Նիկոլ Փաշինյանն ընդամենը կոնտր քայլ է անում. Սա վերջնական տարբերակը չէ, սա մի քիչ ավելի երկար սակարկության սկիզբն է. Վիգեն Հակոբյան
Դեկտեմբերի 25-ին վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը վերջնական ձևակերպեց այն քաղաքական օրակարգը, որի մասին նախկինում մի քանի անգամ ակնարկել էր, և որն այսօր արդեն առաջարկում է իր հրաժարականի պահանջի փոխարեն.
«Այդ պաշտոնի և երկրի հետագա քաղաքական առաջնորդության ճակատագիրը պետք է որոշի ժողովուրդը՝ իր կամքի ազատ արտահայտմամբ, և որպես Հայաստանի վարչապետ՝ ինձ համարում եմ այդ կամքի ազատ արտահայտման երաշխավորը։
Նաև պատրաստ եմ ժողովրդի որոշման արդյունքում թողնել վարչապետի պաշտոնը։ Եվ վարչապետի պաշտոնը կարող եմ թողնել միայն ժողովրդի որոշմամբ։
Նաև պատրաստ եմ ժողովրդի վստահության վերահաստատման դեպքում հետագայում էլ շարունակել Հայաստանի Հանրապետության առաջնորդությունը՝ այս դժվարին ժամանակներում։
Այս բոլոր հարցադրումների պատասխանը ստանալու միայն մի տարբերակ կա՝ արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների անցկացումը։
Ելնելով վերը նշվածից՝ խորհրդարանական և հետաքրքրված արտախորհրդարանական ուժերին հրավիրում եմ խորհրդակցությունների՝ 2021 թվականին արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ անցկացնելու հարցով»։
Արդեն դեկտեմբերի 27-ին, «Առաջին ալիքի» եթերում՝ Պետրոս Ղազարյանի հետ զրույցում, Նիկոլ Փաշինյանը հայտնեց, որ նախատեսում է խորհրդակցություններ սկսել խորհրդարանական ուժերի հետ, քանի որ այսօրվա օրենսդրությամբ՝ խորհրդարանական արտահերթ ընտրություններ իրականացնելու երկու մեխանիզմ կա՝ վարչապետի հրաժարականից հետո ԱԺ-ն երկու անգամ վարչապետ չի ընտրում, և նշանակվում են արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ, և կամ՝ այլ տարբերակ՝ Սահմանադրության մեջ փոփոխություններ են իրականացվում, և խորհրդարանը ստանում է ինքնալուծարման և արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ նշանակելու լիազորություն:
168.am-ը քաղտեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանից հետաքրքրվեց, թե որքանո՞վ է տրամաբանական այս փուլում արտահերթ ընտրությունների մասին վարչապետի առաջարկը և որքանո՞վ է հավանական այս սցենարի իրագործումը, ի պատասխան՝ քաղտեխնոլոգը նշեց.
«Ես ընդհանրապես կարծում եմ, որ շատ բան կախված է նրանից, թե ինչ հանգամանքներում է վարչապետն արտահերթ ընտրությունների առաջարկն արել: Ըստ էության, այն էլիտար խմբերը կամ որոշում ընդունող խմբերը թե՛ ներհայաստանյան, թե՛ Հայաստանից դուրս, այդ թվում նաև՝ համահայկական խմբերը կոնսենսուսի են եկել և որոշել են համակարգից դուրս հանել վարչապետին:
Վերջերս մի կանխատեսում արեցի, որ այդ խմբերը, ամենայն հավանականությամբ, կփորձեն իրար հետ պայմանավորվել և գտնել այն բանակցողին, ով վարչապետին այդ որոշում ընդունող, ազդեցիկ խմբերի կարծիքը կհայտնի, այսինքն՝ կպահանջի կոնսենսուսային հրաժարական»:
Վիգեն Հակոբյանն ուշադրություն հրավիրեց այն փաստի վրա, որ Նիկոլ Փաշինյանն իր առաջարկը կատարեց Արմեն Սարգսյանի հետ հանդիպումից մեկ օր անց.
«Կարծում եմ՝ այդ հանդիպման ժամանակ Արմեն Սարգսյանը, որի հետ հանդիպել էին փաստացի բոլոր խմբերի ներկայացուցիչները, նախկին նախագահները, հենց իրեն ասել է, որ Նիկոլի շատ չսիրված էլիտան իրեն առաջարկում է, որ միակ ճանապարհը հրաժարականն է:
Նիկոլ Փաշինյանն ընդամենը կոնտր քայլ է անում. ասում է՝ եթե դուք պահանջում եք իմ հրաժարականը, ես առաջարկում եմ արտահերթ ընտրություններ անենք: Սա վերջնական տարբերակը չէ, սա մի քիչ ավելի երկար սակարկության սկիզբն է Նիկոլ Փաշինյանի կողմից: Այսիքն՝ այնտեղ որոշում ընդունող խմբերն առաջարկում են՝ սա, Նիկոլը առաջարկում է՝ դա: Կարծում եմ, ընդհանուր առմամբ դա բլեֆ է, ընդամենը սակարկություն է: Եվ ես, օրինակ, չեմ բացառում, որ հիմա, երբ ընդդիմությունը՝ տվյալ դեպքում՝ Հայրենիքի փրկության շարժումը, հայտարարեց, որ իրենք համաձայն չեն, որպեսզի արտահերթ ընտրություններ լինեն, առավելևս՝ Նիկոլի կազմակերպած, չեմ բացառում, որ Նիկոլ Փաշինյանը մոտ օրերս էլ ավելի նոր առաջարկով հանդես կգա՝ չեմ բացառում, որ հայտարարի, որ, օրինակ, դուք կասկածում եք իմ անաչառությանը, որ ես կարող եմ ազնիվ ընտրություն անել, եկեք այդ դեպքում ես չլինեմ, բայց լինի մեր թիմից մեկը, ինչ մասին, հիշում եք, մի պահ բավականին ակտիվ էր խոսվում (որ հնարավոր է՝ «Իմ քայլը» հանի Նիկոլ Փաշինյանին և այլ մարդու դնի, օրինակ՝ Արարատ Միրզոյանի անունն էին տալիս):
Ես հիմա արդեն խոսում եմ սակարկության ալգորիթմի մասին. իմ կարծիքով՝ հիմա այդպիսի պրոցես է գնում Նիկոլ Փաշինյանի կողմից: Ընդդիմության կողմից (իրենք հիմա իրենց պլանկան դրել են և առայժմ չեն արձագանքում Նիկոլի որևէ առաջարկի), ասում են՝ ինչ էլ լինում է՝ առանց Նիկոլ պետք է լինի:
Ամեն դեպքում, Նիկոլ Փաշինյանը հստակ հասկանում է, որ անունը դնի արտահերթ ընտրություն, թե չդնի, այնպես չէ, որ ինքը հաստատ վստահ է, որ իր մոտ բավականին շատ ձայներ են լինելու: Եռաբլուրը և Սյունիքի այցը ցույց տվեցին, որ եթե նույնիսկ այս պահի դրությամբ ընդդիմությունը չի կարողանում իր զանգվածային պոտենցիալը մինչև վերջ բացի դեռևս, բայց դա չի նշանակում, որ Նիկոլ Փաշինյանն այդ զանգվածներն ունի:
Եռաբլուրն ի՞նչ էր՝ առնվազն մեկ երրորդն ուժային կառույցի ներկայացուցիչներ էին՝ թե՛ համազգեստով, թե՛ առանց համազգեստի, առնվազն ևս մեկ երրորդը վարչական ռեսուրսով մարզերից կամ մայրաքաղաքից բերված մարդիկ, որոնք բացարձակապես փաստ չէ, որ ընտրությունների ժամանակ կքվեարկեն, առավելևս՝ կքվեարկեն Նիկոլի և Նիկոլի քաղաքական ուժի համար:
Ես, իհարկե, չեմ ուզում ասել, թե ինքն ընդհանրապես մարդ չունի, դրա համար էլ ասում եմ ՝ մոտավորապես մեկ երրորդն էլ համարենք, որ իր ֆանատներն են, ինչը ևս փաստ չէ:
Որ ինքը Սյունիքում նախընտրական քարոզարշավի ժամանակ մեծ խնդիրներ է ունենալու, դա փաստ է, իսկ որտե՞ղ է գարանտիան, որ այդ նույնը չի լինելու ամեն գյուղում, որ մի որոշ տոկոս մարդ իրեն չի դիմավորելու «Նիկոլ, դավաճան»-ով»:
Հարցին, թե երբ ականատես կլինենք իրավիճակի հանգուցալուծմանը, քաղտեխնոլոգը պատասխանեց. «Նիկոլ Փաշինյանի համար պրոցեսի ձգձգումը ինքնասպանության նման մի բան է, որովհետև որևէ հարց չի լուծվում :
Անցել է մեկ ամիս, երբ ինքը հայտարարեց, թե՝ 6 ամսվա ընթացքում ես պետք է ճանապարհային քարտեզով ինչ-ինչ կետեր լուծեմ: Մեկ ամիս անցել է, որևէ մի կետ լուծվե՞լ է: Այսինքն՝ կյանքը, պրակտիկան ցույց է տալիս, որ քանի դեռ քաղաքական խնդիրը լուծված չէ Նիկոլի հետ կապված, որևէ խնդիր երկրում չի լուծվելու, որովհետև այս իշխանությունը իշխանության լծակներին չի տիրապետում իրականում: Եթե ինքը ոստիկաններով, ինչ-որ գործողություններ է անում, դա դեռ չի նշանակում, որ ինքը կարողանում է կառավարել երկիրը, տարածքային ինքնակառավարման մարմիններին ինչ-որ մի բան ասել, որոշումներ ընդունել, առավել ևս՝ իրենք ընդհանրապես նույնիսկ չեն էլ մոտեցել երկրի սոցիալ-տնտեսական իրավիճակին, որովհետև հիմա դեռևս բոլորը զբաղված են հետպատերազմյան սինդրոմով, ինվենտարիզացիա անելով՝ դեռ ուզում ենք հասկանալ, ի վերջո, ի՞նչ է ստորագրել և ի՞նչ չի ստորագրել»:
