Արքա դարձած ծառան

Երեք սարսուռ կա մեր կյանքում

Չորրորդը` մահացու.

Անձամբ Ագուրը Մեծ գրքում

Դրանց ցանկն է թվում:

Այդ չորսն անեծք են մահացու

Բայց նույնիսկ այդ ցանկում

Արքա դարձած ծառան

Մնում է առաջին տեղում:

Զավակ ծնած պոռնիկի բյուր

Մեղքերը կներվեն,

Ապուշը երբ կկշտանա,

Քնած մնում է լուռ:

Թե աղախինն է տիրուհի,

Նրա տուն մի գնա,

Բայց ծառայից դու չես փրկվի

Երբ նա արքա դառնա:

Նա արարել ունակ չէ դեռ,

Ավերում է հմուտ,

Միտքն ամուլ է, նա սոսկ

աղմուկով է «հաղթում»:

Նա իշխելու համար է լոկ

Իշխանություն փնտրում,

Ուժով ոգին ոտնահարող

Քծնանքն է նախընտրում:

Ծառա էլ չէ, այլ ստրուկ է նա,

Սովոր է զլանալ.

Կա տեր, ով պատասխան կտա

Իր սխալների համար:

Իսկ երբ նա իր տխմարությամբ

Երկիրը մոխիր սարքեց,

Փորձում է քավության նոխազ

Կարգել այլոց իր տեղ:

Նա հեշտությամբ է ուխտ դրժում

Ամեն բան անտեսում,

Եվ սարսափում է բոլորից՝

Ընկեր, ոսոխ թե մտերիմ:

Նա կամակոր է սխալ պահին,

Եվ թույլ, երբ պետք է ուժ,

Ով դո՛ւ, արքա դարձած ծառա,

Դու ստրուկ ես,  ստրուկը նույն:

Ռեդյարդ Քիփլինգ