
1900-ականների սկզբներին Ներքին Ոսկեպարի և Ղուշչի-Այրումի բարբարոսներն աչքի են ընկել առանձնահատուկ հայատյացությամբ և դաժանությամբ․ Վարդան Ոսկանյան

Իրանագետ Վարդան Ոսկանյանը տելեգրամի իր ալիքում գրում է․ «1900-ականների սկզբներին ևս Ներքին Ոսկեպարի և Ղուշչի-Այրումի բարբարոսներն աչքի են ընկել առանձնահատուկ հայատյացությամբ և դաժանությամբ։
Կից՝ բնօրինակով մի հատված է Միսակ Տեր-Դանիելյանի «Մի քանի գլուխ հայ-թրքական ընդհարումներից» (Թիֆլիս, 1907թ.) գրքից, որտեղ փատվում է, թե ինչ դաժանությամբ են բարբարոսները սպանել Բարեկամավանի, Ճոճավանքի (այժմ՝ Ջուջևան) և Բերդավանի խաղաղ հայ բնակիչներին»։