Անպատվաբեր է քննիչ, դատախազ կամ դատավոր լինելը, քանի դեռ հալածվում են սրբազանները. Հովհաննես Խուդոյան
Փաստաբան, իրավապաշտպան Հովհաննես Խուդոյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է.
«Զինվորական ծառայության մեջ, գոնե իմ ծառայության տարիներին, կար պատասխանատվության հետաքրքիր, գուցե ոչ միշտ արդար, բայց շատ արդյունավետ եղանակ` խմբային պատասխանատվությունը. զինծառայողի թերացման համար պատասխանատու է ողջ ստորաբաժանումը:
Ընդ որում, դա կանոնագրքերով չնախատեսված պատժի ձև էր: Վատ բան է արել զինծառայողը. ոչ թե գրավոր վարույթով նկատողություն է ստանում կամ զրկվում արձակուրդից, այլ շատ արագ ամբողջ ստորաբաժանումը դուրս է գալիս ֆիզպատրաստության դասի, կամ վարժվում քիմիական զենքից պաշտպանության միջոցներին` հակագազով վազք և այլն:
Անառողջ միջավայրի դեպքում կարող է կոնֆլիկտներ առաջացնել ստորաբաժանման մեջ, բայց գոնե իմ ծառայության ընթացքում բոլորը պատվով էին ընդունում կոլեկտիվ պատասխանատվությունը:
Նրանից հետո, երբ քննչականն ու դատախազությունը, դատարանները սկսել են ակնհայտ ապօրինի ու հակաբարոյական հալածանքները Հայ առաքելական եկեղեցու հոգևորականների նկատմամբ, իմ պարտքն եմ համարում նախ իմ կողմից կիրառել կոլեկտիվ պատասխանատվության միջոց բոլոր քննիչների, դատախազների ու դատավորների հանդեպ, ապա և քարոզել ու համոզել գործընկերներիս միանալ այդ գործին:
Բոլոր ծառայամիտ քննիչներն են նպաստել այն համակարգի ստեղծմանը, որ իրենցից պատահական մեկը գործ կարի հոգևորականների վրա: Բոլոր պարկեշտ ու բարեխիղճ քննիչներն էլ են մեղավոր, որ համակերպվել են այդպիսի համակարգում աշխատելու ու իրենց գործընկերների ձեռքը չբռնելու մտքի հետ:
Եվ բոլոր դատախազներն են մեղավոր, որ ստեղծել են այնպիսի գերատեսչություն, որի ղեկավարը կարող է բացահայտ սուտ խոսել ու չկարմրել: Բոլոր դատախազներն են մեղավոր, պարկեշտ թե անպարկեշտ, որ իրենց գործընկեր Հայկ Հովհաննիսյանը ցանկանում է կալանավորված տեսնել ծանր հիվանդությունից հրաշքով ապաքինված մարդուն:
Եվ բոլոր դատավորներն են մեղավոր, որ դատական իշխանությունը քաղաքական պատվերների են ենթարկել այն աստիճանի, որ անհաղորդ են բոլոր մարդկային արժեքներին:
Չէ, բնականաբար, ես որոշիչ դեր չունեմ այս մարդկանց կյանքում, ինձնից շատ բան կախված չէ: Բայց խոստանում եմ, որ քանի դեռ իրենց կողմից հալածված են հոգևորականները, ես ընտրում եմ հաղորդակցության դեստրուկտիվ եղանակը:
Այսուհետ անհանդուրժող եմ լինելու նույնիսկ ամենաչնչին թերացման դեմ, լինի դա դատական ակտը մեկ օր ուշացնել, թե ընտանեկան առիթով նիստ հետաձգելու անհրաժեշտություն, դատավարական փաստաթղթի մեջ առկա վրիպակ, թե քննչական գործողության հարմար ժամի ընտրություն:
Խոսելու ենք չոր օրենքով, առանց մարդկային վերաբերմունքի: Եթե դժգոհ եք, որ ձեր դեմ կարգապահական պատասխանատվության դիմում եմ ներկայացրել կամ հաղորդում, ըմբռնումով չեմ մոտենում ձեր անձնական խնդիրներին, բողոքները կհասցեագրեք Արմինե Մելիքսեթյանին, Արգամ Դալլաքյանին, Հայկ Հովհաննիսյանին և ընկերներին, հանրությանը չերևացող, բայց իրենց սև գործն անող քննիչներին:
Քանի դեռ այս մարդիկ ձեր գործընկերներն են, անպատվաբեր է լինել քննիչ, դատախազ, դատավոր»:
