«Այո, դա Ցեղասպանություն է». New York Times-ի խմբագրական խորհուրդ
Ինչ-որ մեկի կողմից Թուրքիայի մութ անցյալի մասին խոսելը այդ երկիրը հիստերիայի է հասցնում, և դա արդեն դարձել է գրեթե ամենամյա իրադարձություն: Այս անգամ այդ երկիրը հետ է կանչել Բեռլինից իր դեսպանին և սպառնացել սարսափելի հետևանքներով, երբ Գերմանիայի խորհրդարանը հունիս 2-ին ավելի քան հարյուր տարի առաջ Օսմանյան Թուրքիայում ապրող հայերի կոտորածը որակեց որպես ցեղասպանություն: Հենց այդպես է Թուրքիան վարվում ամեն անգամ, երբ օտար երկրի կառավարություն համարձակվում է վիճարկել թուրքական պնդումներն այն մասին, թե հայերը ոչնչացել են Առաջին աշխարհամարտի դաժան մշուշում, այլ ոչ թե ժողովրդին ոչնչացնելու կանխամտածված գործողության հետևանքով: Այս մասին հոդված է հրապարակել ամերիկյան New York Times պարբերականի խմբագրական խորհուրդը` այն վերնագրելով այսպես. «Այո, դա Ցեղասպանություն է»:
«Դա 20-րդ դարի առաջին ցեղասպանությունն էր: Պատմաբաններն առանց որևէ կասկածի հաստատել են, որ ավելի քան 1.5 միլիոն հայեր 1915-1916 թվականներին սպանվել են կամ մահվան երթի դուրս բերվել անկում ապրող Օսմանկան կայսրությունում, որը վախենում էր, որ հայերն ու մյուս քրիստոնյա փոքրամասնությունները կարող էին պատերազմում կանգնել Ռուսաստանի կողքին:
Հայերի համար, որոնցից միլիոննավորները ցրվեցին ողջ աշխարհում, կոտորածները որպես ցեղասպանություն ճանաչելը երկարատև և զգայուն ազգային առաքելություն է եղել, որը պսակվել է ավելի քան 20 երկրների կողմից այդ փաստի ճանաչմամբ»,- գրում է ամերիկյան պարբերականը:
New York Times-ը փաստում է` որքան ավելի շատ երկիր է ճանաչում Հայոց ցեղասպանոեւթյունը, այնքան ավելի ագրեսիվ է Թուրքիան փոթորկվում ու բղավում: Պարբերականը նշում է, որ տարիներ առաջ, երբ Էրդողանը դեռ վարչապետ էր, թվում էր, թե նա պատրաստ է հայկական հարցում հաշտեցման դիրքորոշում դրսևորել: Սակայն դա երբեք չպատահեց: Ավելին, Էրդողանը սպառնաց Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելին, որ բանաձևը լրջորեն կվնասի թուրք-գերմանական հարաբերությունները բոլոր ոլորտներում:
Լրատվամիջոցը նշում է, որ Էրդողանի սպառնալիքներն ունեցան իր որոշակի ազդեցությունն այս հարցում, և Մերկելը ներկա չգտնվեց բանաձևի քվեարկությանը, թեպետ դեմ չէր դրան: Միաժամանակ պարբերականն ընդգծում է, որ ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբաման, ով որպես նախագահի թեկնածու 2008 թվականին խոստացել էր ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը, ձախողեց իր խոստումը:
«Հայաստանի և ՆԱՏՕ-ի գործընկերների հետ Թուրքիայի հարաբերություններին հասցված վնասի պատասխանատվությունն ընկնում է թուրքերի այն մեծամասնության վրա, ովքեր հրաժարվում են ճանաչել սեփական պատմության մութ կետը, այլ ոչ թե նրանց, ովքեր ձգտում են ոգեկոչել ողբերգությունը: Գերմանացիները, ովքեր հիասքանչ կերպով հակադրվեցին սեփական պատմության մեջ տեղի ունեցած սարսափելի ցեղասպանությանը, ճիշտ քայլ արեցին` մարտահրավեր նետելով Էրդողանի սպառնալիքներին»,- գրում է New York Times-ի խմբագրական խորհուրդը:
