«Փաշինյանն այլևս որևէ երաշխիքի չի սպասում Մոսկվայից, Բրյուսելից կամ Վաշինգտոնից, նրա հույսը Ալիևն է». Սուրեն Սուրենյանց
Սուրեն Սուրենյանցը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է. «Սամվել Շահրամանյանի հրամանագիրը՝ Արցախը լուծարելու մասին կամ այդ լուծարումը չեղարկելու հայտարարությունը որևէ կապ չունեն Արցախի կործանման կամ վերածնունդի, եթե կուզեք՝ ռեալպոլիտիկի հետ:
Արցախը լուծարումն ու հայաթափությունն այդ թղթի կտորը չէր պայմանավորված, այն ավելի շուտ հետևանք էր:
Արցախը կործանվել է ավելի լուրջ պատճառներով.
● 44-օրյա պատերազմի հետևանք,
● Ադրբեջանի ագրեսիվ քաղաքականություն,
● Պրահայի քառակողմ հայտարարություն, որով Նիկոլ Փաշինյանը, որպես հակամարտության կողմ Հայաստանի վարչապետ, պաշտոնապես հայտարարեց, որ ԼՂ կարգավիճակի մասով վեճ չունի Ադրբեջանի հետ՝ ԼՂ-ն ճանաչելով ունիտար Ադրբեջանի մաս,
● միջազգային լռելյայն կոնսենսուս:
ԼՂ խնդրի քաղաքական էջը փակված է: Եթե անգամ աշխարհաքաղաքական կենտրոնները դրա մասին խոսում են, ապա՝ հումանիտար ասպեկտով, կամ՝ որպես գործիք, Ադրբեջանի հետ իրենց բազմաշերտ հարաբերություններում: Անցած տասնամյակներում նման «մանրադրամային» կարգավիճակ միջազգային քաղաքականության համար ունեցել է նաև Հայոց ցեղասպանության խնդիրը, երբ որևէ գերտերություն Թուրքիայի վրա ճնշում բանեցնելու ցանկություն է ունեցել:
Հիմա տրամաբանական հարց կառաջանա՝ այդ դեպքում, ինչո՞ւ են իշխանության խոսնակներն այդքան անհանգիստ Շահրամանյանի խորհրդականի երեկվա հայտարարությունից կամ Շահրամանյանի մոտ անցկացված խորհրդակցությունից:
Պատասխանը ցավոտ է և պարզ՝ Փաշինյանի «ինքնիշխանական» քաղաքականության հետևանքով՝ հայ- ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը թևակոխել է մի հանգրվան, որ ցանկացած լուծում շոշափելու է Երրորդ հանրապետության հիմքերը, կանխորոշելու է անգամ մեր ներքաղաքական դիսկուրսի բովանդակությունը(ճիշտ այնպես, ինչպես այսօր Ադրբեջանն է որոշում՝ Երասխո՞ւմ, թե՞ Արարատ գյուղում կառուցվի մետալուրգիական գործարան կամ՝ աշխատե՞ն, թե՞ աշխատեն Սոթքի հանքը կամ Կապանի օդանավակայանը):
Հայ- ադրբեջանական հնարավոր պայմանագիրը դեռ ստորագրված չէ, բայց Փաշինյանն արդեն կատարում է դրանով նախատեսված Բաքվի պահանջները:
Փաշինյանն այլևս որևէ երաշխիքի չի սպասում Մոսկվայից, Բրյուսելից կամ Վաշինգտոնից, նրա հույսը Ալիևն է»:
