Ընտրություններում հաղթանակը միջազգային հանրության կողմից ընկալվեց որպես հայ ժողովրդի համաձայնություն տեղի ունեցող զարգացումներին. Հրանտ Մելիք-Շահնազարյան

Քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանի գնահատմամբ, երբ խոսում ենք, որպես աշխարհաքաղաքական գործոն՝ Հայաստանի և Արցախի դերակատարության բարձրացման մասին, հիմնական խնդիրը պետք է լինի աշխարհին ցույց տալը, որ հայ ժողովուրդը՝ լինի Արցախում, ՀՀ-ում թե Սփյուռքում, չի համակերպվել պատերազմի արդյունքների հետ:

«ՀՀ-ին և Արցախին սպառնացող վտանգները և հաղթահարման ուղիները» թեմայով քննարկման ժամանակ նա հիշեցրեց հոկտեմբերի 14-ին Արցախում ադրբեջանական հերթական սադրանքը և դրան հաջորդած իրադարձությունները՝ նկատելով. «Վերլուծելով այդ միջադեպի հետ կապված հանրային քննարկումները, պաշտոնական լրահոսը և այլն՝ ակնհայտ էր մի բան, որ շարունակվում է մեր ժողովրդի մեջ քարոզվել վախը դեպի թշնամին, դեպի հակառակորդը:  Այսինքն՝ իրավիճակի այդ սրացումը կարճ ժամանակում բերեց մեծ խուճապի.  թե՛ Արցախում, և թե՛ ՀՀ-ում սոցիալական ցանցերը հեղեղված էին սպառնալիքներով՝  ինչ կլինի, եթե նոր պատերազմ սկսվի և այլն՝ մինչդեռ դա ևս մեկ հնարավորություն էր, որը թույլ էր տալիս հայկական կողմին առնվազն ֆիքսելու, որ Արցախում չկա Ալիևի և տարբեր միջազգային ինստիտուտների, պետությունների կողմից գովերգված այն հանդարտությունը, որը փորձում են մատուցել մեր հանրությանը:

Եվ երկրորդ կարևոր խնդիրը, որը տեսա այդ զարգացումներում (լավ հասկանալով, թե ինչն է պատճառ դարձել ադրբեջանցիների նման գործողությունների), պետք է փաստենք, որ դիմադրության առաջին նշանն էր, որ տեսանք պատերազմից հետո Արցախում, որովհետև գիտենք, որ այս 6 զինվորների վիրավորման դեպքին նախորդել էին զարգացումներ՝ թշնամու կողմից Մարտակերտում հայ տրակտորիստի սպանությունը: Դրան հետևել են որոշակի գործողություններ արդեն իսկ ՊԲ ներկայացուցիչների կողմից: Ես չգիտեմ՝ որքանով է կազմակերպված եղել, տեղեկությունները շատ տարբեր են եղել. մարդիկ կան, որ ասում են՝ պատժիչ գործողության որոշումը տեղում է կայացվել և ոչ թե բանակի հրամանն է եղել, բայց, այնուամենայնիվ, սա եղել է առաջին նշանն այն բանի, որ Արցախում կա դիմադրություն»:

Այս համատեքստում խոսելով Հայաստանի և Արցախի՝ որպես աշխարհաքաղաքական գործոն՝ դերակատարության բարձրացման մասին՝ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը շեշտեց՝ հիմնական խնդիրը պետք է լինի աշխարհին ցույց տալը, որ հայ ժողովուրդը չի համակերպվել պատերազմի արդյունքների հետ, այն իրականության հետ, որն այսօր մատուցվում է աշխարհին ամբողջ քարոզչական մեքենայով՝ նաև Հայաստանի ներսում:

Ըստ նրա՝ հայ հանրության դրսևորած վարքագիծը համակերպվողի վարքագիծ է, իսկ դրա վերջին «ապացույցներից» մեկը խորհրդարանական ընտրություններում իշխանությունների հաղթանակն էր. «Այդ հաղթանակը խորհրդարանական ընտրություններում միջազգային հանրության կողմից գնահատվեց և ընկալվեց՝ որպես հայ ժողովրդի համաձայնություն տեղի ունեցող զարգացումներին,  և Փաշինյանի՝ արտաքին գործընկերների հետ առաջին իսկ հանդիպումների ժամանակ բոլորն ասեցին՝ դուք հիմա ունեք հանրային վստահություն, աջակցություն, դուք պետք է լուծեք ծանր խնդիրներ»:

Քաղաքագետի դիտարկմամբ՝ քաղաքական ուժերը, փորձագետները, մասնագետները չպետք է վախենան հանրությանը բացահայտելու ճշմարտությունը, բարձրաձայնել, որ խնդիրը լուծված չէ:

«Այն փաստը, որ Արցախում եղել է, օրինակ, հարձակում հայկական դիրքերի վրա, լավ նշան է, վատ նշան չէ. սա նշանակում է, որ միջազգային հանրությունն էլ կտեսնի, որ համակերպվածություն չկա,- ասաց նա և հավելեց՝ մարդիկ պետք է գիտակցեն, որ խնդիրներն առանձին դիտարկելը ճիշտ չէ,- Նրանք Գեղարքունիքում այնպիսի դիրքեր են գրավել, որտեղից հնարավոր է մի քանի ժամվա ընթացքում կտրել Սելիմի լեռնանցքը և փաստացի ՀՀ-ի հետ Սյունիքի կապը ամբողջ տարածքով չեզոքացնել»:

Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը նաև հորդորեց չկենտրոնանալ միայն այս պահին առկա վտանգը չեզոքացնելու վրա.  դիտարկել թշնամու ընդհանուր քաղաքականությունից բխող գլոբալ վտանգները։