Օլիմպիականները. Փարիզ-2024». Հիմա ինձ առավել մոտ եմ զգում օլիմպիական ոսկուն. Արթուր Դավթյան

Հայկական մարմնամարզության դպրոցը վերջին տարիներին այլ մակարդակի է բարձրացրել մարզաձևի նկատմամբ հետաքրքրությունը, հարգանքն ու սպասելիքները մարզիկներից:

«Օլիմպիականները. Փարիզ-2024» հատուկ նախագծի հերթական հերոսը մարմնամարզիկ Արթուր Դավթյանն է, ով Փարիզում կմասնակցի իր 4-րդ Օլիմպիական խաղերին, ինչը բացառիկ երևույթ է համաշխարհային սպորտում:

Արթուր Դավթյան

Մարմնամարզիկ (հենացատկ)

31 տարեկան

Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր

Աշխարհի առաջնության ոսկե մեդալակիր

Եվրոպայի առաջնության կրկնակի ոսկե, եռակի արծաթե, կրկնակի բրոնզե մեդալակիր

Եվրոպական խաղերի հաղթող

Փարիզ-2024-ը չորրորդ Օլիմպիական խաղերն են

Մրցումային օրերը` հուլիսի 27, օգոստոսի 4

–Արթուր, եկեք սկսենք ամենասկզբից: Ե՞րբ և ինչպե՞ս սկսեցիք հետաքրքրվել մարմնամարզությամբ:

-Մարմնամարզությամբ սկսել եմ հետաքրքրվել 5 տարեկանից, բայց ոչ իմ ցանկությամբ․ Ծնողներս էին որոշել ինձ բերել մարմնամարզության: Եվ առաջին իսկ մարզումներս եղել են Ալբերտ Ազարյանի անվան մարզադպրոցում` ընկեր Հակոբի մոտ (հեղ. Հակոբ Սերոբյանը Հայաստանի մարմնամարզության հավաքականի գլխավոր մարզիչն է): Իսկ 16 տարեկանում, երբ նորից Ռուսաստանից վերադարձանք Հայաստան, կրկին սկսեցի այստեղ մարզվել:

–Ինչպե՞ս եք հիշում առաջին մարզումները:

-Եթե անկեղծ՝ այդքան լավ էլ չեմ հիշում, սակայն հիշում եմ, որ լաց էի լինում և մեծ ցանկություն էլ չունեի մարզվելու: Բայց մարզումների ընթացքում հստակ դարձավ, որ տվյալներ ունեմ, և ծնողներս էլ հետևողական էին` ստիպում էին մարզվել:

–Ինչպե՞ս եք նախապատրաստվում Օլիմպիական խաղերին:

-Մինչև Օլիմպիական խաղերի մեկնարկը մենք կմեկնենք Ֆրանսիա, որտեղ էլ կսկսենք վերջնական նախապատրաստական փուլը: Մարզվելու ենք ոչ թե Փարիզում, այլ Փարիզից մոտ մեկ ժամ հեռավորության վրա գտնվող քաղաքում: Ամենակարևորն այն է, որ գործիքներն այն նույն գործիքներն են, որոնք լինելու ենք Օլիմպիական խաղերին: Եթե անկեղծ՝ որքան մրցաշարի Ֆրանսիայում մասնակցել եմ, ամեն ինչ հրաշալի է եղել: Նախ մթնոլորտն է լավը, հետո երկրպագուներն են այլ: Եվ, վերջիվերջո, Ֆրանսիան մեզ բարեկամ երկիր է:

–Բացառիկ երևույթ է համաշխարհային սպորտում, որ մարզիկը կարողանում է մասնակցել 4 Օլիմպիական խաղերի: Փարիզ-2024-ը ձեր 4-րդ խաղերն են: Հիմա, հետ նայելիս, ինչպե՞ս եք հիշում առաջին խաղերը` Լոնդոն-2012-ը և ի՞նչ եք սպասում Փարիզ-2024-ից:

-Գիտեք, Լոնդոնի խաղերում փորձս այսքան մեծ չէր։ Բացի այդ, այն տարիներին հենացատկի վարժությունն այդքան բարդ չէր, որքան հիմա է: Այն ժամանակ հնարավորությունները քիչ էին կամ, գուցե, առհասարակ չկային: Բայց հիմա հսկայական փորձ ունեմ: Եվ վարժությանս բարդությունն ամբողջապես թույլ է տալիս պայքարել ամենաբարձր մեդալի համար:

–Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերում պարգևատրությունից հետո մեզ հետ զրույցում ասացիք, որ բրոնզե մեդալ եք նվաճել, բայց այն ոսկու արժեք ունի: Ի՞նչն է փոխվել հիմա, ի՞նչ խորհրդով եք մոտենում այս խաղերին:

-Այո, Տոկիոյում նվաճած բրոնզե մեդալն այդ պահի համար ոսկու արժեք ուներ: Անկախ Հայաստանի պատմության մեջ դա մարմնամարզությունից առաջին մեդալն էր Օլիմպիական խաղերում: Ոսկու արժեք ունի, քանի որ մեր պայմաններն այնպիսին չեն, ինչպիսին միջազգային չափանիշներն են: Բայց հիմա այդ բրոնզե մեդալն այդքան հնչեղ չի լինի: Հիմա ինձ առավել մոտ եմ զգում օլիմպիական ոսկուն: Մրցակիցներս հիմա առավել ուժեղ են, բայց նաև ծանոթ են: Իսկ իմ երկու ցատկերին էլ հրաշալի եմ տիրապետում: Բայց պետք է սպասենք ու տեսնենք` ինչ կլինի:

–Արթուր, Փարիզի Օլիմպիական խաղերը Ձեր վերջին Խաղերը կլինե՞ն:и

-Կարծում եմ, դեռևս ոչ: Բայց մեր դեպքում շատ կարևոր է, որ վնասվածք չունենամ: Եթե ամեն ինչ լավ կլինի, գուցե, հաջորդ` Լոս Անջելեսի խաղերին էլ մասնակցեմ: Բայց ինձ համար ամենակարևորն այս Օլիմպիական խաղերն են:

–Ո՞րն է մարմնամարզության գեղեցկությունը, որը դուք` մարզիկներդ, տեսնում եք, սակայն մեզ համար այն անտեսանելի է:

-Մեր մարզաձևն իսկապես բարդերից է: Մոտ 10 տարի է պետք, որպեսզի կարողանանք միջազգային մրցաշարերի մասնակցել: Երեխաները սկսում են մարզումները 5 տարեկանից․ ինչո՞ւ այդքան շուտ, քանի որ ամեն մի գործիքի վրա հազարավոր էլեմենտներ կան: Միայն տարիներ ընթացքում ես այդ ամբողջ բազան յուրացնում: Մարմնամարզությունը կարող է այլ մարզաձևերի համար հիմք լինել, հակառակը, սակայն, չի լինում:

–Ինչպե՞ս կուզեիք, որ հիշեն Ձեզ՝ մարզաձևից հեռանալիս:

-Գիտեք, չեմ կարող ասել: Կուզենայի հեռանալ սպորտից հաղթողի կարգավիճակում, բայց սպորտը «թմրանյութի» պես բան է: Չեմ պատկերացնում, թե ինչպես եմ մի օր հեռանալու:

–Եվ վերջում. խնդրում եմ ավարտեք նախադասությունը: Փարիզի Օլիմպիական խաղերն ինձ համար կլինեն…

-Շատ լավը:

«Օլիմպիականները. Փարիզ-2024» նախագծի հեղինակ` Վարվառա Հայրապետյան