Հերթական հոդվածիս վերնագիրը կարդալով՝ ոմանք գուցե տարակուսեն` մտածելով, թե ինչո՞ւ եմ շուտասելուկ հիշեցնող այդ տառակույտից սկսում իմ հերթական հեռակա շփումը հարգարժան ընթերցողի հետ։
«Նախկինի նման իրենց շարժն ակտիվ չէ, եթե առաջ Կութի վերևի հայտնի «3 քար» սարի մոտ ամեն օր էր լույս վառվում, ապա այս ընթացքում՝ շաբաթը մի անգամ: Իրենք նույն տեղում մնացել են, ավելին՝ 2 օր առաջ, որ երեխեքին դպրոց էի տանում, տեսանք, որ այդ բարձր սարի վրա իրենք ձնեմարդ են սարքում, պարզ երևում էր»: