«Այսօր ասում են՝ միջանցք են տալիս, Սյունիքն են տալիս, ժողովուրդ ջան, եթե Հայաստանում տենց տվող կառավարություն լիներ, էդ կրակոցները չէին հնչի»․ Փաշինյան
Այսօր ֆեյսբուքյան ասուլիսի ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանին հետևյալ հարցն ուղղվեց. «Ադրբեջանական կողմը նոյեմբերի 9-ի հայտարարության 9-րդ կետում ամրագրված «անարգել երթևեկություն» արտահայտությունը կիրառելով՝ պնդում է, որ սա «սուվերեն միջանցք» է նշանակում: Հայկական կողմի համար ընդունելի՞ է առանց մաքսային կամ այլ ստուգումների ճանապարհի տրամադրումը ադրբեջանական կողմին»:
Ի պատասխան՝ Փաշինյանը նշեց. «Հետաքրքիր հարց է. ասում է՝ այ, որ գրված է այսպես, դա նշանակում է՝ սուվերեն միջանցք: Իսկ ավելի տրամաբանական չէ՞ ասել, որ եթե դա նշանակեր սուվերեն միջանցք, գրած կլիներ՝ սուվերեն միջանցք: Կա համընդհանուր մարդկային տրամաբանություն՝ եթե նշանակեր սուվերեն միջանցք, գրված կլիներ՝ սուվերեն միջանցք: Մանավանդ, որ այդ նույն փաստաթղթի մեջ միջանցք բառը օգտագործված է՝ Լաչինի միջանցք ձևակերպումով: Եվ գրված է, որ Լաչինի միջանցքը գտնվում է Ռուսաստանի հսկողության տակ: Նույն տրամաբանությամբ, ավելի տրամաբանական է ասել, որ այդ նույն ձևակերպումը նշանակում է՝ չմիջանցք, այսինքն՝ միջանցքի բացառում: Հաջորդ հարցը՝ 9-րդ կետի ի կատարումն, ընդունվել է հունվարի 11-ի հայտարարությունը, որի հիման վրա ստեղծվել է եռակողմ աշխատանքային խումբ, որն արձանագրել է, որ վերագործարկվող ճանապարհները գործելու են երկրների սուվերենության և տարածքային ամբողջականության շրջանակներում, որով նրանք անցնում են: Այսինքն՝ ճանապարհը, որով անցնում է, պետք է լինի տվյալ երկրի սուվերենության ներքո: Եվ ճանապարհների օգտագործումը պետք է տեղի ունենա պարիտետային սկզբունքով, այսինքն՝ կա երկու հարց, առաջինը՝ սուվերենության հարցը, որը արդեն ՌԴ-ն ինքը հայտարարել է, և գիտեք, ես պետք է ասեմ, որ աշխատանքային մակարդակով մենք երբեք Ադրբեջանից միջանցք արտահայտություն չենք լսել»:
Փաշինյանը նշեց, որ եռակողմ աշխատանքային խմբում առաջինն արձանագրվել է սուվերենության հարցը. «Երկրորդ, ինչո՞ւ պետք է մեզ համար ընդունելի լինի այն, ինչը չկա, ինչո՞ւ պետք է դա քննարկենք: Այստեղ է, որ Ադրբեջանի շանտաժի քաղաքականությունն է: Անունը դրել են «Զանգեզուրի միջանցք» և ասում են՝ եթե դուք միջանցք չտաք, մենք պատերազմով այդ միջանցքը կստանանք: Մենք պետք է այս փաստը դնենք միջազգային հանրության աչքի առաջ, և պետք է սա ի ցույց դնենք՝ որպես Ադրբեջանի բացահայտ ագրեսիվ քաղաքականություն, որը պետք է համարժեք միջազգային գնահատականի արժանանա: Բայց մենք ոչ միայն պատրաստ ենք, այլ շահագրգիռ ենք տարածաշրջանային կոմունիկացիաների բացման հարցով, մենք շահագրգիռ ենք, որովհետև ՀՀ-ն 30 տարի գտնվում է շրջափակման մեջ, և սա մեզ համար ապաշրջափակման հնարավորություն է: Հաջորդ խնդիրը երթուղիների խնդիրն է, որը ևս իր մեջ բավական նրբություններ է պարունակում:
Եվ եթե սուվերենության շրջանակներում է տեղի ունենում, և Հայաստանն ասում է, որ՝ ես պատրաստ եմ ապահովել Նախիջևանի և Արևմտյան Ադրբեջանի միջև ճանապարհ, կներեք, բայց Հայաստանն է որոշում՝ ինքը ինչ ճանապարհով է ապահովում այդ հաղորդակցությունը: Հակառակ դեպքում, ի՞նչ սուվերենություն: Այսինքն՝ Ադրբեջանը ուզում է որոշի, թե ինքը ինչպես մտնի, ինչպես դուրս գա՞: Չի լինելու այդպիսի բան: Բայց մյուս կողմից՝ Հայաստանը, իհարկե, շահագրգիռ է, որ երկաթուղային կապը վերականգնվի և ավտոմոբիլային կապը վերականգնվի: Ես հրապարակային ասել եմ, որ Ադրբեջանը, այո, պետք է ստանա ճանապարհ երկաթուղային և ավտոմոբիլային, ու տվյալ դեպքում Նախիջևանի մասին չէ, իրականում խոսքը, տվյալ դեպքում, Թուրքիա-Ադրբեջան կապի մասին է խոսքը, մեծ միջազգային ճանապարհի մասին է խոսքը: Կարծում եմ, որ այդտեղ էլ Հայաստանը շահագրգռություն ունի: Երբ նայում ենք՝ Ադրբեջան-Նախիջևան, թվում է, թե դա Նախիջևան-Ադրբեջան կապն է, բայց իրականում հասկանում ենք, որ դա նոր միջազգային ճանապարհի մասին է, և, բնականաբար, Հայաստանը պետք է շահագրգիռ լինի, որ նոր միջազգային ճանապարհն անցնի իր տարածքով: Ես չեմ հասկանում, թե ինչու Հայաստանը պետք է հրաժարվի ճանապարհ տալ: Այսօր աշխարհում բոլոր երկրները պայքարում են մի բանի համար, որ ճանապարհներն անցնեն իրենց տարածքով, որ երկաթուղիներն անցնեն իրենց տարածքով, որ գազամուղերը, նավաթամուղերը անցնեն իրենց տարածքով, և ընդհանրապես, բեռները հնարավորինս շատ տարանցվեն իրենց տարածքով: Մենք ավելին ենք ասում՝ մենք շահագրգռված ենք, որ Թուրքիայի երկաթուղին բացվի, և խոսքը լինի ոչ միայն Հայաստան-Ադրբեջան, Հայաստան-Նախիջևան, այլ մենք ուզում ենք, որ Կարս-Գյումրի երկաթուղին բացվի և ավելի մեծ կոնտեքստ ստանա, որից Հայաստանը նույնպես օգտվի, երկաթուղային կապ ստանանք Եվրոպայի հետ, Ռուսաստանի հետ, Իրանի հետ: Մենք հասկանո՞ւմ ենք՝ սա ինչ է նշանակում:
Ադրբեջանը հասկանում է՝ սա ինչ է նշանակում, դրա համար անընդհատ փորձ է անում, այդ թվում՝ ՀՀ ներսում նյարդային մթնոլորտ ստեղծել, որպեսզի ստացվի, որ Հայաստանը ինքն է իր ապաշրջափակմանը դեմ արտահայտվում: Հասկանո՞ւմ եք՝ աբսուրդը ուր է հասել: Այսօր Ադրբեջանը օգտագործում է Հայաստանի որոշ ուժերի չգիտեմ՝ որտեղից հրահրվող տրամադրությունը, որ պետք է ճանապարհ չտալ»:
Նիկոլ Փաշինյանը հավելեց. «Պատկերացնո՞ւմ եք՝ ստեղծվի իրավիճակ, որ Թուրքիան և Ադրբեջանը ասեն՝ մենք շրջափակումը հանում ենք, կոմունիկացիա տալիս ենք, հիմա Հայաստանն ասում է՝ ոչ, ես ոչ մի դեպքում ճանապարհ չեմ տալիս: Դա աբսուրդ է: Մյուս կողմից, այո, Ադրբեջանը զարգացնում է միջանցքային տրամաբանությունը. Չկա միջանցքային տրամաբանություն: Ուղղակի գոյություն չունի: Ես ուզում եմ մեր ժողովուրդը հասկանա՝ այսօր ասում են՝ միջանցք են տալիս, Սյունիքն են տալիս, ժողովուրդ ջան, եթե Հայաստանում տենց տվող կառավարություն լիներ, էդ կրակոցները չէին հնչի, ի՞նչ իմաստ կունենային այդ կրակոցները, այդ ագրեսիվությունը մեր կառավարության նկատմամբ բոլոր կողմերից չէր լինի, եթե մենք տենց հեշտ տվող լինեինք, կամ ընդհանրապես, տվող լինեինք: Դա նրանից է, որ մենք բոլոր հնարավոր ձևերով փորձում ենք Հայաստանի շահը պաշտպանել և դրա համար հարվածներ ենք ստանում: Հնարավոր է՝ էլի կստանանք: Բայց որևէ մեկը ուզում է, որ մենք Հայաստանի շահից հրաժարվե՞նք»:
