«Իհարկե, Աստված ամենուր է, որտեղ էլ Նրան դիմես, բարձրացնես սրտիդ աղոթքը՝ դրսում, անտառում, այգում, տանը Աստված կլսի քո աղոթքը, բայց ինչպե՞ս կարող ես եկեղեցուց դուրս Աստծո հետ լինել, Աստծո Մարմինը ճաշակել»:
Երբ հիվանդություն ունեցող մարդը դիմում է հոգևորականին, Տիրոջ սպասավորը ձեռքը դնում է հիվանդի վրա ու աղոթում նրա համար, որպեսզի վերջինս զորանա, բժշկվի իր մարմնական ու հոգեկան հիվանդություններից: Խորհուրդը ենթադրում է անկեղծ զրույց: Հոգևորականն այցելում է ոչ միայն ապաշխարության կոչելու, այլև Սուրբ Հաղորդություն տալու, քրիստոնյային հավիտենական կյանքի մասին պատմելու, պատրաստելու հավիտենական կյանքին: Խորհրդի ընթացքում կարևորվում է մարդուն քրիստոնեական հավատի մեջ հաստատելը՝ ընթերցվածքներով, սաղմոսներով, շարականներով:
