Կորսված տարին ու անոտք ու անձեռք տնտեսությունը. Փաշինյանը հեգնում էր ինքն իրեն
Նիկոլ Փաշինյանի վերջին ասուլիսից հետո քննարկումները ծավալվեցին հիմնականում ՀՀ Ազգային անվտանգության ծառայության (ԱԱԾ) տնօրեն Արթուր Վանեցյանի հրաժարականի շուրջ, և լայն հատվածների ուշադրությունից վրիպեցին մի քանի ուշագրավ դրվագներ: Քչերը նկատեցին, որ Փաշինյանը «տրոլլինգ» արեց իր իսկ խմբակցության այն պատգամավորներին, որոնք դեմ են արտահայտվել Ամուլսարի շահագործմանը: Նա նաև կամա թե ակամա «սխալ» հանեց իր իսկ թիմի այն անդամներին, ովքեր մեկ տարուց ավելի պնդում էին, թե Ամուլսարի փակ ճանապարհները ոչ մի կերպ էլ չեն խանգարում ներդրումներին:
Պետք է նշել, որ Ամուլսարի շուրջ ստեղծված անբնական իրավիճակին մեկ տարուց ավելի անդրադարձել է նաև 168.am-ը՝ ընդգծելով, որ կառավարության անգործությունը, որոշում կայացնելու անկարողությունն ուղղակիորեն հարվածում է Հայաստանի ներդրումային վարկանիշին: Ի պատասխան՝ իշխանական թևի պատգամավորները, նաև կառավարության որոշ անդամներ պարբերաբար հայտարարում էին, թե Ամուլսարի շուրջ իրավիճակը չի ազդի ներդրումների վրա:
Իր իսկ թիմի՝ իր իսկ կառավարության անգործությունը պաշտպանելուն ուղղված պնդումները Վանաձորում կայացած իր ասուլիսում հետևողականորեն ծաղրեց Փաշինյանը: Պատասխանելով պղնձաձուլարանի ծրագրում չինական հնարավոր ներդրումների մասին հարցին՝ Փաշինյանը հեգնեց. «Չինական ներդրողներն ուշադիր հետևում են, թե մյուս ներդրողների հետ ինչ ա տեղի ունենում: Ոչ միայն չինական, ճապոնական էլ, իտալական էլ, գերմանական էլ, որովհետև ո՞վ ա ուզում մի քանի հարյուր միլիոն դոլար դնի, վերջում դիրքապահները շրջափակեն, ասեն՝ չմոտենաք՝ կկրակեմ»:
Ակնհայտ է, որ խոսքը «Լիդիանի» ներդրած մի քանի հարյուր միլիոնի շուրջ ստեղծված իրավիճակի մասին է: Սակայն Փաշինյանը կարծես մոռանում է, որ «դիրքապահների» հետ իր կառավարության անդամներն ու անձամբ ինքն է մեկ տարուց ավելի պարբերաբար հանդիպել, խոստումներ ու բացատրություններ տվել, ակնկալիքներ առաջացրել, որ հանքը չի բացվելու, ու ընդհանրապես այնպես է արձագանքել իրավիճակին, կարծես մի քանի հարյուր միլիոն ներդրման ճանապարհները շրջափակելը շատ էլ նորմալ իրավիճակ է: Հիմա ո՞ւմ է հեգնում Փաշինյանը: Եթե ոչ՝ ինքն իրեն ու իր որոշ թիմակիցներին։
Իր թիմի պատգամավորները, կառավարության անդամները, արդարացնելով Ամուլսարի փակ ճանապարհներին լուծում չտալը՝ հետևողականորեն մի թեզ էին առաջ տանում, թե՝ ներդրողներին դա չի վախեցնի, որովհետև նրանք կտեսնեն, թե ինչ հոգատար է Հայաստանի կառավարությունը բնապահպանության հանդեպ: Այս թեզին ի պատասխան էլ՝ 168.am-ը զուտ տնտեսական պարզ իրողություն է հետևողականորեն ներկայացրել ՝ «Լիդիանի» ներդրողների շարքում, օրինակ, Վերակառուցման ու զարգացման եվրոպական բանկն է, որը խիստ բնապահպանական չափանիշեր է սահմանում, ու եթե Հայաստանում փակ է հենց միայն Ամուլսարը, ապա ներդրողի մոտ հարց է առաջանալու՝ բա ինչպե՞ս են աշխատում մյուս հանքերը: Մեկուկես տարի պահանջվեց, որ Փաշինյանը հակադարձի իր իսկ թիմին մեր փաստարկով՝ ասելով, որ, եթե Ամուլսարն է փակ, որի բնապահպանական չափանիշերը տասնյակ անգամներ ավելի լավն են, քան մյուս հանքերինը, ապա ներդրողը հարց է տալու՝ բա ինչո՞ւ փակ չեն մյուս հանքերը: Փաշինյանն այնպես էր խոսում ասուլիսի ժամանակ՝ ասես մի քանի օր առաջ է իմացել, որ հանքի ճանապարհներն ապօրինի փակ են:
«Ներդրողները դեռ պետք է որոշեն՝ արժի՞ Հայաստան գալ, թե՞ չարժի, որովհետև կարող ա առանց ձեռքերի ու ոտքերի երեխաներ ծնվեն դրա արդյունքում»,- հեգնեց Փաշինյանը։
Ինչ խոսք, իսկապես դիպուկ էր այդ հեգնանքը Փաշինյանի, պարզապես խնդրին այն է, որ Ամուլսարի շահագործման արդյունքում «անոտք երեխաների» մասին ամենայն լրջությամբ խոսել է ո՛չ թե ընդդիմությունը, ո՛չ թե մամուլը, այլ հենց Փաշինյանի ղեկավարած կուսակցության ԱԺ «Իմ Քայլը» խմբակցության պատգամավոր Վարազդատ Կարապետյանը: Հիմա ո՞ւմ է ձեռք առնում Փաշինյանը, ո՞վ է հանրությանն անհեթեթ փաստարկներ բերում «անոտք ու անձեռք երեխաների» մասին, եթե ոչ՝ «Իմ Քայլի» պատգամավորը, որը, ի դեպ, Փաշինյանի երբեմնի խորհրդականն էր տնտեսական թեմաներով, ու թերևս զարմանալի չէ, որ «անոտք ու անձեռքը» հիմա հենց Հայաստանի տնտեսությունն է:
Վարչապետ Փաշինյանն ասուլիսում շարունակում է տնտեսագիտական լիկբեզը: «Ձեզ թվում ա, թե մենք մերոնցով խոսում ենք, ուրիշ ոչ մեկը չի լսում և չի տեսնում՝ Հայաստանում ինչ ա կատարվում: Մարդիկ պետք ա կողմնորոշվեն, հասկանան, կարող ա գան, 300 միլիոնի գործարան կառուցեն, և առաջանա Ալավերդու ինքնապաշտպանության դիրքերը»,- ասում է նա:
Ո՛չ, պարոն վարչապետ, ո՛չ մեզ, ո՛չ Ձեր ասուլիսին ներկա լրագրողներին, ո՛չ հազարավոր բանական մարդկանց այդպես չի թվում: Եվ մենք մեկ ու կես տարի այդ մասին հետևողականորեն զգուշացրել ենք, որ այս իրավիճակն անդառնալի հարվածում է երկրի հեղինակությանը: Բայց Ձեր կառավարությանը, Ձեր թիմին հե՛նց այդպես էր թվում: Ոմանց շարունակում է այդպես թվալ: Ու այդպես թվալու հետևանքով Հայաստանը արդեն կրել է ու կրում է անդառնալի տնտեսական հետևանքներ, որովհետև այո՛, ձեր կառավարության անգործության արդյունքում մենք մի երկիր ենք դարձել, որտեղ ներդրումները պաշտպանված չեն, ու այդ իմիջը շտկելը միգուցե արդեն անհնար է:
Ո՞վ է պատասխան տալու այս կորուստների համար: Մե՞նք, որ զգուշացրել են հետևանքների մասին, թե՞, միգուցե, այսօր էլ մեր հարկերի հաշվին ԱԺ-ում նստած ու «անոտք ու անձեռք» ապագա գուժող ձեր թիմի անդամները:
