«Երբեմն հեռախոսով հաջողվում էր կապ հաստատել Սումգայիթում մեր հարազատների, բարեկամների հետ, նրանք էինք վախեցած, կցկտուր տեղեկություններ հաղորդում։ Տեղեկատվության պակասի պատճառով մենք այդ օրերին չգիտեինք՝ իրականում ինչ է կատարվում Սումգայիթում, հետագայում էլ՝ արդեն Բաքվում։ Հետո մեր հարենակիցները մազապուրծ վերադարձան Արցախ, Հայաստան, նրանցից արդեն իմացանք ահասարսուռ դեպքերի մասին, կային վկայող լուսանկաներ, տեսանյութեր»։
«Գաղափարն ընդունելի է, անկախ այն հանգամանքից, թե արցախահայերը որտեղ են հավաքվում, այդ օրը շատ կարևոր է, թեկուզ ցույց տալով, որ Արցախի անկախության հռչակման տարեդարձը չի մոռացվել ոչ մեկի կողմից և Արցախ վերադառնալու մեր պահանջը կա ու լինելու է»։
2018 թվականից բարեկամը բարեկամի հետ է թշնամացել, որովհետև այդպիսի քարոզով իշխանության եկան օրվա իշխանությունները, հիմա Բագրատ սրբազանն ասում է, որ պետք է վերջ տանք այդ ամենին ու միաբանվենք։ Այստեղ պետք է լինի բարոյականության հաղթանակ, որովհետև վեց տարի մեր երկրում իշխել է սուտը, մասնատվածությունը, անբարոյականությունը
Երեկ իրավապաշտպան Ռուբեն Մելիքյանը տեղեկացրել էր, որ օկուպացված Արցախի Հանրապետության Ասկերան քաղաքի քաղաքապետ Հայկ Շամիրյանի տանը խուզարկություն կատարելուց հետո նրան ձերբակալել են։
Այն, ինչ կատարվել է Արցախում և այսօր կատարվում է Հայաստանում, կանխամտածված պայմանավորվածություններ էին, որոնք ձեռք են բերվել առաջինը՝ Պրահայում՝ եռակողմ հանդիպման ժամանակ, և երկրորդը՝ Բրյուսելում։
Նախորդ շաբաթվա վերջին ադրբեջանական լրատվամիջոցները գրեցին, որ Ռուսաստանի Կարմիր խաչի ընկերությունը հումանիտար օգնություն է ուղարկել Արցախ՝ հաշվի առնելով հումանիտար ծայրահեղ իրավիճակը։ Նաև գրել էին, որ այս օգնությունը Ստեփանակերտ պետք է մտնի Ակնայի ճանապարհով։
«Տեսեք, հակասություն է ստեղծվում՝ Արցախում այս շարժման հիմնական նախաձեռնողն իշխանությունն է, այդտեղի իշխանությունը ոչինչ չի անում։ Ուղղակի մենք սպասում ենք, որ մեր իշխանությունը երբևէ թթու խոսք կասի ՀՀ իշխանությունների, ՔՊ-ականների, հատկապես Նիկոլ Փաշինյանի հասցեին։ Սակայն չեն անում, սա տարակուսանք է պատճառում՝ ինչպես արցախցիներին, այնպես էլ՝ երևի հայաստանաբնակներին։
