Այսօր, ցավոք սրտի, քրիստոնեական արժեքներից նահանջ է նկատվում: Անգամ կրոնը կարիք է համարվում մարմնական պահանջմունքները բավարարելու անհրաժեշտության նմանողությամբ, և քրիստոնեական տեսակետից անբարոյականության մեջ ապրողներն իրենց մերժելի վարքագծին են հարմարեցնում քրիստոնեական ընկալումները: Սուրբ-գրական թյուր մեկնաբանություններով աղճատվում են քրիստոնեական արժեքներն ու գաղափարները:
«Նրանց համերգը կազմակերպել է վրացական ինչ-որ կազմակերպություն։ Խումբը սրբապիղծ է։ Նրանք հագնում են հոգևորականի հագուստ, անարգում քրիստոնեական խաչը՝ դրանով սքեյթբորդ քշում։ Իլյա Պրուսիկինի երգերում իշխում է հայհոյանքը, և չեմ պատկերացնում, թե մարդն ինչքան անթասիբ պետք է լինի, որ փող վճարի ու հայհոյանքներ լսի իր հասցեին։ Որ այսպես շարունակվի, էլ ազգ կմնա՞»։
