Գերմանիայի նախկին արտգործնախարար Աննալենա Բերբոկը ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի նոր նախագահ է նշանակվել
ՄԱԿ-ի տարեկան Գլխավոր ասամբլեան բացեց նրա նախագահ Աննալենա Բերբոկը։
Յուրաքանչյուր 12 ամիսը մեկ ՄԱԿ-ի հինգ աշխարհագրական խմբեր փոխում են Ասամբլեայի նախագահությունը, որը սովորաբար զբաղեցնում են ազգային դիվանագետներ և նախկին նախարարներ։ Ներկայիս նախագահը Բերբոկն է՝ Գերմանիայի նախկին արտաքին գործերի նախարարը, թերևս վերջին տարիների ամենահայտնի թեկնածուն։ ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան նրան ընտրել է ճնշող մեծամասնությամբ այս ամռանը՝ գաղտնի քվեարկությամբ, որի մասին ավելին՝ ստորև, ըստ Sky News-ի։
Նրա առաջադրման հանգամանքները վրդովմունք առաջացրին նրա հայրենի երկրում, երբ պարզվեց, որ Բերբոկը կասեցրել էր սկզբնական թեկնածու Հելգա Շմիդի լիազորությունները, երբ պարզ դարձավ, որ նա կկորցնի իր պաշտոնը որպես արտաքին գործերի նախարար։
Սա տեղի ունեցավ այն բանից հետո, երբ Բերբոկի «Կանաչներ» կուսակցությունը հիասթափեցնող արդյունքներ գրանցեց փետրվարյան ազգային ընտրություններում, ինչը հանգեցրեց կառավարությունից նրանց դուրս գալուն։ Իր պաշտոնում հայտնի լինելով այն բանով, ինչը նա անվանում էր «ֆեմինիստական արտաքին քաղաքականություն», Բերբոկը հետագայում մեղադրվեց երեսպաշտության մեջ, քանի որ Շմիդը փորձառու կին դիվանագետ է, որը վաղուց էր պատրաստվել այդ դերին։
Քննադատները նաև ծաղրել են Նյու Յորքում Բերբոկի կողմից պաշտոնը ստանձնելուց ի վեր հրապարակվող «ազդեցիկ անձանց ոճի» սոցիալական ցանցերի բովանդակության հոսքը։
Վեհաժողովի նախագահի պաշտոնը ոչ միայն արարողակարգային է, քանի որ այն պատասխանատու է այս տարվա նստաշրջանի օրակարգն ու առաջնահերթությունները սահմանելու և կազմակերպության 193 անդամ պետությունների միջև միջնորդելու համար։ Սա կարող է նաև մարտահրավեր լինել Բաերբոքի համար, ով հայտնի է որպես Ռուսաստանի նկատմամբ թշնամական բազե։
Հունիսին նրա հայտարարությունից հետո Մոսկվայի խոսնակը Բերբոկին մեղադրել է Ռուսաստանի նկատմամբ կողմնակալության մեջ և մեջբերել նրա պապիկին, որը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ծառայել է Գերմանիայի զինված ուժերում։ Ռուսաստանը նաև պահանջել է, որ նա մասնակցի գաղտնի քվեարկության՝ իր պաշտոնը ապահովելու համար։
Սակայն Բերբոկը ստացել է 167 ձայն, գրեթե կրկնակի ավելի, քան հաղթանակի համար անհրաժեշտ 88 ձայնը, մինչդեռ Շմիդը ստացել է յոթ «այո» ձայն, իսկ 14 երկիր ձեռնպահ է մնացել։
