Կօգնի՞ հայրենի օլիգարխներին ընթերցանությունը
Ինչպես օրերս Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեն էր իր տարեկան զեկույցում արձանագրել, ի տարբերություն նախորդ ընտրական գործընթացների, 2012-ի մայիսվեցյան խորհրդարանական և ՏԻՄ ընտրություններում ուղղակի բռնութան դեպքերը լրագրողների նկատմամբ նվազել էին: Փոխարենն, իհարկե, 2011-2012 թվականներին, «Վիրավորանքի և զրպարտության մասին» օրենքի ապաքրեականացումից հետո աննախադեպ թվով դատական հայցեր գրանցվեցին ոչ իշխանական լրատվամիջոցների դեմ` հաշվեհարդարը տեղափոխելով ֆինանսկան ճնշումների հարթություն:
«Այս պատմություններից պետք է բոլորը դասեր քաղեն. լրատվամիջոցները և լրագրողները, մանավանդ, երբ խոսքը գնում է քննադատության մասին, պետք է զգոն լինեն, մանրակրկիտ ստուգեն փաստերը, մյուս կողմից, իհարկե, քաղաքական գործիչները պետք է ուսումնասիրեն, չալարեն և կարդան Եվրոպական դատարանի նախադեպերը, ծանոթանան, տեսնեն, թե քաղաքակիրթ երկրներում ինչպիսինն են հարաբերությունները մամուլի և քաղաքական գործիչների, մամուլի և հայտնի մարդկանց միջև»,- galatv.am-ի հետ զրույցում նշել է Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեի ղեկավար Աշոտ Մելիքյանը:
Galatv.am-ի հարցին, թե մասնագետի կարծիքով, այդ ընթերցանություններն ու միջազգային փորձի ուսումնասիրությունները գործնականում դրական արդյունք կարո՞ղ են ունենալ, եթե գործարարը կամ քաղաքական գործիչը նպատակ ունի փակել տվյալ լրատվամիջոցը կամ ֆինանսական լուրջ հարված հասցնել` իմանալով, որ թիկունքում կա դատական իշխանության աջակցությունը, Աշոտ Մելիքյանն արձագանքել է.
«Այդ ամենը կա, իհարկե, և այդտեղ արդեն լրագրողական հանրությունը պետք է ոտքի կանգնի, պետք է լրագրողական համերաշխություն ցուցաբերի: Չնայած մեզանում դա շատ դժվար է, որովհետև լրատվամիջոցները բաժանվել են տարբեր քաղաքական և տնտեսական ճամբարների և սպասարկում են տարբեր քաղաքական շահեր»:
Այնուամենայնիվ, ըստ մասնագետի, գալիս է ժամանակ, երբ լրագրողական համերաշխություն պետք է լինի և միասնական ընդվզում:
