«Ես հոգևոր կյանքում բավական դժվար ճանապարհ եմ անցել` կորցնելով, վերագտնելով Աստծուն, կռիվ տալով». Ավետ Բարսեղյան
qahana.am-ը զրուցել է Ավետ Բարսեղյանի հետ
– Ե՞րբ զգացիք հավատքի ուժը:
– Քրիստոնեությունն ինձ համար կայացման ընթացք է` ամենօրյա և ամենժամյա «աշխատանք»է: Երբ մկրտվեցի 12 տարեկան էի և հավատքի մասին պատկերացնումներս դեռ ձևավորված չէին, հետևաբար դեռ չէի հասկանում մկրտության զորությունը:
Ինձանից վեր գտնվող ուժի անհրաժեշտությունը և կարիքը զգացի հորս մահից հետո և փառք Աստծո հասկացա, որ այդ ուժը բացառապես Աստված է և ապավինեցի հենց Նրան:
– Եկեղեցո՞ւմ լրացնում եք Ձեր հոգևոր բավարարվածությունը:
– Հայ Առաքելական եղեցին մեր հավատքի հիմքն է: Շաբաթը մեկ, երկու անգամ եկեղեցում աղոթելն ինձ համար անհրաժեշտություն է: Ես կարևորում եմ հոգևորականի դերը հավատացյալի կյանքում: Ինչպես բժիշկն է անհրաժեշտ մարմինը բժշկելու, այնպես էլ հոգևորականը հոգու բժշկության համար`գտնելու ճանապարհը դեպի Քրիստոս, դեպի լույս, դեպի հավատք:
Հոգևորականը նաև ուսուցիչ է, սակայն որքանով էլ ուսուցիչը լավն է, միևնույնն է աշակերտը պետք է տանը պարապի և զբաղվի ինքնակրթությամբ: Եկեղեցու աղոթքին և խոստովանությանը պիտի հաջորդի ինքնամաքրման լուրջ ընթացքը:
– Գայթակղությունները շա՞տ են Ձեր ճանապարհին
– Ես հոգևոր կյանքում բավական դժվար ճանապարհ եմ անցել` կորցնելով, վերագտնելով Աստծուն, նորից հաստատվելով, կռիվ տալով: Ինձ համար Աստծո հետ շփումն այնքան կենդանի է, այնքան բնական և այնքան անհրաժեշտ: Զրույցն Աստծո հետ ամենաճիշտն ու ամենապետքականն է այդ ճանապարհին:
– Հանդիսանո՞ւմ եք կենդանի քարոզ:
– Սուտ կլինի ասել, թե քարոզչության առաքելություն եմ ստանձնել, բայց հաճախ որպես սփոփանքի խոսք կիրառում եմ այն ամենն ինչ ձեռք եմ բերել հոգևոր հաստատաման ընթացքում: Շատ ուրախ եմ, որ այսօր, ի դեմս Qahana.am կայքի, այդ քարոզը իրակացվում է լայն շրջանականերում և մեծ արդյունք է տալիս:
Մերի Մակարյան
Ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում:
