովհետև Գեղամ Մանուկյանը դաշնակցական է: Դաշնակցականների տեսակը ոսկոր է այսօրվա իշխանության կոկորդում՝ շատ պարզ պատճառով, որովհետև Դաշնակցությունը երբեք թույլ չի տվել, որ հայրենիքը վնասվի՝ ի շահ ինչ-որ մարդկանց մանրապճեղ ցանկությունների»:
Մանրամասները՝ 168TV-ի տեսանյութում
