«Սշխատողի և գործատուի հարաբերությունները կարգավորելու համար կառավարությունը պետք է կանոններ սահմանի»
Աշխատանքային հարաբերությունների երեք կողմերը՝ ՀՀ կառավարությունը՝ ի դեմս աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության, Գործատուների հանրապետական միությունը և Արհմիությունների կոնֆեդերացիան աշխատողի և գործատուի հարաբերությունները կարգավորելու նպատակով այսօր երկարաձգեցին կնքված կոլեկտիվ պայմանագիրը: Պայմանագիրը միտված է աշխատողների և գործատուների շահերի պաշտպանության ապահովմանը:
«Եռակողմ կոլեկտիվ պայմանագիրը Հայաստանում առաջին անգամ ստորագրվել է 2009-ին: Դրան մասնակցում են աշխատանքային հարաբերությունների բոլոր կողմերը՝ գործատուները, կառավարությունն ու աշխատողները: Այս ձևաչափը հնարավորություն է ստեղծում համաձայնեցնել երեք կողմերի շահերը: Աշխատանքային հարաբերությունները կարգավորելու և շահերի պաշտպանության անհրաժեշտություն կա»,- ասաց Արհմիությունների կոնֆեդերացիայի նախագահ Էդուարդ Թումասյանը:
Նրա կարծիքով՝ աշխատողի և գործատուի հարաբերությունները կարգավորելու համար կառավարությունը պետք է կանոններ սահմանի, որպեսզի ապահովվի սոցիալական համերաշխություն: Եվ սոցիալական գործընկերությունը կոչված է, որ այդ հակասությունները բանակցությունների միջոցով հարթվեն:
ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարի տեղակալ Արման Ուդումյանը մեծապես կարևորեց պայմանագրի դերը աշխատանքային հարաբերությունները կարգավորելու առումով: Նա նկատեց, որ բազային մակարդակում ունենք աշխատողների անհրաժեշտ պաշտպանվածության մեխանիզմներ:
Գործատուների հանրապետական միության նախագահ Գագիկ Մակարյանը նշեց, որ մեկ տարով երկարաձգել են պայմանագիրը, քանի որ ունեցել են առաջարկներ, որ եռակողմ կոլեկտիվ պայմանագիրն ավելի բարձր ինստիտուցիոնալ մակարդակի պետք է հասցվի:
«Մենք նախատեսում ենք, որ որոշակի դրույթներ և բաժիններ պետք է վերանայվեն ու փոփոխվեն: Համայնքներում, նաև ճյուղային մակարդակներում սոցիալական գործընկերությունը խթանելու կարիք կա: Իսկ այդ իրավիճակում առավել կարևոր է երեք գործընկերների համերաշխությունը»,- ասաց Մակարյանն ու հավելեց, որ իրենց ուշադրության կենտրոնում են եղել աշխատանքի անվտանգության, աշխատանքային հարաբերությունների, իրավունքների խնդիրները, աշխատավարձի քաղաքականությունը:
Գ. Մակարյանը նշեց, որ սկզբում պայմանագրի երեք կողմերի հարաբերությունները հարթ չեն ընթացել, կողմերից յուրաքանչյուրը փորձել է պահանջներ ներկայացնել: Այնուհետև հասկացել են, որ պետք է իսկապես հարթ ճանապարհով ընթանան:
Մակարյանն այդ պայմանագրի հաջողությունը համարեց այն, որ արդեն ունեն որոշակի տեսակետներ նվազագույն աշխատավարձի քաղաքականության բնագավառում՝ հաշվի առնելով աշխատաշուկա մտնող երիտասարդների և կրթությունից բխող խնդիրները:
«Կարող են դիտարկվել նվազագույն աշխատավարձի ավելի բարձր կամ ցածր տարբերակներ՝ ելնելով նրանից, թե որ ոլորտներում պետք է խթանվի աշխատուժի ինտեգրումը: Մենք նաև խթանել ենք կազմակերպություններում երկկողմ կոլեկտիվ պայմանագրերի ստորագրումն աշխատողների և ղեկավարների միջև: Աշխատանքի անվտանգության, պաշտպանության վերաբերյալ էական քայլեր ենք արել՝ այդ ռազմավարությունը, մշակույթը գործատուների շրջանակում ներկայացնելու համար»,- նշեց նա:
