«Վստահելի տեղեկություն ունեմ, որ պատերազմից հետո արևմտյան որոշակի շրջանակներ ՀՀ գործող կառավարության հետ ծրագիր են մշակում». Արմեն Աշոտյան

«Ակնհայտ է, չէ՞, որ այդ սկանդալը չի ծագել հենց երեկ, ավելին, իմ ունեցած տեղեկություններով՝ այդ տիկնոջ գործունեության հետ կապված՝ Հայաստանում խնդիրների մասին ահազանգվել է նաև պատերազմի ընթացքում: Ես ձեզ ասում եմ ստույգ տեղեկություն»,- 168TV-ի «Ռեվյու» հաղորդման ընթացքում ասաց ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը՝ անդրադառնալով Հայաստանի Հանրապետությունում UNICEF-ի ներկայացուցիչ Քլարկ-Հաթթինգի պաշտոնավարումը դադարեցնելու փաստին:

Հիշեցնենք, որ ԱԳՆ մակարդակով պաշտոնական տեղեկատվության համաձայն՝ հայկական կողմի համար խնդրահարույց է եղել ՀՀ-ում UNICEF ներկայացուցիչ Մարին Քլարկ-Հաթթինգի՝ իր մանդատի իրականացման գործում թերացումները և ոչ համագործակցային աշխատելաոճը: Իսկ ավելի վաղ տելեգրամյան ալիքները գրել էին, որ նա լրտեսություն է արել հօգուտ Ադրբեջանի և Մեծ Բրիտանիայի:

Արմեն Աշոտյանի խոսքով՝ ԱԳՆ հաղորդագրությունն իրականությունը կոծկելու հաղորդագրություն էր. «ԱԳՆ-ն այս ընթացքում աչքի չի ընկել հայրենանվեր և ազնիվ աշխատանքով, բայց եկեք՝ ԱԱԾ-ին չմոռանանք: Ո՞ւր է ԱԱԾ-ն, եթե նման հարցերում առաջամարտիկ լինելու պարտավորություն ունի նա: Հասկանում եմ՝ ֆեյքապայքարը և այլն, արդեն զավեշտի է վերածվել ամեն ինչ, բայց ինչո՞ւ են թույլ տվել, որ նա հապճեպ հեռանա Հայաստանից: Այս մութ հարցերը, իհարկե, անպատասխան կմնան, մինչև իշխանափոխությունը, բայց չմոռանանք, որ միջազգային թիվ մեկ ազդեցության գործակալը դեռևս պաշտոնի է, և նրան պետք է հեռացնել այդ պաշտոնից: Այսինքն՝ չընկնենք մանր ձկների հետևից, թեպետ դրանց էլ է պետք բռնել, բայց մենք խնդիր ունենք ավելի մեծ, առնվազն ավելի մեծ գործակալի պաշտոնանկության, բայց ոչ՝ Հայաստանից հեռացման: Պետք է ամեն ինչ անել, որ օր առաջ այդ սրիկան հեռացվի պաշտոնից, խոսքը վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնողի մասին է, բայց չհասցնի լքել Հայաստանը»:

ՀՀԿ փոխնախագահը նշեց, որ Սյունիքով անցնող որևէ կոմունիկացիա, որը կապելու է Ադրբեջանը Թուրքիայի հետ, չի կարող բխել Հայաստանի շահերից. «Եթե, իհարկե, Հայաստանի պետական շահերը բանաձևվում են նորմալ, բարոյական մարդկանց կողմից, որոնք հասկանում են գործից: Ինձ թվում է՝ Ալիևը փոքր ժամանակ ֆիսթինգի սիրահար է եղել, որովհետև պարբերաբար ֆիսթինգ է անում, և ժամանակն է, որ Հայաստանում գա իշխանություն, որ այդ ֆիսթինգի հենց նրան ենթարկի, որովհետև այս իշխանությունները որևէ պատասխան չեն տալիս, եթե չհաշվենք ԱԳՆ կողմից միջին որակի պատասխանը, բայց համաձայնեք, որ մամուլի խոսնակն այն մակարդակը չէ, որով պետք է հակադարձել ախոյան պետության ղեկավարին: Մեղրիով անցնելիք կոմունիկացիաները մեծ վտանգ են ներկայացնում Հայաստանի համար, որովհետև դրանք Հայաստանի ինքնիշխանության վերացման ճանապարհին հերթական լրջագույն  հարվածն են լինելու:

Ալիևը հրավիրեց այլ երկրներին օգտվելու այդ միջանցքից: Տեսեք՝ այդ միջանցքը, իրականում, բացի Թուրքիայից և Ադրբեջանից, ոչ մեկին ձեռնտու չէր, այդ միջանցքը եղավ արցախյան վերջին դավադիր պատերազմի աշխարհաքաղաքական բոնուսը՝ թուրքական պետությունների համար: Նրանք ավելին ստացան, քան ենթադրում էին: Նոյեմբերի 9-ից հետո, եթե այս սրիկային կարողանայինք ավելի արագ հեռացնել, վստահաբար, այդ եռակողմ խմբում կլինեին ուրիշ մարդիկ, ուրիշ պրոֆեսիոնալներ, հայ-ռուսական հարաբերությունները կլինեին այլ մակարդակի վրա, և կկարողանայինք գոնե մինիմալացնել Հայաստանին հասցվող վնասները»:

Արմեն Աշոտյանն ընդգծեց. «Վստահելի տեղեկություն ունեմ առ այն, որ պատերազմից հետո արևմտյան որոշակի շրջանակներ ՀՀ գործող կառավարության հետ ծրագիր են մշակում՝ ելնելով այն հանգամանքից, որ՝ դե լավ, Արցախն արդեն կորցրել եք, ձեզ էլ Մոսկվայի հետ բան չի կապում, եկեք՝ վերջնականապես Մոսկվային ցրենք այստեղից, մենք ձեզ օգնենք, դուք Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ Արևմուտքի հովանավորության ներքո հարաբերությունները կարգավորեք:

Մոսկվան սրա մասին գիտի և գիտի նաև, որ գործող իշխանությունները դեմ չեն դրան, որովհետև ասել, որ Ռուսաստանը շահել է պատերազմից, որովհետև 2000 միավոր զորք ունի Արցախի մնացած հատվածում և դրան սպասարկելու համար մի քանի հազար ավել զինվոր է բերել, անլուրջ է, որովհետև Հարավային Կովկասի համար արցախյան հակամարտությունը, իհարկե, շատ կարևոր էր, բայց դա չի կարող ինքնուրույն մեծ արժեք ունենալ այն գնով, որը վճարվում է Հայաստանի հաշվին, տվյալ պարագայում՝ արցախաիրանական սահմանը վերացել է: Եթե ռուսական զորք լիներ Արցախում, երբ կար արցախաիրանական 130 կիլոմետրանոց սահման, դա մեկ այլ աշխարհաքաղաքականություն է, հիմա այս իրավիճակում Ռուսաստանը շահե՞լ է ինչ-որ բան:

Ռուսաստանը փորձել է թելը պահել այդ քանդվող տարածաշրջանում: Ռուսները չթողեցին, որ դավադիր վիժվածքը Ստեփանակերտը հանձնի, իսկ մենք գիտենք, որ նա իր կամակատար խամաճիկ Արայիկի հետ միասին Ստեփանակերտում էվակուացիա էր հայտարարել: Ես կարծում եմ, որ այս պատերազմում շահել են Թուրքիան, Ադրբեջանը և արևմտյան որոշ շրջանակներ, որովհետև զավեշտ էր, որ պատերազմի ամենաթեժ շրջանում Ադրբեջանն ավարտին է հասցնում իր մեգանախագծերից մեկը, որով ադրբեջանական գազը Թուրքիայի տարանցիկ ճանապարհներով արդեն հասել է Եվրոպա»:

Մանրամասները՝ 168TV-ի տեսանյութում