«Կանանց կազմակերպություններն են, որ պայքարում են մանկապղծության դեմ»
«Մեդիա կենտրոնի» նախաձեռնությամբ այսօր անցկացվել է քննարկում՝ Կանանց ռեսուրսային կենտրոնի հասցեին հնչած սպառնալիքների, կանանց իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող ՀԿ-ների նկատմամբ համացանցում «ատելության խոսքի» (hate speech) դրսևորումների ակտիվացման, դրանց դեմ իրավական պայքարի միջոցների մասին:
Քննարկմանը մասնակցում էին Կանանց ռեսուրսային կենտրոնի տնօրեն Լարա Ահարոնյանը, կենտրոնի փաստաբան Նվարդ Փիլիպոսյանը, «Հասարակություն առանց բռնության» ՀԿ-ի ծրագրերի պատասխանատու Աննա Նիկողոսյանը, Կանանց աջակցման կենտրոնի տնօրեն Մարո Մաթոսյանը և Ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի նախագահ Լևոն Բարսեղյանը: Կանանց ռեսուրսային կենտրոնը վերջին շրջանում սպառնալիքներ է ստանում` ուղղված իր գործունեությանը, մինչև անգամ բնակելի շենքում տեղակայված կենտրոնը պայթեցնելու սպառնալիք: Քննարկման ժամանակ Լարա Ահարոնյանն ասաց, որ կենտրոնի դեմ սպառնալիքներն ու կենտրոնի գործունեության մասին թեժ քննարկումները սկսվեցին Հայաստանի` Ասոցացման պայմանագիրը ստորագրելու շեմին:
«Համահայկական ծնողական կոմիտեն սկսեց իր գործունեությունը` օգտագործելով մարդկանց ոչ տեղեկացված վիճակը, սխալ ներկայացնելով «գենդեր» եզրը, ատելություն քարոզելով,- նշեց Լարա Ահարոնյանը և հավելեց,- այս մթնոլորտի մեջ հայտնվեցին անհատներ, որոնք սկսեցին սպառնալիքներ հնչեցնել, ինչպես օրինակ` Մարկ Հովհաննիսյանը, ով կազմակերպչական հարցերով է զբաղվում Համահայկական ծնողական կոմիտեում»:
Կանանց ռեսուրսային կենտրոնի տնօրենը նշեց, որ իրենց կազմակերպությունը չի զբաղվել վերջերս մեծ աղմուկ բարձրացրած, կանանց և տղամարդկանց հավասար իրավունքների մասին օրենքով, թեև դա լավ օրենք է համարում հայաստանյան հասարակության համար: Ուստի, Լարա Ահարոնյանը չգիտի, թե ինչու իրենց վրա անդրադարձվեց ագրեսիան: Լարա Ահարոնյանի խոսքով՝ Ազգային ժողովի պատգամավոր Հայկ Բաբուխանյանի տարածած այն տեղեկատվությունը, թե Կանանց ռեսուրսային կենտրոնը Ազատության հրապարակում երեխաներին օգտագործելով, միասեռականություն և սեռափոխություն է քարոզել, սուտ մատնություն ու զրպարտանք է:
Քննարկման բանախոս Մարո Մաթոսյանը նշեց, որ զրպարտությունները, ստերը և ատելության մթնոլորտը, որոնք կան հասարակության մեջ, չպետք է անպատիժ մնան, պետությունը մեծ պատասխանատվություն ունի: «Ատելության զոհ դարձած կանանց կազմակերպությունները գործել են միջինում 10 տարի և այս ընթացքում տասնյակ հազարավոր կանանց են օգնել` մասամբ իրենց վրա վերցնելով նաև պետության պարտավորությունները»,- քննարկման ժամանակ ասաց Աննա Նիկողոսյանը: Նա կարծիք հայտնեց, որ կանանց իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող կազմակերպություններն են, որ ակտիվացնում են մարզերի երիտասարդությանը, փորձ ու գիտելիք փոխանցում, մասնակցում քաղաքացիական մի շարք նախաձեռնությունների: «Կանանց կազմակերպություններն են, որ պայքարում են մանկապղծության դեմ, մինչդեռ այսօր մեզ զրպարտում են` մանկապղծության քարոզչություն վերագրելով»,- հավելեց Աննա Նիկողոսյանը:
Լևոն Բարսեղյանը վստահություն հայտնեց, որ ՀԿ-ների դեմ վիրավորանքի և զրպարտության բոլոր դեպքերով պետք է անպայման դիմել դատարան: Միաժամանակ նա վտանգ է տեսնում, որ Հայաստանի գործող օրենսդրությունը և դրա բացերը կկիրառվեն ընտրովի: «Երբ մենք ապրում ենք մի ռեժիմում, որը ես կոչում եմ մերձավտորիտար, այսպիսի ընտրովիությունն ակնկալելի է»,- ասաց Լևոն Բարսեղյանը: ««Ատելության խոսքը»՝ որպես եզրույթ, միջազգային պրակտիկա ունի և կիրառելի է բազմաթիվ երկրներում, սակայն Հայաստանում այն չունի օրենսդրական սահմանում, ինչը կարելի է որոշակի առումով բաց համարել»,- ասաց Նվարդ Փիլիպոսյանը:
Միաժամանակ նա նշել է, որ ՀՀ Սահմանադրության 47-րդ հոդվածն արգելում է օգտագործել իրավունքներն ու ազատությունները՝ կրոնական, ազգային, ռասայական թշնամանք և ատելություն սերմանելու համար:
«Մեդիա կենտրոն»
