Բաժիններ՝

«ՍԴ դատավորներին կաշառք առաջարկելու մասին օրենք գոյություն չունի. դրան կողմ քվեարկած՝ գործուղման մեջ եղած հինգ պատգամավորներն առաջնորդվել են «չեմ կարդացել, բայց կողմ եմ» սկզբունքով». Արսեն Բաբայան

ՀՀ ԱԺ աշխատակազմի ղեկավարի նախկին տեղակալ Արսեն Բաբայանը ֆեյսբուքյան գրառում է արել, որում անդրադարձել է Սահմանադրական դատարանի դատավորներին վաղաժամ թոշակի ուղարկելու մասին օրենքի ընդունման ընթացակարգերի խախտումներին։ Նա մասնավորապես նշել է՝Սահմանադրական դատարանի դատավորներին կաշառք առաջարկելու մասին օրենք գոյություն չունի: Գրառումը ներկայացնում ենք ստորև։

«Ինչպես և խոստացել էի` ՍԴ դատավորներին կաշառելու կուլմինացիան.

Եվ այսպես, այս օրերին մանրամասն ներկայացրեցի բոլոր այն խախտումները, որոնք կատարվել են ՍԴ դատավորներին կաշառք տալու օրենքի ընդունման ամբողջ գործընթացում:

Այդ ապօրինություններն արդեն բավարար են հաստատելու, որ այդ օրենքը պարզապես չի ընդունվել:

Բայց հիշեցնեմ, որ դեկտեմբերի 30-ին առաջին անգամ գրելով այս մասին, ակնարկեցի, որ այդ օրենքի քվեարկությունը չէր կարող տեղի ունեցած լինել գործուղման մեկնած պատգամավորների կողմից փակ ծրարներով:

Այժմ ժամանակն է խոսելու հենց այդ մասին:

Այսպիսով, որքա՞ն ձայն էր պետք ՍԴ դատավորներին կաշառք տալու մասին օրենքը ընդունելու համար, առնվազն՝ 80 ձայն:

Քանի՞ պատգամավոր է կողմ քվեարկել այդ օրենքին:

Անտեղյակները, միամիտները, անգրագետները, ինչպես նաև վերջիններիս հավասարեցված քաղաքական իշխանությունները կասեն 82 ձայն, բայց մենք գոնե գիտենք, որ այս իշխանությունների բերանում ճիշտ խոսք չկա:

Ցավոք, այս իշխանություններն ավելի վատն են, քան փչացած ժամացույցը։

Եթե փչացած ժամացույցն օրվա ընթացքում երկու անգամ ճիշտ ժամ է ցույց տալիս, ապա օրվա իշխանությունը նույնիսկ դրան ընդունակ չէ:

Մեր ժողովրդի համար առաջիկայում ամենամեծ զարմանքն այն է լինելու, որ օրվա քաղաքական իշխանությունները կկարողանան որևէ ճիշտ բան ասել:

Ի՞նչ է ասում ԱԺ կանոնակարգի 60-րդ հոդվածի 5-րդ կետը.

«5. Ազգային ժողովի կողմից գործուղման մեկնող պատգամավորը կարող է հարցի քվեարկության վերաբերյալ իր որոշման մասին գրավոր տեղեկացնել Ազգային ժողովի նախագահին: Պատգամավորի ստորագրած գրությունը փակ ծրարով Աշխատակազմ պետք է հանձնվի նախապես՝ մինչև գործուղման մեկնելը: Ծրարի վրա եւ գրությունում նշվում է հարցի անվանումը, իսկ գրությունում` հարցին կողմ, դեմ կամ ձեռնպահ, ինչպես նաեւ ընտրվող պաշտոնում թեկնածուին կողմ կամ դեմ քվեարկելու մասին պատգամավորի որոշումը: Աշխատակազմի ծառայողը ծրարը բացում և գրությունն Ազգային ժողովի նախագահին, իսկ էլեկտրոնային համակարգը չգործելու դեպքում հաշվիչ հանձնախմբի նախագահին է ներկայացնում հարցի քվեարկությունից առաջ: Քվեարկությունից հետո գրությունը կցվում է նիստի արձանագրությանը»։

Այս դրույթից առնվազն երկու պարզ եզրահանգում.

1. Ծրարը պետք է թողնել մինչև գործուղման մեկնելը:

2. Պետք է մինչև պատգամավորների գործուղման մեկնելն առկա լինի այն նախագիծը, որին նրանք կողմ, դեմ կամ ձեռնպահ են քվեարկում:

Համաձայն ԱԺ կայքում տեղադրված տեղեկատվության, երկրորդ ընթերցմանը ծրարներով քվեարկել են յոթ պատգամավորներ, որոնցից հինգը 2019թ. դեկտեմբերի 9-14-ը գտնվել են գործողման մեջ՝ Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությունում:

ԱԺ կայքից տեղեկանում ենք նաև, որ երկրորդ ընթերցման նախագիծը Ազգային ժողովին է ներկայացվել դեկտեմբերի 11-ին՝ պատգամավոր Վահագն Հովակիմյանի առաջարկությունների հիման վրա, որն էականորեն տարբերվել է առաջին ընթերցմամբ ընդունված նախագծից:

Իսկ կարո՞ղ էին պատգամավորներն ավելի շուտ ծանոթանալ այն նախագծին, որը պարզապես գոյություն չի ունեցել:

Հետևաբար, այդ հինգ պատգամավորները կամ ծրարները փոխանցել են ԱԺ-ին իրենց գործուղման մեջ գտնվելու և ոչ թե գործուղման մեկնելուց առաջ, ինչպես պահանջվում է օրենքով, կամ իրենք կողմ են քվեարկել մի նախագծի, որը կարող էին միայն երազում տեսած լինել:

Հռետորական հարց՝ արդյո՞ք իրենք նույն կերպ կողմ քվեարկած կլինեին մի նախագծի, որում իրենց հասցեին, օրինակ` հայհոյանքներ լինեին:

Թե՞ այստեղ գործել է խորհրդային ժամանակներից հայտնի «չեմ կարդացել, բայց դեմ եմ» թևավոր խոսքի ուղիղ հակառակը՝ «չեմ կարդացել, բայց կողմ եմ»:

Վստահեցնում եմ բոլորին, որ նման անհեթեթ գաղափար կարող էր ծնված լինել Վլադիմիր Վարդանյանի, Ռուստամ Բադասյանի և նրանց նմանների գլխում:

Ցանկացած իրեն հարգող վարչապետ այս ամենը կարդալուց հետո առանվազն «SMS»–ով հրաժարականի դիմում կպահանջեր քաղաքական իշխանության իրավական մտքի «ռահվիրաներ» Վլադիմիր Վարդանյանից և Ռուստամ Բադասյանից, իսկ նորմալ պետության նախագահն անմիջապես կդիմեր Սահմանադրական դատարան:

Բայց հաշվի առնելով, որ մենք վաղուց արդեն նորմալ պետությունների շարքում չենք, սպասենք միայն «ռահվիրաների» վնգստոցներին և Հանրապետության նախագահի արդեն վաղուց սովորական դարձած, ոչինչ չասող, լղոզված տեքստերին:

Տիկնայք և պարոնայք, խաղն ավարտված է:

Սահմանադրական դատարանի դատավորներին կաշառք առաջարկելու մասին օրենք գոյություն չունի»:

Ինչպես և խոստացել էի` ՍԴ դատավորներին կաշառելու կուլմինացիան.Եվ այսպես, այս օրերին մանրամասն ներկայացրեցի բոլոր այն…

Gepostet von Arsen Babayan am Sonntag, 12. Januar 2020

Բաժիններ՝

Տեսանյութեր

Լրահոս