«Այս վարչախմբին պատասխանատվության ենթարկելուց հետո միայն կարող ենք վերանայել մեր հարցերը». «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է. ««Հայ ազգային ճակատ» կազմակերպության նախագահ, ռազմական գործիչ Գևորգ Գևորգյանի կարծիքով, այսօր համընդհանուր խնդիր ունենք, որի հիմքում պետականություն կորցնելու վտանգն է: Այս համատեքստում, անդրադառնալով նախ ներհայաստանյան իրողություններին, նա շեշտեց. «Նիկոլն իրեն փորձում է մաքրել երկիրը հանձնելու, հողերը վաճառելու, հազարավոր զոհերի, վիրավորների իրողության և բոլոր այս խնդիրներից: Նա ուզում է իրեն այս խնդիրներից առանձնացնել և իրեն մաքրելու փորձի ճանապարհին, օրինակ՝ որևէ կարևոր հանդիպումից առաջ մի մեղավոր է գտնում, որին փորձում է իբր պատասխանատվության ենթարկել, իսկ ժամանակի ընթացքում այդ անձը կա՛մ արդարացվում է, կա՛մ էլ գործը քնում է: Ինչ-որ շոուներ են անում:
Օրինակ՝ հիմա մեզ համար ցավոտ՝ հոգևոր Շուշիի թեման են առաջ բերում, զուգահեռ՝ մոռանալ տալով Բերձորի՝ կյանքի ճանապարհի հանձնման մասին: Ու փաստն այն է, որ մարդիկ այսօր այդ մասին անգամ չեն էլ խոսում և իրենց առօրյայով են զբաղված: Բայց և պետք է ասեմ՝ բոլոր նրանք, ովքեր Նիկոլի ձեռքը սեղմել են ու այդ ապազգային անձին ասել «պարո՛ն վարչապետ», պետք է հիշեն, որ իրենք «փուռը գնացող» են, որովհետև Նիկոլը բոլորին «փուռն» է տալու: Նա միշտ մեղավորներ է գտնելու ոչ թե ուժեղների, այլ թույլերի մեջ»:
Գևորգ Գևորգյանը միաժամանակ շեշտեց՝ բոլոր նրանք, ովքեր, անկախ հերոսական անցյալից, անկախ անցած ճանապարհից, պետականությանը դավաճանելու, պետականության, հազարավոր կյանքերի կորստի, կյանքերի խեղաթյուրման այս ամբողջ գործընթացի մեջ ինչ-որ չափով ներգրավված են եղել, պետք է պատասխանատվության ենթարկվեն: «Ուզում եմ բոլորս հասկանանք, որ քայլ առ քայլ, վայրկյան առ վայրկյան տեղի ունեցողը զուտ տեխնիկական հարցերի տիրույթում է:
Գլոբալ խնդիրը երկու հայկական պետությունների՝ Հայաստանի, Արցախի և հայ ազգի վերջնական ոչնչացումն է: Եթե մենք միասնական, պետական ու ազգային գաղափարով ոտքի ելնենք՝ կփրկվենք, եթե ոչ, ապա այն, ինչ կատարվում է մեզ հետ, արդար է: 30 տարի մենք չկարողացանք մեր հասարակությանը մատուցել այն գաղափարը, որ պետականությունը մեր ամեն ինչի հիմքն է: Եվ երբ եկանք ու հասանք 2018 թվական, ագրեսոր թշնամիներին հաջողվեց մեր մեջ ներդնել այն անհատներին, որոնք պատրաստ էին իրենց հետ համաձայնության գալ Արցախն ու Հայաստանը ոչնչացնելու հարցում: Պետականությունը կորցնել՝ նշանակում է՝ ազգին ոչնչացման եզրին կանգնեցնել: 2018-ին դա հաջողվեց մեր թշնամիներին ու թշնամիների համախոհներին»,-ասաց մեր զրուցակիցը:
Նրա խոսքով, 4 տարվա ընթացքում ինֆորմացիոն աղբի և այլ իրողությունների հետևանքով մեր հանրությունը, ի վերջո, հոգնեց: «Նոր հանդիպումներից, ցավալի խնդիրներից, նորանոր կորուստներից և հայ ժողովրդին վարի տալուց առաջ մի շոու են անում ու բթացնում: Ասում եմ՝ գուցե ես եմ աննորմալ, ինձ հիմնավորեք, որ ամեն ինչ նորմալ է, լավ է, ու ես գնամ բուժվելու: Եթե, ամեն դեպքում, նորմալ չէ, ապա հարց է առաջանում՝ ե՞րբ այսքան աննորմալ, այսքան անհայրենիք, անսիրտ դարձանք: Խնդիրը շատ գլոբալ է՝ ախր, Աստծուց էլ ենք հեռանում, շատ բաներ ենք կորցնում: Կպայքարես, հողը էլի հետ կբերես, իսկ հոգին որ ծախեցիր չարին, էլ հետ չես բերի»,-ասաց մեր զրուցակիցը՝ շեշտելով, որ հասարակությունն անվերջ խոսքեր ու ելույթներ է լսում, ինչից ևս հոգնել է: Գևորգյանը շեշտեց՝ 30 տարի առաջ կարողացանք միասնական բռունցք դառնալ ու պայքարել, արդյունքում եղավ մի որոշում, ըստ որի, ՀՀ-ն տարածաշրջանում դոմինանտ էր լինելու.
«Հիմա այս դեգրադացման, մեծամտության, դատարկախոսության, էգոիզմի, Աստծուց հեռանալու հետևանքով եկել ենք ու հասել նրան, որ նշված որոշումը փոխվել է. տարածաշրջանում որոշում է կայացվում ու հիմնավորվում, որ մեր ագրեսոր թշնամին մեզնից ուժեղ պետք է լինի: Այդուհանդերձ՝ վերջնարդյունքը կախված է մեր հանրության որոշումից՝ պատրա՞ստ ենք մենք նշվածի հետ մերվել, թե ոչ:
Հիմա չակերտավոր խաղաղության պայմանագրի մասին են խոսում, բայց ի՞նչ խաղաղության, ո՞ւմ հետ: Հիմա վերջնական փաթեթավորվում է Արցախի խնդիրը, Արցախը վերջնական տալիս են ու գալիս արդեն ՀՀ՝ Սյունիք, նաև Տավուշ՝ այսպես կոչված անկլավներ, խոսում անգամ Երևանի ու Երևանի մի քանի հարակից գյուղերի մասին: Արցախը վերջնականապես փաթեթավորված տրվում է, և հիմա դրվում է ՀՀ-ի լուծարման խնդիրը: Մեր ազգն անվտանգություն չի ունենալու այստեղ, և Աստված չանի՝ Թուրքիայի հետ սահմանը բացելուց հետո լավագույն դեպքում դառնալու ենք ՌԴ-ի նահանգ կամ Թուրքիայի վիլայեթ:
Այս վիճակից դուրս գալու և ամեն տեսակի փաստաթղթերը չեղարկելու միակ ճանապարհը միասնական պայքարի դուրս գալն է՝ մի կողմ դնելով անձնական շահերը, մեծամտությունները: Ի դեմս Նիկոլի, այս վարչախմբին պատասխանատվության ենթարկելուց հետո միայն կարող ենք վերանայել մեր հարցերը»:
