10 ֆուտբոլիստներ, որոնց կարիերան փչացրեց «Ռեալը»

Մադրիդի «Ռեալը» աշխարհի ամենահայտնի ակումբներից մեկն է: Դրա պատճառը մեծապես պայմանավորված է նրանով, որ իսպանական գրանդը միշտ ձգտել է ձեռք բերել մոլորակի լավագույն խաղացողներին: Եվ, իհարկե, յուրաքանչյուր ֆուտբոլիստ կցանկանար խաղալ նման ակումբում, քանի որ, ըստ էության, սա ֆուտբոլային աշխարհի գագաթնակետն է: Բայց, ցավոք, նրանցից շատերի կարիերան միայն անկում ապրեց «Ռեալից» հետո: Ստորև թվարկված են ամենահայտնի խաղացողները, որոնց «Ռեալը» չխնայեց:

10. Լասանա Դիարրա:

Այն բանից հետո, երբ «Չելսին» պայմանագիր կնքեց երիտասարդ ֆրանսիացու հետ, ամբողջ աշխարհը նրա ոտքերի տակ էր: Նա 20 տարեկան էր, արդեն առաջին մրցաշրջանում դարձավ Անգլիայի չեմպիոն և ստացավ տարվա լավագույն երիտասարդ խաղացողի մրցանակը: Իսկ հաջորդ մրցաշրջանում նա նվաճեց երկու գավաթ: Այնուամենայնիվ, այն պատճառով, որ Լասանան չկարողացավ հաղթել մրցակցությունը հզոր Կլոդ Մակելելեի կազմում, երիտասարդ խաղացողը շուտով տեղափոխվեց «Արսենալ», այնտեղ անցկացրեց մի քանի խաղ, որից հետո հայտնվեց «Պորտսմուտում», ինչը, մեծ մասամբ, շնորհիվ ֆրանսիացուն հաջողվեց 69 տարվա մեջ առաջին անգամ դառնալ Անգլիայի գավաթակիր։

Լասանան նաև խփեց «Պորտսմուտի» առաջին գոլը եվրոպական միջազգային մրցաշարում (դա ՈւԵՖԱ -ի գավաթն էր): Այսպիսով, ակումբում և ազգային հավաքականում հիանալի խաղը գրավեց Մադրիդի «Ռեալի» ուշադրությունը, որը ֆուտբոլիստի հետ պայմանագիր կնքեց 2009 թվականի հունվարին 18 միլիոն ֆունտ ստերլինգով: Դա պատմության մեջ «Պորտսմուտի» խաղացողի ամենաթանկ վաճառքն էր:

Լասանը լավ մեկնարկեց «Ռեալում», նա դարձավ Իսպանիայի գավաթի չեմպիոն և հաղթող, բայց չդիմացավ մրցակցությանը և աստիճանաբար հեռացվեց սերուցքայիններից ՝ վերջին մրցաշրջանում անցկացնելով ընդամենը 11 հանդիպում:

Լասանայի կարիերայի հաջորդ կանգառը անսպասելիորեն Մախաչկալան էր։ Իհարկե, սա մեծ քայլ էր խաղացողի կարիերայի համար:

9. Էմերսոն

«Ռոմայում» և «Յուվենթուսում» անցկացրած շատ հաջող մրցաշրջաններից հետո Էմերսոնը հայտնվեց «Ռեալում»։ Այնուամենայնիվ, այնտեղ Էմերսոնի համար ամեն ինչ լավ չստացվեց, նա քիչ խաղաժամանակ ստացավ, և նրա հարաբերությունները մարզչի հետ խզվեցին: Այնուհետեւ բրազիլացին վերադարձավ Ապենիններ, մասնավորապես `«Միլան»: Բայց նույնիսկ այնտեղ խաղացողը խաղադաշտում շատ քիչ ժամանակ էր ստանում: «Յուվենթուսում» անցկացրած որոշ ժամանակ անց ֆուտբոլիստը երբեք չկարողացավ վերականգնել իր նախկին վիճակը:

8. Նուրի Շահին

Շատերը կարծում էին, որ այս երիտասարդ թուրքը հետագայում մեծ աստղ կդառնա: Դեռ Բունդեսլիգայի երիտասարդական թիմերում հանդես գալով ՝ նա ռեկորդը ռեկորդի հետևից էր սահմանում:

Իհարկե, 2011 թվականին Շահինի տեղափոխությունը «Ռեալ» նշանակում էր, որ շուտով աշխարհը կտեսնի լավագույն կենտրոնական կիսապաշտպաններից մեկին: Սակայն դա տեղի չունեցավ: Շահինը տեղափոխվեց «Ռեալ» ՝ վնասվածք ստանալով, ուստի տեղ չգտավ մեկնարկային կազմում: Եվ ապաքինվելուց հետո նա ստիպված էր պայքարել այնպիսի ֆուտբոլային դեմքերի հետ, ինչպիսիք են Խաբի Ալոնսոն և Սամի Խեդիրան: Այսպիսով, թուրք խաղացողի առաջին մրցաշրջանը ակնհայտորեն չստացվեց: Իսկ Նուրի Շահինի համար Մադրիդում ապագան էլ ավելի աննախանձելի տեսավ, քանի որ 2012 թվականին սերուցքայինները պայմանագիր կնքեցին Լուկա Մոդրիչի հետ: Նույն թվականին թուրքը վարձավճարով ուղարկվեց «Լիվերպուլ», իսկ հետո նորից հայտնվեց «Բորուսիայում», որտեղ նա արդեն պարզապես իր նախկին եսի ստվերն էր:

7. Էլվիր Բալիչ

Այս բոսնիացի հարձակվողը հիանալի խաղաց Թուրքիայում ՝ սկզբում «Բուրսասպորում», այնուհետև «Ֆեներբախչեում» ՝ գոլի հեղինակ դառնալով յուրաքանչյուր երկրորդ խաղում: Նա լավ հանդես եկավ նաև Բոսնիա և Հերցեգովինայի հավաքականում: Նախքան «Ռեալ» տեղափոխվելը, նա պոկեր արեց Էստոնիայի ազգային հավաքականի դեմ ՝ դառնալով միակ բոսնիացին, ով հասել էր այս ռեկորդին: Խաղացողը գնահատվեց «Ռեալի» այն ժամանակվա նախագահ Լորենցո Սանցի կողմից, ով խաղացողին անվանեց նոր Ռիվալդո:

Այնուամենայնիվ, առաջին մրցաշրջանում Էլվիրը թիմի կազմում անցկացրեց ընդամենը 11 հանդիպում (որոնցից 8 -ում փոխարինման դուրս եկավ) և խփեց մեկ գնդակ, չնայած նա դեռ նվաճեց Չեմպիոնների լիգայի ոսկե մեդալը: Հետագայում բոսնիացին վերադարձավ Թուրքիա, սակայն այնտեղ նա չկարողացավ վերադառնալ նախկին մակարդակին ՝ 10 խաղում միջինը խփելով ընդամենը 1 գոլ: 2008 թվականին Բալիչը թոշակի անցավ, որից հետո նա գրեց երաժշտական ալբոմ, որպեսզի նրա տաղանդը մինչև վերջ չսպառվի:

6. Մայքլ Օուեն

2001 թվականի «Ոսկե գնդակի» դափնեկիր Մայքլ Օուենը վախ է սերմանել ինչպես «Լիվերպուլի» պաշտպանների, այնպես էլ դարպասապահների մոտ: 90 -ականների վերջին և 2000-ականների սկզբին Օուենը իսկապես աշխարհի լավագույն հարձակվողներից մեկն էր: Զարմանալի չէ, որ 2004 թվականին Մայքլը տեղափոխվեց «Ռեալ», որը մինչ այդ արդեն հավաքել էր այնպիսի աստղերի, ինչպիսիք էին Ռոնալդոն, Զիդանը, Ֆիգուն և Բեքհեմը: Եվ չնայած որ Մայքլը գրեթե ամբողջ մրցաշրջանում էր պահեստայինների նստարանին, «Ռեալում» անցկացրած առաջին տարին Օուենի համար կարելի է անվանել հաջողակ, քանի որ նա առաջնությունում ամենաշատ գոլերը խփել է խաղացած ժամանակի առումով (16 գոլ):

Այնուամենայնիվ, 2005 թվականին Ռոբինիոյի և Բապտիստայի ձեռքբերումը «Ռեալի» կողմից ստիպեց Մայքլին վերադառնալ Անգլիա: Այստեղ ՝ «Նյուքասլում», Մայքլը վնասվածքի պատճառով բաց թողեց գրեթե ամբողջ 2006-2007 մրցաշրջանը: Այդ ժամանակից ի վեր նրա կարիերան կտրուկ անկում ապրեց: Փաստորեն, «Ռեալը» մեզանից խլեց Անգլիայի պատմության լավագույն ռմբարկուին:

5. Մարտին Էդեգոր

Էդեգորը ևս մեկ երիտասարդ տաղանդ էր, որը գրավեց շատ ֆուտբոլային հսկաների: Նա այնքան հիանալի խաղաց, որ նրան հետևում էին այնպիսի հսկաներ, ինչպիսիք են «Չելսին», «Բավարիան», «Մանչեսթեր Յունայթեդը», «Լիվերպուլը», «Մանչեսթեր Սիթին», «Ռեալը», «Բարսելոնան», «Ատլետիկոն», «Յուվենթուսը» … 2015-ին, երբ Էդեգորը ընդամենը 16 տարեկան էր, նա տեղափոխվեց «Ռեալի» ճամբար, բայց, ինչպես պարզվեց, ձեռքբերումն անհրաժեշտ էր ակումբին միայն որպես PR գործողություն, խաղացողը հազվադեպ էր մտնում հիմնական թիմ:

Հետո Էդեգորը վարձավճարով հանձնվեց «Էրեդիվիզիեին», իսկ 2020 թվականին «Ռեալի» մարզիչ Զինեդին Զիդանը, որոշելով, որ նորվեգացին օգտակար կլինի, նրան վերադարձավ թիմ:

Այնուամենայնիվ, երկրորդ փորձը նույնպես անհաջող էր, Էդեգորը խաղաց միայն մրցաշրջանի 9 խաղում, որից հետո վարձավճարով հանձնվեց Լոնդոնի «Արսենալին»: Մարտինն այժմ ընդամենը 22 տարեկան է, ուստի նրա կարիերայում դեռ կարող են պայծառ կետեր լինել:

4. Ջոնաթան Վուդգեյթ

Անգլիացի ֆուտբոլիստ, ով, ամենայն հավանականությամբ, ունեցել է «Ռեալի» ամենավատ նորամուտը, քանի որ առաջին խաղում ինքնագոլի հեղինակ է դարձել, իսկ երկրորդ խաղակեսին հեռացվել է խաղադաշտից: Երկու տարվա ընթացքում ստացած վնասվածքների պատճառով ՝ 2004-2006 թվականներին, նա թիմում անցկացրել է ընդամենը 9 հանդիպում: Վուդգեյթը շատ լավ խաղաց «Լիդսում» և «Նյուքասլում», սակայն Իսպանիայում ֆուտբոլիստի կարիերան, ցավոք, չստացվեց: Մադրիդի «Ռեալից» հետո ֆուտբոլիստը վերադարձավ «Մառախլապատ Ալբիոն», որտեղ 2016 թվականին կարիերան ավարտեց «Միդլսբրոյի» կազմում:

3. Ժուլիեն Ֆոբերտ

2009 թվականին «Վեսթ Հեմի» խաղացողի տեղափոխությունը «Ռեալ» մեծ անակնկալ էր ոչ միայն ֆուտբոլիստի համար, ով սկզբում դա համարում էր կատակ իր գործակալի կողմից, այլ ամբողջ ֆուտբոլային աշխարհի համար։ Ֆրանսիացին Մադրիդում խաղաց ընդամենը 54 րոպե: Ավելին, նրանք սկսեցին ծաղրել նրան այն բանի պատճառով, որ մի օր նա հանդիպման ժամանակ քնել է պահեստայինների նստարանին և չի եկել մարզումների ՝ կարծելով, որ հանգստյան օր ունի: Իհարկե, ֆուտբոլիստի համար տալով 6 միլիոն եվրո ՝ «Ռեալի» պաշտոնյաներն ավելին էին ակնկալում:

2. Խուլիո Բապտիստա

Խուլիո Բապտիստան իրավամբ «Սևիլյայից» ստացել է գազան մականունը: 2003-2005 թվականներին նա 63 խաղում խփել է 38 գոլ: Այս խաղացողը մեծ հետաքրքրություն առաջացրեց այնպիսի հսկաների մոտ, ինչպիսիք են «Արսենալը» և «Ռեալը»:

Սերուցքայինների ճամբար տեղափոխվելով 2005 -ին ՝ խաղացողը հստակ սխալ հաշվարկ կատարեց, քանի որ նա պետք է պայքարեր հիմնական կազմում տեղ զբաղեցնելու համար Վան Նիստելրոյի և Ռաուլի, իսկ ավելի ուշ ՝ երիտասարդ Իգուաինի հետ: Դրա պատճառով բրազիլացին հաճախ մնում էր պահեստայիններում:

Հետագայում Բապտիստան խաղաց «Արսենալում» և «Ռոմայում», բայց այլևս երբեք չկարողացավ դառնալ նույնը։

1. Կակա

Իհարկե, այս ցուցակում առաջինը կարող է լինել միայն վերջին մեծ բրազիլացին ՝ Կական: 2007 թվականի «Ոսկե գնդակի» դափնեկիրը ֆուտբոլի պատմության լավագույն հարձակվողական ոճի կիսապաշտպաններից մեկն էր ՝ 2000-ականների կեսերին կրելով «Միլանի» մարզաշապիկը: Այս բրազիլացու շնորհիվ «Միլանը» այն ժամանակ եվրոպական ֆուտբոլի բարձունքում էր ՝ նվաճելով բազմաթիվ տիտղոսներ: 2003 թվականին «Սան Պաուլուից» 8,5 միլիոն եվրոյով ձեռք բերվելով իտալական ակումբի կողմից, Կական 2009 թվականին տեղափոխվում է աստղային «Ռեալ Մադրիդ»՝ այն ժամանակ հսկայական գումարով ՝ 68,5 միլիոն եվրոյով: Բայց, ցավոք, մի շարք վնասվածքները թույլ չտվեցին նրան ցույց տալ, թե ինչում էր այդքան լավ «Միլանում»: Արդյունքում, 4 տարի անց, որի ընթացքում Կական, այնուամենայնիվ, դարձավ Իսպանիայի չեմպիոն և գավաթի սեփականատեր, բրազիլացին վերադարձավ «Միլան», և ևս երկուսից հետո նա գնաց Նահանգները նվաճելու: Իհարկե, չի կարելի ասել, որ «Ռեալը» փչացրեց Կակայի կարիերան, քանի որ նրա ֆուտբոլային կյանքի ընթացքում նա նվաճեց ֆուտբոլիստի համար ամենաթանկարժեք գավաթները: Միակ բանն այն է, որ կարող էին լինել շատ ավելի տիտղոսներ:

Սիրարփի Աղաբաբյան