«Խոսքը, բառերը հետ վերցնել հնարավոր չէ, պետք է պատասխանատվություն կրել այն ամենի համար, ինչ որ ասվում է». Դավիթ Անանյան
Դավիթ Անանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․
«Ասված խոսքերը հզոր էներգիա և ազդեցություն ունեն: Մեր յուրաքանչյուր խոսք՝ լինի դա հաճոյախոսություն, քննադատություն, թե ուղղակի կարծիքի արտահայտում, ուրիշների վրա ազդելու և հարաբերություններ կառուցելու կամ դրանք քանդելու ուժ ունի:
Խոսքը, բառերը կարող են խորապես ցավ պատճառել կամ, ընդհակառակը` ոգեշնչել և աջակցել: Երբ ինչ-որ մեկը ստոր կամ վիրավորական խոսքեր է ասում, դա կարող է երկարաժամկետ զգացմունքային հետքեր թողնել: Նույնիսկ ներողություն հայցելուց հետո ասված խոսքերի ցավը դեռ երկար (շատ դեպքերում` ընդմիշտ) մնում է հիշողության մեջ:
Ասված խոսքերը, հատկապես եթե դրանք չեն համապատասխանում իրականությանը կամ ասվում են բարկության կամ վեճի թեժ պահին, կարող են խաթարել վստահությունը: Կոշտ հայտարարություններից հետո վստահության վերականգնումը ժամանակ և երկարատև ջանք է պահանջում: Եվ նույնիսկ երբ վստահությունը վերականգնվում է, նախկինում ասված խոսքերը երբեմն կարող են վերադառնալ՝ հարուցելով կասկածներ և առաջացնելով անհանգստություն:
Նույնիսկ պատահաբար արտասանված խոսքերն ու արտաբերված արտահայտությունը կարող է փոխել մարդկանց կարծիքը մեր մասին։ Տպավորությունները շտկելը կարող է չափազանց դժվար լինել, քանի որ մարդիկ հակված են հիշել առաջին տեղեկատվությունը, որը ձևավորում է նրանց նախնական ընկալումը:
Անհրաժեշտ է հասկանալ, որ խոսքը, բառերը հետ վերցնել հնարավոր չէ, հետևաբար, պետք է պատասխանատվություն կրել այն ամենի համար, ինչ որ ասվում է: Այս զգացողությունն ու համոզմունքը նպաստում է մտավոր հաղորդակցության զարգացմանը, ինչպես նաև նախքան բառերն արտաբերելն ու խոսք ասելը`մտածելու և դրական ու կառուցողական հարաբերություններ պահպանելու պարտավորության գիտակցման ձևավորմանը:
Այսպիսով, մեր խոսքերի ազդեցության գիտակցումը օգնում է մեզ ավելի մտածված և նրբանկատ գործել՝ հարգելով այլ մարդկանց զգացմունքներն ու ընկալումները: Մենք պետք է ձգտենք ապահովել, որ մեր խոսքերը կառուցեն, քան` կործանեն, ոգեշնչեն, քան` ցավ պատճառեն»:
