Սարսափը՝ Եվրոյում․ ինչպե՞ս հաջողվեց փրկել Էրիկսենի կյանքը

Եվրոպայի առաջնության երկրորդ օրը սարսափելի էր բոլոր ֆուտբոլասերների համար։ Դանիայի հավաքականի ֆուտբոլիստ Կրիստիան Էրիկսենն առաջին խաղակեսի ավարտին կորցրեց գիտակցությունը  ոչ խաղային դրվագում։ Ըստ բժիշկների՝ ֆուտբոլիստը սրտի կանգ է ունեցել։

Կրիստիան Էրիկսենի կյանքը փրկվեց գործընկերների անմիջական արձագանքի շնորհիվ, ովքեր արագ կանչեցին բժիշկներին: Թիմի բժիշկները սկսեցին սեղմել կրծքավանդակը, և շուտով մոտակայքում հայտնվեց վերակենդանացման խումբ:

«Նա արդեն լքել էր մեզ, մենք վերադարձրել ենք նրան»,- սարսափելի 15 րոպեների մանրամասներն է պատմել Դանիայի ազգային հավաքականի գլխավոր բժիշկ Մորթեն Բեսեն:

«Երբ Կրիստիանն ընկավ, մեզ դաշտ կանչեցին: Պարզ դարձավ, որ նա անգիտակից վիճակում է: Երբ մենք վազեցինք, նա պառկած էր կողքի, շնչում էր, իսկ սիրտը բաբախում էր: Հետո իրավիճակը կտրուկ փոխվեց, և մենք նրան սրտի մերսում արեցինք: Արտակարգ իրավիճակների ծառայությունները ֆանտաստիկորեն արագ և արդյունավետ օգնեցին մեզ: Դեֆիբրիլյատորից մեկ հարվածից հետո մենք նրան կյանքի կոչեցինք: Ես սրտաբան չեմ, չեմ կարող մանրամասնել ՝ այս թեման կթողնեմ փորձագետների, մասնագետների »

Ըստ Բեսենի, նա արդեն մի քանի անգամ զրուցել է Էրիկսենի հետ: Կրիստիանը կայուն վիճակում է. նա հստակ պատասխանում է հարցերին, և նրա սիրտը կրկին նորմալ է գործում: Նա մնում է հիվանդանոցում հետագա հետազոտությունների համար, այժմ նրա բոլոր ցուցանիշները նորմալ են:

«Մենք բացատրություն չունենք, թե ինչու դա տեղի ունեցավ, ես դրա մասին ոչինչ չեմ կարող ասել։ Ես պահը ուղիղ եթերում չտեսա, հետո միայն՝ էկրանին: Դուք բոլորդ տեսաք այն, ինչ ես տեսա, և ես իրոք դեռ բացատրություն չունեմ»:

Մի քանի խոսք այն հերոսի մասին, ով օգնեց փրկել Կրիստիան Էրիկսենի կյանքը:

• Բեսեն Դանիայի ազգային հավաքականում է 2019 թվականից ։ Նա երկրում հայտնի բժիշկ և ֆիզիոթերապևտ է: Իր կրտսեր եղբոր՝ Անդերսի հետ միասին, նրանք Կոպենհագենի համալսարանում սովորել են սպորտային վնասվածքաբանություն և աշխատել Կոպենհագենում:
• Մորթենը ֆուտբոլում էր 2004 թվականից, երբ միացավ «Կոպենհագենին»: 2009 թվականին նա դարձավ ակումբի բժշկական բաժանմունքի վարիչը: Բեսեն օրթոպեդիկ վիրաբուժության բժիշկ է և մասնագիտանում է սպորտային վիրաբուժության ոլորտում, բայց, իհարկե, ծանոթ է առաջին օգնության սկզբունքներին:

Դանիայի ազգային հավաքականը դեպքի հաջորդ օրը ճեպազրույց էր կազմակերպել, որտեղ թիմի ներկայացուցիչները սարսափելի օրվանից հետո խոսում էին թիմի վիճակի մասին: Ինչպե՞ս հիմա վերադառնալ նորմալ կյանքի

Կասպեր Յուլմանդ, գլխավոր մարզիչ. «Մենք կփորձենք վերադառնալ բնականոն կյանքի: Իհարկե, սա տարբեր մարդկանց վրա տարբեր կերպ է ազդում, յուրաքանչյուրը դա զգում է յուրովի: Բայց այս մի քանի օրվա ընթացքում մենք կփորձենք վերադառնալ նորմալ վիճակի, և խաղերի միջև մի քանի օր օգտագործենք հոգեբանորեն վերականգնվելու համար: Ես զգում եմ, որ մենք ընդունակ ենք դրան»:

Դանիայի հավաքականի հետ արդեն իսկ աշխատում են հոգեբաններ։

Ինչպե՞ս էր Կրիստիանը շփվում իր գործընկերների հետ հանդիպման դադարին

Յուլմանդ. «Նա ավելի շատ մտահոգված էր մեզ համար՝ տիպիկ քրիստոնյա: Նա ասաց, որ քիչ է հիշում, և, որ ավելի շատ է անհանգստանում թիմի համար: Նա մեծ խաղացող և մեծ անհատականություն է: Նա մեզ ասաց, որ ցանկանում է, որ մենք շարունակենք խաղալ: Նա ֆուտբոլիստ է, նվիրված է ֆուտբոլին, ուստի ցանկանում էր, որ մենք ավարտենք հանդիպումը»:

Պիտեր Մյոլլեր, սպորտային տնօրեն. «Այո, Կրիստիանը մեծ մարդ է։ Առաջին հերթին նա հարցրեց, թե ինչպես ենք մենք, և ասաց, որ չպետք է անհանգստանանք նրա համար, որպեսզի կարողանանք շարունակել հանդիպումը»:

Ինչպե՞ս որոշվեց՝ խաղա՞լ, թե՞ հետաձգել հանդիպումը

Յուլմանդ. «Այդ ամենը շատ բարդ է, բայց իմ կարծիքով՝ սխալ էր տեղափոխման հարցը այդքան կտրուկ բարձրաձայնելը, ստիպելը, որ մենք անմիջապես որոշում կայացնենք: Այդ պահին խաղացողներն իրականում դեռ չգիտեին՝ կորցրե՞լ են իրենց լավագույն ընկերոջը, թե՞ ոչ: Միգուցե ավելի լավ կլինի պարզապես նստել ավտոբուս ու գնալ տուն, ապա զբաղվել դրանով: Ես ներքին զգացողություն ունեմ, որ մենք չպետք է այսքան արագ խաղայինք կամ գոնե որոշեինք»:

Մյոլլեր. «Այո, այս իրավիճակը դեռ պետք է վերլուծվի հետագայում: Հաջորդ օրը մենք տեսանք խաղացողներին, նրանց մարզավիճակը, և նույնիսկ ավելի քիչ ենք վստահ, որ ճիշտ գործեցինք, երբ ավարտեցինք հանդիպումը: Չնայած մեզ ոչ ոք չի ճնշել ՈւԵՖԱ-ից, բայց մեզանից պահանջել են որոշումն անմիջապես կայացնել»:

Ինչպե՞ս են զգում այն ​​ֆուտբոլիստները, ովքեր ամենամոտիկն էին Էրիկսենին՝ Կիեր, Մելե, Բրայթվեյթ

Յուլմանդ. «Ֆուտբոլիստների համար շատ դժվար էր։ Կարելի էր հասկանալ դա նաև նրանց դեմքից։ Շատ կարևոր էր, որ մենք այնուհետև տեսնենք Կրիստիանին տեսանյութով, երբ նա ուշքի եկավ և կարողացավ խոսել։

Չնայած ես վստահ եմ, որ բոլորը դեռ հիշում են դաշտի այդ պատկերները: Մենք ստիպված կլինենք աշխատել սրա հետ, բոլորը պետք է հաղթահարեն սա: Սա պարզապես հնարավոր չէ ջնջել, ջնջել հիշողությունից։ Դա շատ ավելի բարդ է»։

Մյոլլեր. «Խաղացողները հոգեբանական օգնություն ստացան, չորս մասնագետներ եկան մեր հյուրանոց: Երեկոյի ընթացքում բոլորը կարող էին խոսել կատարվածի մասին, կիսվել իրենց փորձով:

Առավոտյան այս մասնագետները նորից եկան, կար նոր հնարավորություն` մասնագիտական ​​օգնություն ստանալու համար. Հաստատ գիտեմ, որ խաղացողները բարձր էին գնահատում այդպիսի հոգատարությունը:

Հանդերձարանում բոլորիս, այդ թվում՝ խաղացողների համար չափազանց կարևոր էր տեսնել նրան էկրանին, դա շատ օգնեց դաշտ մտնել և ավարտել հանդիպումը»:

Սիրարփի Աղաբաբյան