Սա իմ կյանքում երրորդ աղետալի դրվագն էր. Արիկ Գրիգորյան

«Ստեղծագործողը և հետպատերազմյան շրջանը» շարքի շրջանակներում 168.am-ը զրուցել է Արիկ Գրիգորյանի հետ:

Սա իմ կյանքում երրորդ աղետալի դրվագն էր

Լինելով ծնունդով լենինականցի, այժմ գյումրեցի, ցավով կնշեմ, որ սա իմ կյանքում երրորդ աղետալի դրվագն էր` երկրաշարժ, արցախյան առաջին պատերազմը և արցախյան երկրորդ պատերազմը, հուսամ՝ վերջինը: Չնայած որ առաջին երկուսի ժամանակ փոքր էի և ինքս շատ հոգսեր իմ վրա չէի վերցրել, իսկ վերջին պատերազմը, այո, մեծ դեպրեսիայի աղբյուր էր իմ համար: Ինքս չեմ մասնակցել զինվորական գործողություններին, բայց, ինչպես բոլորը, օգնում էի, ինչպես որ կարող էի:

Հետպատերազմյան շրջանը հաղթահարում եմ հիմնականում չկանգնացնելով ստեղծագործական գործունեության շարժիչը: Կոնկրետ իմ համար շատ կարևոր է գործին չվերաբերվել չափից շատ էմոցիոնալ, քանի որ երբ էմոցիաները գլուխ են բարձրացնում, տուժում է գործդ և հնարավոր է գժվես… այս պարագայում:

Արվեստագետը պիտի մտքով առաջնորդվի

Ստեղծագործական մարդիկ` հատկապես արվեստում կամ երաժշտության մեջ, նուրբ հոգի ունեն ու ամեն ողբերգություն կամ աղետ կարող է ճակատագրական լինել, եթե, կրկնեմ, էմոցիաները գլուխ բարձրացնեն:

Արվեստագետը պիտի մտքով առաջնորդվի, իմ համար դա էդպես է:

Ես ինքս շարունակում եմ իմ գործը, իսկ թե որքան հանճարեղ կամ հաջողակակ կլնի, կորոշի ժամանակը:

Չէ՞ որ մշակույթը ամենահզոր զենքն է

Դեռ երբեք և ոչ մի պարագայում չեմ հիասթավել իմ մասնագիտությունից:

Ավելին, դժվարությունները ավելի են ուժեղացրել իմ կամքը:

Չէ՞ որ մշակույթը ամենահզոր զենքն է:

Կարծում եմ՝ պիտի ավելի շատ ուշադրություն դաձնի մեր պետությունը մշակույթի և ստեղծողների վրա՝ տալով ավելի շատ հնարավորություններ և ստեղծի բարենպաստ պայմաններ՝ այդ «զենքը» կատարելագործելով:

Դա միակ ելքն է ինքնաճանաչողության

Սստեղծագործող մարդը ամեն պայմաններում էլ ստեղծագործում է: Վատ, թե լավ: Դա միակ ելքն է ինքնաճանաչողության:

Իսկ ինչ վերաբերում է հայաստանում ապագա կա, թե չկա, պիտի մեր կառավարության գլուխներին հարցնեք:

Բամբիռի ու Թմբաթայի մասին

Բամբիռն ու Թմբաթան շարունակելու են իրենց ուղին՝ նվագելով, ստեղծելով, ճանապարհորդելով ու տարածելով իրենց գործունեության պտուղները ամբողջ աշխարհով:

Անի Գաբուզյան