Ինչպես կարելի է հասարակության մեջ իրար երեսի թքել, հետո հայտարարել, թե անձրև է գալիս. Ե. Մանարյանը օֆշորային սկանդալի մասին
Galatv.am-ի զրուցակիցն է արվեստի վաստակավոր գործիչ, դերասան Երվանդ Մանարյանը:
-Պարոն Մանարյան, Ձեր գնահատմամբ քաղաքական դաշտում լճացում կա՞, եթե այո, ապա ինչո՞վ եք այն պայմանավորում:
-Ես չեմ ասի, որ այդ դաշտը ինչ-որ շատ արտառոց ու հետաքրքիր վիճակում է, ընդհակառակը՝ բավականին անհետաքրքիր է, ինչ կա: Ընդդիմությունը չի կարողանում խելքի գալ, ամբողջանալ, ինչ-որ ցաքուցրիվ վիճակ է: Իսկ իշխանությունը, իհարկե, դեռ լծակները իրենց ձեռքերում է, և այդ լծակները պահպանելու ավանդույթը դեռ ունի: Նա գիտի՝ ինչպես անի, որ այդ լծակները շարունակեն մնալ իր ձեռքում, և այդպես էլ վարվում է:
-Արտագաղթի տեմպերն ահագնացել են, արդյոք այն մտահոգիչ չէ՞:
-Մեծապես մտահոգիչ է, բայց ամբողջ խնդիրն այն է, որ մտահոգվում ենք, ասենք, ես ու դու, իսկ նրանք, ովքեր դրա պատասխանատուն են, բացարձակապես չեն մտահոգվում, և նրանց համար, ինչպես ժողովուրդը կասեր, ձեռ է տալիս այդ վիճակը: Իրենք էլ են, իհարկե, հասկանում, որ այդտեղ էլ վատ բաներ կան, որ անընդունելի են, բայց այդ անընդունելիները իրենց համար ընդունելի են:
-Գնային շարունակական բարձրացումները չե՞ն հանգեցնի արդյոք սոցիալական լարվածության:
-Ամեն մեկս էլ զգում ենք այդ թանկացումները, առավոտյան խանութ ես մտնում տարրական ապրանքները ձեռք բերելու համար ու տեսնում ես, թե ինչ է կատարվում, բայց հետո ինչ, ի՞նչ դրանից, ոչ մի բան, ամեն մարդ իր ձևով շարունակում է: Ընդամենը միջին և միջինից ցածր ընտանիքը ստիպված է գոտին ավելի շատ ձգի: Հետո մենք մտածում ենք, որ այդ գոտին ձգելով կարող է հասնել մի վիճակի, որ մենք ըմբոստանանք, ոտքի կանգնենք, չէ, մենք ձգված գոտուց մի կերպ դուրս ենք պլստում ու գնում օտարի սեղանին նստում, նրա կրճոններն ենք ուտում:
-Պարոն Մանարյան, Ձեզ հաճախակի էինք հանդիպում Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հրավիրած հանրահավաքներին, հիմա հանրահավաքների շարք է սկսել Նախախորհրդարանը, հնարավո՞ր է միանաք:
-Գուցե մեր իրականության ցավոտ կողմերից մեկն այն է, թե ինչ կարգի գնահատական է տրվում, փոխանակ, որ ընդդիմությունը կարծես թե ինչ-որ շատ հեռավոր, թույլ բաներ է ցույց տալիս, որ նրանք կարող են միասնականություն ցուցաբերել, իսկ մեզ, ընդհակառակը, դա մտավախություն է տալիս, թե՝ տեսեք սա այնտեղ էր, հիմա այստեղ է, սա ի՞նչ մտածողություն է: Սա արատավոր մտածողություն է, և սրանից օգտվում է միայն հակառակորդ կողմը, փոխանակ, որ այդ երևույթը, որ մարդիկ ընդդիմադիր ընդհանուր զգացողության տեր են դառնում, ուրախացնի, որ շարժումը ընդհանուր է դարձել, մարդիկ խոսում են, թե՝ այսինքն համ ստեղ է, համ ընդեղ:
-Ծանո՞թ եք արդյոք օֆշորային սկանդալին, և ինչպե՞ս կմեկնաբանեք այն փաստը, որ այդ ամենում ներգրավված են երկրի վարչապետն ու բարձրաստիճան հոգևորական:
-Իհարկե ծանոթ եմ: Դա շատ սովորական արատավոր արարքների դրսևորումն է: Ուրիշ երկրում բարձրաստիճան հոգևորական չկա, որը այդ ճանապարհով է եկել, և ասել են՝ բարով ես եկել: Սա էլ է այդ շարքից: Ինչ մի զարմանալու բան է, արատավոր բաներ են և վերջ:
-Այսինքն, հավատո՞ւմ եք, որ նրանք բաժնետեր են:
-Իհարկե, բոլորս էլ հավատում ենք: Երբ որ օրինակ մեկը ինձ վիրավորում է և մեղադրանքներ է հնչեցնում, և ես եթե չեմ հերքում դրանք, ուրեմն ընդունում եմ: Ուրիշ ինչպե՞ս կարելի է մեկնաբանել: Մեկը ինձ անվանում է գող և ասում է, որ՝ դու այսինչ օրը, այսինչ տեղից գողություն ես արել, և ես լռում եմ, թե իբր ինձ պատիվ չի բերում նրան պատասխանել: Պատիվ չի բերումը ո՞րն է, քեզ գող են ասում, դու տուր դատարան, թող պատժեն: Ինչպե՞ս կարելի է հասարակության մեջ իրար երեսի թքել, հետո հայտարարել, թե անձրև է գալիս, չեղավ այդպես, դա արդեն հասարակություն չէ: Եթե նրանք գտնում են, որ արատավորող բաներ կան, ապա պետք է արատավորողներին պատասխանատվության կանչեն:
